Pieniężnica
Wygląd
Na mapach: 53°51′28″N 16°57′48″E/53,857778 16,963333
wieś | |
Kościół pw. św. Marcina Biskupa | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2011) |
340[2] |
Strefa numeracyjna |
59 |
Kod pocztowy |
77-306[3] |
Tablice rejestracyjne |
GCZ |
SIMC |
0750161 |
Położenie na mapie gminy Rzeczenica | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa pomorskiego | |
Położenie na mapie powiatu człuchowskiego | |
53°51′28″N 16°57′48″E/53,857778 16,963333[1] |
Pieniężnica (kaszub. Pieniãżnica, niem.: Penkuhl) – wieś w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie człuchowskim, w gminie Rzeczenica. Wieś jest siedzibą sołectwa Pieniężnica, w którego skład wchodzi również miejscowość Knieja.
Niedaleko wsi znajduje się byłe lotnisko wojskowe.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa słupskiego.
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]Według rejestru zabytków NID[4] na listę zabytków wpisane są[5]:
- szachulcowy kościół filialny pw. św. Marcina Biskupa z pocz. XIX w., nr rej.: A-281 z 5.04.1960
- chałupa nr 19, XVIII, nr rej.: A-279 z 5.04.1960.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 100447
- ↑ Wieś Pieniężnica w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2019-11-14] , liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 936 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo pomorskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024, s. 13 [dostęp 2017-01-08] .
- ↑ Czesław Piskorski, Pomorze Zachodnie, mały przewodnik, Warszawa: Wyd. Sport i Turystyka Warszawa, 1980, s. 206, ISBN 83-217-2292-X, OCLC 8032482 .
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Pieniężnica, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 90 .