Polly Bergen

Polly Bergen

Polly Bergen (1953)
Imię i nazwisko	Nellie Paulina Burgin
Data i miejsce urodzenia	14 lipca 1930 Knoxville
Data i miejsce śmierci	20 września 2014 Southbury
Zawód	aktorka, piosenkarka, pisarka
Współmałżonek	Jerome Courtland (1950–1955; rozwód) Freddie Fields (1957–1975; rozwód) Jeffrey Endervelt (1982–1990; rozwód)
Lata aktywności	1949–2014
Multimedia w Wikimedia Commons

Polly Bergen (właśc. Nellie Paulina Burgin; ur. 14 lipca 1930 w Knoxville, zm. 20 września 2014 w Southbury) – amerykańska aktorka, piosenkarka, pisarka i prezenterka telewizyjna. Laureatka nagrody Emmy za rolę piosenkarki Helen Morgan w odcinku serii CBS Playhouse 90 – pt. Historia Heleny Morgan (1957)^[1].

Urodziła się w Knoxville^[2] w stanie Tennessee jako córka Lucy (z domu Lawhorne; 1909–1985) i Williama Hugh „Billa” Burgina (1909–1982), inżyniera budowlanego^[3]. Dorastała wraz ze swoją siostrą Barbrą w Knoxville, zanim przeniosła się z rodziną do Los Angeles^[4]. Następnie uczęszczała do Compton Junior College w Kalifornii^[4]. W wieku 14 lat zaczęła śpiewać w programach radiowych i zespołach w południowej Kalifornii i jej okolicach^[5]. W końcu została dostrzeżona przez producenta filmowego Hala B. Wallisa, który podpisał kontrakt z popularnym studiem filmowym Paramount Pictures^[4].

Karierę ekranową rozpoczęła grając piosenkarkę w sportowym dramacie noir Marka Robsona Champion (1949)^[6] z Kirkiem Douglasem. Po podpisaniu kontraktu z Paramount Pictures została obsadzona w roli Helen Palmer w komedii muzycznej At War with the Army (1950) z udziałem Jerry’ego Lewisa i Deana Martina. Dostała główną rolę Carol Maldon w komedii Johna Sturgesa Fast Company (1953)^[7] z Howardem Keelem.

W 1953 zadebiutowała także na Broadwayu w rewii muzycznej Murraya Andersona Almanach^[8] u boku Harry’ego Belafonte. W 1955, po rekonwalescencji po operacji gardła nagrała także swój debiutancki album Little Girl Blue^[9]. Jej kariera filmowa nabrała rozpędu po występie w roli Peggy Bowden, żony prawnika (Gregory Peck) i wyznaczonej ofiary mściwego psychopaty (Robert Mitchum) w psychologicznym dreszczowcu noir J. Lee Thompsona Przylądek strachu (1962)^[10]. Za rolę Lorny Melford w dramacie The Caretakers (1963) zdobyła nominację do Złotego Globu dla najlepszej aktorki w filmie dramatycznym. Rola Rhody Henry w miniserialu ABC Wichry wojny (1983) i sequelu Wojna i pamięć (1988–89) przyniosła jej nominację do nagrody Emmy dla najlepszej aktorki drugoplanowej w miniserialu lub filmie^[11].

W 1999 wystąpiła na off-Broadwayu w sztuce Eve Ensler Monologi waginy^[12]. W 2001 była nominowana do Tony Award jako Carlotta Campion w przedstawieniu brodwayowskim Stephena Sondheima Follies^[13]. W serialu Gotowe na wszystko (2007–2011) wystąpiła jako Stella Kaminsky (z domu Lindquist, dawniej Wingfield; Polly Bergen), matka Lynette Scavo^[14].

15 kwietnia 1950 zawarła związek małżeński z aktorem i reżyserem Jerome Courtlandem, z którym się rozwiodła 18 lutego 1955. 13 lutego 1956 wyszła za mąż za hollywoodzkiego agenta i producenta Freddiego Fieldsa, z którym miała dwójkę adoptowanych dzieci, Pamelę Kerry i Petera Williama, oraz pasierbicę Kathy Fields. Po ślubie z Fieldsem przeszła z południowej konwencji baptystycznej na judaizm^[15][16]. Para rozwiodła się w 1975. 25 czerwca 1982 poślubiła przedsiębiorcę Jeffreya Endervelta, z którym się rozwiodła 16 kwietnia 1990^[17].

Pod koniec lat 90. zdiagnozowano u niej rozedmę płuc i inne choroby^[17]. Zmarła z przyczyn naturalnych 20 września 2014 w swoim domu w Southbury w Connecticut w wieku 84 lat, w otoczeniu rodziny i bliskich przyjaciół^[17]. Po jej śmierci poddano ciało kremacji^[17].

• 1949: Champion jako piosenkarka
• 1953: Ucieczka z Fortu Bravo jako Alice Owens
• 1953: Arena jako Ruth Danvers
• 1962: Przylądek strachu jako Peggy Bowden
• 1963: Posuń się kochanie jako Bianca Steele
• 1987: Mężczyzna idealny jako Estelle Stone
• 1990: Beksa jako Pani Vernon–Williams
• 1995: Doktor Jekyll i panna Hyde jako Pani Unterveldt
• 2012: Trafiony piorunem jako babcia

• 1961: Alfred Hitchcock przedstawia jako Crystal Coe
• 1981: Statek miłości jako Dana Pierce
• 1983: Wichry wojny jako Rhoda Henry
• 1985: Napisała: Morderstwo jako dr Jocelyn Laird
• 1988–1989: Wojna i pamięć jako Rhoda Henry
• 1989: Gliniarz i prokurator jako Emma Julian
• 1994: Prawo Burke’a jako Rachel Doucet
• 1998: Dotyk anioła jako Stella
• 2004: Rodzina Soprano jako Fran Felstein
• 2005–2006: Pani prezydent jako Kate Allen
• 2007–2011: Gotowe na wszystko jako Stella Wingfield

• 1955: Little Girl Blue (10" LP)
• 1956: The Girls
• 1956: Today’s Hits (EP)
• 1957: Bergen Sings Morgan (Billboard 200 – No. 10)
• 1957: The Party’s Over (Billboard 200 – No. 20)
• 1958: Polly and Her Pop (przy akompaniamencie gitary i wokalu jej ojca, Billa Bergena)
• 1959: My Heart Sings – Columbia #CS 8018 (reedycja 1996)
• 1959: All Alone by the Telephone
• 1959: First Impressions – z Farleyem Grangerem i Hermione Gingold
• 1960: Four Seasons of Love
• 1961: Sings the Hit Songs from Do-Re-Mi and Annie Get Your Gun
• 1963: Act One, Sing Too

• 1958: „Come Prima” (Billboard Hot 100 – No. 67)

• Polly Bergen w bazie IMDb (ang.)
• Polly Bergen w bazie Filmweb
• Polly Bergen w bazie Notable Names Database (ang.)
• Polly Bergen w bazie Discogs.com (ang.)