[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Szalwa Gadabadze

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Szalwa Gadabadze / Şalva Qadabadze
Data i miejsce urodzenia

30 maja 1984
Tbilisi

Wzrost

176 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Azerbejdżan
Mistrzostwa świata
brąz Budapeszt 2013 96 kg
Mistrzostwa Europy
brąz Wilno 2009 84 kg
brąz Dortmund 2011 96 kg
brąz Belgrad 2012 96 kg
Uniwersjada
złoto Izmir 2005 84 kg

Szalwa Gadabadze (gruz. შალვა გადაბაძე, azer. Şalva Qadabadze[1]; ur. 30 maja 1984 w Tbilisi) – zapaśnik pochodzenia gruzińskiego, od 2007 roku reprezentujący Azerbejdżan. Rywalizuje w stylu klasycznym w kategorii do 96 kg (do 2011 roku − 84 kg). Brązowy medalista mistrzostw świata, trzykrotny brązowy medalista mistrzostw Europy.

Sportowa kariera

[edytuj | edytuj kod]

W młodości reprezentował ojczystą Gruzję. W 2002 roku zdobył złoty medal mistrzostw świata juniorów, a trzy lata później zwyciężył w kategorii 84 kg na uniwersjadzie w Izmirze. Z powodu silnej konkurencji wewnątrz gruzińskiej reprezentacji, nie mając szans na powołanie do kadry na igrzyska olimpijskie, w 2007 roku przyjął ofertę startów dla Azerbejdżanu. W barwach tego państwa zadebiutować miał podczas mistrzostw świata w Baku, jednak z powodów proceduralnych nie otrzymał na czas licencji FILA[2].

W 2008 roku, już jako pełnoprawny reprezentant Azerbejdżanu, zakwalifikował się na igrzyska w Pekinie. W olimpijskim turnieju do 84 kg zajął ostatecznie 8. miejsce, odpadając w ćwierćfinale, po porażce z Węgrem Zoltánen Fodorem.

Rok później zdobył swój pierwszy medal mistrzostw Europy, zajmując na turnieju w Wilnie 3. miejsce. Po nieudanych dla siebie mistrzostwach świata w 2010 roku, z których odpadł już po pierwszej walce, podjął decyzję o przejściu do kategorii ciężkiej − do 96 kg. W wadze tej zdobył dwa kolejne brązowe medale mistrzostw kontynentu (w 2011 i 2012 roku). Na igrzyskach w Londynie 2012 zajął dziesiąte miejsce w kategorii 96 kg. W 2013 roku zdobył w Budapeszcie brązowy medal mistrzostw świata.

Pierwszy w Pucharze Świata 2012; trzeci w 2011 i 2013, a dziewiąty w 2009 roku.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]