Szpicruta

Na tę stronę wskazuje przekierowanie z „palcat (jeździectwo)”. Zobacz też: palcat.

Szpicruta (także: palcat, pejcz^[1]) – rzemienna plecionka lub pręt pokryty skórą, służący jako pomoc jeździecka do poganiania konia^[2].

Szpicruta przykładana jest na łopatkę lub zad wierzchowca. Nie zalecane jest jej używanie tuż za łydką jeźdźca – na słabiźnie. Szpicrutę powinni stosować jeźdźcy, potrafiący już panować nad koniem za pomocą łydek i dosiadu.

„Szpicruta” pochodzi od niemieckiego słowa Spießrute oznaczającego cienką, zaostrzoną gałąź służącą do walki, poganiania konia lub chłosty^[3]. Współcześnie niemieckim odpowiednikiem szpicruty jest słowo Gerte.

Słowo „palcat” pochodzi z języka węgierskiego, gdzie oznacza kij. Do języka polskiego palcat przeszedł jako pręt, laska^[4]. Z czasów współczesnych pochodzi użycie słowa „palcat” w znaczeniu pomocy jeździeckiej.

Zobacz hasło szpicruta w Wikisłowniku

Zobacz multimedia związane z tematem: Szpicruta

• bat