Pierre Pasquini
| Data i miejsce urodzenia |
16 lutego 1921 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
2 marca 2006 |
| Zawód, zajęcie |
polityk, prawnik |
| Odznaczenia | |
| |
Pierre Pasquini (ur. 16 lutego 1921 w Satifie, zm. 2 marca 2006 w Nicei[1]) – francuski polityk, prawnik i samorządowiec, parlamentarzysta i minister.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W okresie II wojny światowej służył w oddziałach Wolnej Francji, dochodząc do stopnia porucznika[2]. Kształcił się w paryskim Lycée Louis-le-Grand, następnie studiował literaturę i prawo na Université d'Alger. W 1945 podjął pracę w administracji do spraw terytoriów zamorskich, a rok później rozpoczął praktykę adwokacką w Nicei[3].
Zaangażował się w działalność polityczną w ramach gaullistowskiej UNR[1]. W latach 1947–1965 był zastępcą mera Nicei[3]. Od 1958 do 1967 po raz pierwszy posłował do Zgromadzenia Narodowego. Ponownie mandat deputowanego wykonywał w latach 1978–1981 i 1986–1995, reprezentując Zgromadzenie na rzecz Republiki[1]. Od 1962 do 1965 i od 1978 do 1979 był wiceprzewodniczącym niższej izby francuskiego parlamentu. W okresie 1971–2001 zajmował stanowisko mera miejscowości L’Île-Rousse[3].
Był aktywnym działaczem kombatanckim[3]. W maju 1995 premier Alain Juppé powierzył mu urząd ministra do spraw weteranów i ofiar wojen. W listopadzie tegoż roku w jego drugim rządzie stanowisko to obniżono do rangi ministra delegowanego przy premierze. Funkcję tę Pierre Pasquini pełnił do czerwca 1997[4].
Odznaczony m.in. Komandorią Legii Honorowej[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Pierre Pasquini. assemblee-nationale.fr. [dostęp 2017-07-16]. (fr.).
- ↑ Pierre Pasquini. francaislibres.net. [dostęp 2017-07-16]. (fr.).
- ↑ a b c d e Pierre Pasquini. whoswho.fr. [dostęp 2017-07-16]. (fr.).
- ↑ Présidents de la République et Gouvernements sous la Ve République. assemblee-nationale.fr. [dostęp 2024-08-17]. (fr.).