[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Pantelejmon (Kotokos)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pantelejmon
Pantelejmon Kotokos
Pandelis Christos Kotokos
Metropolita Gjirokastry
Ilustracja
Kraj działania

Albania
Grecja

Data i miejsce urodzenia

9 lipca 1890
Korcza

Data i miejsce śmierci

24 maja 1969
Ateny

Metropolita Gjirokastry
Okres sprawowania

1937–1941

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Autokefaliczny Prawosławny Kościół Albanii

Chirotonia biskupia

1937

Odznaczenia
Komandor Orderu Feniksa (Grecja)
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

1937

Konsekrator

Tomasz (Sawwopulos)

Współkonsekratorzy

Leoncjusz (Liverios)

Pantelejmon, imię świeckie Pandelis Christos Kotokos grec. Χρήστος Κοτόκος (ur. 9 lipca 1890 w Korczy, zm. 24 maja 1969 w Atenach[1]) – albański biskup prawosławny pochodzenia greckiego, metropolita Gjirokastry w latach 1937–1941.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1912 ukończył szkołę teologiczną na wyspie Chalki[1]. W latach 1913–1920 pracował jako nauczyciel w szkole greckiej w Korczy[2]. W latach 1931–1937 studiował prawo i nauki polityczne na uniwersytecie ateńskim, w 1936 obronił pracę doktorską. Z uwagi na brak w Albanii wykształconych duchownych prawosławnych, Kotokos w przyspieszonym tempie został wyświęcony na księdza, a wkrótce potem otrzymał sakrę biskupią z rąk metropolity chalcedońskiego Tomasza. 11 kwietnia 1937 otrzymał godność metropolity Gjirokastry, którą sprawował do roku 1941[1]. W Albanii był uważany za rzecznika interesów greckich. Początkowo odprawiał liturgię w języku greckim w podległej mu diecezji, pod naciskiem zwierzchnika Kościoła abp Kristofora zaczął odprawiać nabożeństwa w dwóch językach[3]. W grudniu 1938 pojawiły się oskarżenia pod adresem bp Kotokosa, że jest opłacany przez grecki konsulat w Gjirokastrze. Hierarcha bronił się przed oskarżeniami twierdzeniem, że za pośrednictwem konsulatu otrzymał spadek po krewnym, zmarłym w Grecji[3].

Po agresji niemieckiej na Grecję w 1941, wraz z wojskami greckimi Kotokos opuścił terytorium Albanii i zamieszkał w Atenach[1]. Po zakończeniu wojny władze komunistyczne zakazały powrotu Kotokosa do Albanii, uznając go za winnego zdrady stanu. W 1946 pojawił się w składzie delegacji greckiej na Konferencji Pokojowej w Paryżu[4]. Był jednym z twórców Komitetu Centralnego Północnego Epiru, dążącego do przejęcia przez Grecję terytorium południowej Albanii[1]. Według Hamita Kaby, Kotoko prowadził agitację na rzecz zmiany granic Albanii także w Stanach Zjednoczonych[5]. Zmarł w Atenach.

Był odznaczony Orderem Feniksa[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e Andrea Llukani, Kristofor Kisi. = 2020 [online], albanianorthodox.com, 1 grudnia 2022 (alb.).
  2. Ο Πανιερώτατος Επίσκοπος Αργυροκάστρου κυρός Παντελεήμων. (1890-1969). = [online], users.sch.gr, 1 grudnia 2022 (gr.).
  3. a b Ardit Bido: The Albanian Orthodox Church: A Political History, 1878–1945. Routledge: 2020. ISBN 978-0-429-75546-0.
  4. a b Παντελεήμων επίσκοπος Αργυροκάστρου = [online], diaskedasi.info, 12 grudnia 2022 (gr.).
  5. Hamit Kaba. “VATRA” DHE “SHQIPËRIA E LIRË” NË DY PERIUDHA KTHESASH (1941-1946). „Studime Historike”. 1-2, s. 194, 2013. 

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Ardit Bido: The Albanian Orthodox Church: A Political History, 1878–1945. Routledge: 2020. ISBN 978-0-429-75546-0.