Spółgłoska boczna szczelinowa dziąsłowa dźwięczna
Wygląd
Numer IPA | 149 | |||
---|---|---|---|---|
ɮ | ||||
Jednostka znakowa |
ɮ | |||
Unikod |
U+026e | |||
UTF-8 (hex) |
c9 ae | |||
Inne systemy | ||||
X-SAMPA | K\ | |||
Kirshenbaum | z<lat> | |||
IPA Braille↗ | ⠇⠐⠮ | |||
Przykład | ||||
informacje • pomoc | ||||
| ||||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Spółgłoska boczna szczelinowa dziąsłowa dźwięczna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych. W międzynarodowej transkrypcji fonetycznej IPA oznaczana jest symbolem: [ɮ].
Artykulacja
[edytuj | edytuj kod]W czasie artykulacji podstawowego wariantu [ɮ]:
- modulowany jest prąd powietrza wydychanego z płuc, czyli artykulacja tej spółgłoski wymaga inicjacji płucnej i egresji,
- tylna część podniebienia miękkiego zamyka dostęp do jamy nosowej, powietrze uchodzi przez jamę ustną (spółgłoska ustna)
- prąd powietrza w jamie ustnej przepływa po bokach języka
- język kontaktuje się z dziąsłami, tworząc szczelinę na tyle wąską, że masy powietrza wydychanego z płuc tworzą charakterystyczny szum.
- wiązadła głosowe periodycznie drgają, spółgłoska ta jest dźwięczna.
Przykłady
[edytuj | edytuj kod]- w języku mongolskim: долоо [tɔɮɔː] "siedem"
- w języku zulu: dlala [ˈɮálà] "grać"
- faryngalizowana wersja tej spółgłoski (IPA [ɮˤ]) występowała prawdopodobnie w klasycznym języku arabskim. W hadisach jest wspomniane, że Mahomet wymawiał spółgłoskę ﺽ ḍād "obiema stronami swojego języka"[1]. We współczesnym arabskim fonem ten jest realizowany jako [dˁ] lub (zwłaszcza w Sudanie) [ðˁ].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ sidetongue [online], www.abouttajweed.com [dostęp 2017-11-26] .