Szkoła historyczna
Wygląd
Szkoła historyczna – paradygmat badawczy w ekonomii i ekonomii politycznej, w którym przyjmuje się następujące założenia:
- Ludzkie działanie jest uwarunkowane sytuacją historyczną.
- Ludzkie działanie jest uwarunkowane partycypacją w takich bytach historycznych jak:
Założenia metodologiczne
[edytuj | edytuj kod]- Działań jednostki nie można badać, można badać wyłącznie działania zbiorowości (determinizm)
- Aby zrozumieć działanie zbiorowości należy badać jego historyczny kontekst.
- Aby zrozumieć ludzkie działanie należy badać funkcjonowanie bytów (historycznych), w których dana zbiorowość partycypuje (organicyzm)[1].
Historyczne szkoły ekonomiczne
[edytuj | edytuj kod]- Niemiecka szkoła historyczna
- Instytucjonalizm
- Brytyjska szkoła ekonomiczna
- Materializm historyczny, (marksizm)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Wiktor Werner, Historyczność kultury. W poszukiwaniu myślowego fundamentu współczesnej historiografii, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2009, s. 143 - 149
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Geoffrey Martin Hodgson: How Economics Forgot History: The Problem of Historical Specificity in Social Science Economics As Social Theory, London, New York 2001
- Warren J. Samuels, Jeff E. Biddle, John B. Davis [red.]: A Companion To The History Of Economic Thought, Oxford 2003
- Wiktor Werner: Historyczność kultury. W poszukiwaniu myślowego fundamentu współczesnej historiografii, Poznań 2009