[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Paragonit

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Paragonit
Ilustracja
Właściwości chemiczne i fizyczne
Skład chemiczny

glinokrzemian sodu i glinu
NaAl2[(OH, F)2/AlSi3O10]

Twardość w skali Mohsa

2-2,5

Przełam

nierówny

Łupliwość

doskonała jednokierunkowa

Układ krystalograficzny

jednoskośny

Gęstość minerału

2,76-2,88 g/cm³

Właściwości optyczne
Barwa

bezbarwny, srebrzysty w odcieniach

Rysa

biała

Połysk

perłowy

Paragonitminerał z gromady krzemianów, zaliczany do grupy mik. Należy do grupy minerałów bardzo pospolitych i szeroko rozpowszechnionych.

Nazwa pochodzi od gr. paragein = wprowadzać w błąd; przez długi czas był błędnie uważany za odmianę talku.

Charakterystyka

[edytuj | edytuj kod]

Właściwości

[edytuj | edytuj kod]

Zazwyczaj tworzy niewielkie kryształy o pokroju płytkowym. Występuje w skupieniach łuskowych, blaszkowych, zbitych (cossait). Jest giętki, sprężysty, przezroczysty. Wyglądem przypomina muskowit, czasami talk. Jego identyfikacja wymaga zastosowania metod rentgenowskich lub wykonania szczegółowej analizy chemicznej.

Występowanie

[edytuj | edytuj kod]

Składnik skał metamorficznych, łupkach mikowych, gnejsie, żyłach kwarcu. Współwystępuje z dystenem, staurolitem, muskowitem, chlorytem, andaluzytem, korundem.

Przykładowe miejsca występowania:

Zastosowanie

[edytuj | edytuj kod]
  • interesuje kolekcjonerów,
  • po zmieleniu służy jako posypka do papy,
  • jest wypełniaczem środków ochrony roślin.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

lepidolit, flogopit, muskowit, serycyt.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • J. Parafiniuk: Minerały systematyczny katalog 2004, TG ”Spirifer” W-wa 2005
  • A. Bolewski: Mineralogia szczegółowa, Wyd. Geolog. 1965 r
  • A. Bolewski, A. Manecki: Mineralogia szczegółowa, Wyd. PAE. 1993 r.
  • W. Schumann: Minerały świata, O. Wyd. ”Alma – Press” 2003 r.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]