Pieczone ziemniaki
Pieczone ziemniaki − prosta potrawa ziemniaczana, popularna w całej Europie Środkowej. Przygotowywana jest poprzez ugotowanie i upieczenie mączystych ziemniaków.
Potrawa spisana została w najstarszej polskiej książce kucharskiej – Compendium ferculorum (1682) Stanisława Czernieckiego. Kucharz księcia Lubomirskiego polecał pieczenie „tertofelli” w popiele owiniętych w papier z dodatkiem oliwy i wyciśniętym, świeżym sokiem z cytryny. Pieczone kartofle wymienia również Jan Milikowski w wydanej przez siebie książce Potrawy z kartofli (1842) oraz Lucyna Ćwierczakiewiczowa w swojej książce kucharskiej 365 obiadów[który przepis?] (1860).
Lucyna Ćwierczakiewiczowa przepis[który przepis?] na pieczenie zaczyna od obrania ziemniaków, posolenia i obsypania mąką żytnią a następnie ułożenia na blasze, na końcu włożenia do gorącego piekarnika. Uformowana przez mąkę i sól chrupiąca skórka nadawać będzie smak ziemniakom. Danie podawane być powinno na gorąco ze świeżym masłem.
Według wspomnianego wyżej Stanisława Czernieckiego pieczone ziemniaki miały być smaczniejsze od tych smażonych.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]
- łuplanyki – inny wariant pieczonych ziemniaków, potrawa wschodnia
- ziemniaki po cabańsku (ziemniaki pieczone) – chrzanowska potrawa jednogarnkowa
- bratkartofle – potrawa z ugotowanych i usmażonych ziemniaków
Literatura
[edytuj | edytuj kod]- Andrzej Fiedoruk. Ziemniak na różne sposoby. 2005