Powiat bialski (Galicja)

Powiat bialski – dawny powiat kraju koronnego Królestwo Galicji i Lodomerii, istniejący w latach 1867–1918.

Siedzibą c.k. starostwa była Biała. Powierzchnia powiatu w 1879 roku wynosiła 6,577 mil kw. (378,44 km²), a ludność 79 610 osób. Powiat liczył 74 osady, zorganizowane w 63 gminy katastralne.

Na terenie powiatu działały 3 sądy powiatowe – w Białej, Kętach i Oświęcimiu.

1 sierpnia 1910 wyłączono z powiatu bialskiego powiat sądowy oświęcimski i połączono go z powiatem sądowym zatorskim z powiatu wadowickiego celem utworzenia nowego powiatu oświęcimskiego.

• Władysław Hallauer (1870–1871)
• Jan Hild (1879–1882)
• Eugeniusz Kraus (1890)
• Maciej Biesiadecki (1904–1913)

• Jan Sałasz (1870)
• Juliusz Prokopczyc (1871)
• Władysław Chądzyński (1879)
• Karol Schmidt, Franciszek Szałowski (1882)
• Franciszek Szałowski (1890)

• Edward Stonawski (1917)^[1]

• Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkiem Księstwem Krakowskiem na rok 1879, Lwów 1879