Skotawskie Łąki
54°15′54″N 17°33′36″E/54,265000 17,560000
| |
| rezerwat torfowiskowy | |
| Typ |
biocenotyczny i fizjocenotyczny |
|---|---|
| Podtyp |
biocenoz naturalnych i półnaturalnych |
| Państwo | |
| Województwo | |
| Położenie | |
| Mezoregion | |
| Data utworzenia |
4 grudnia 2008 |
| Akt prawny |
Rozporządzenie Nr 23/2008 Wojewody Pomorskiego z dnia 7 listopada 2008 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody „Skotawskie Łąki” |
| Powierzchnia |
54,78 ha |
| Powierzchnia otuliny |
60,30 ha |
| Ochrona | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa pomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu bytowskiego  | |
Położenie na mapie gminy Czarna Dąbrówka  | |
| 54°15′54″N 17°33′36″E/54,265000 17,560000
| |
Skotawskie Łąki – torfowiskowy rezerwat przyrody w województwie pomorskim, w powiecie bytowskim, w gminie Czarna Dąbrówka, na obszarze Wysoczyzny Polanowskiej[a]. Ze względu na główny przedmiot ochrony jest rezerwatem biocenotycznym i fitocenotycznym, podtypu biocenoz naturalnych i półnaturalnych; ze względu na typ ekosystemu – torfowiskowym, podtypu torfowisk niskich. Zajmuje powierzchnię 54,78 ha. Dla zabezpieczenia rezerwatu przed zagrożeniami zewnętrznymi wyznaczono otulinę o powierzchni 60,30 ha[1].
Rezerwat powstał 4 grudnia 2008, powołany Rozporządzeniem Nr 23/2008 Wojewody Pomorskiego z dnia 7 listopada 2008 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody „Skotawskie Łąki”. Celem ochrony jest przede wszystkim zabezpieczenie zespołu torfowisk soligenicznych i topogenicznych w odcinku źródłowym Skotawy oraz cennych przyrodniczo ekosystemów wodnych, łąkowych i leśnych[1]. Torfowiska pokrywają ponad połowę rezerwatu[2].
Za największe zagrożenia dla zachowania tego kompleksu torfowisk w planie zadań ochronnych z 2017 uznano przesuszanie się terenu na skutek odpływu wody do rowów melioracyjnych, zubożenie gatunkowe roślin spowodowane brakiem ekstensywnego, okresowego koszenia. Jako potencjalne niebezpieczeństwo wymienia się również obniżanie się przepustu pod oddaloną o ok. 60 m w kierunku północno-wschodnim drogą, wzmacniające proces odpływu wody z gruntu[3]. Obszar rezerwatu objęty jest ochroną czynną[4][3].
Rezerwat obejmuje również jeziora Lipieniec Mały i Lipieniec Duży, o powierzchni łącznej 15,08 ha, położone w południowej części obszaru, a także jezioro Spokojne w części północnej[1][2]. Na „Skotawskich Łąkach” zaobserwowano 157 gatunków roślin, z tego 5 objętych ochroną ścisłą, 11 ochroną częściową[2].
Rezerwat położony jest w granicach Parku Krajobrazowego „Dolina Słupi”, obszaru specjalnej ochrony ptaków „Dolina Słupi” i projektowanego specjalnego obszaru ochrony siedlisk „Dolina Słupi”[2][5]. Zgodnie z ewidencją gruntów znajduje się w obrębie Łupawsko. Położony jest na terenie Nadleśnictwa Bytów, w obrębie leśnym Gołębia Góra[1]. Nadzór sprawuje Regionalny Konserwator Przyrody w Gdańsku[4].
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Położenie fizycznogeograficzne określono przy pomocy usługi WMS Regiony fizyczno-geograficzne Polski na podstawie opracowania Jerzego Kondrackiego z 2002 r. „Geografia regionalna Polski” Centralnego Banku Danych Geologicznych i danych geoprzestrzennych dotyczących form ochrony przyrody Generalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Rozporządzenie Nr 23/08 Wojewody Pomorskiego z dnia 7 listopada 2008 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody „Skotawskie Łąki”. [w:] Dz. Urz. Województwa Pomorskiego Nr 123, poz. 2935 [on-line]. 2008-11-19. [dostęp 2019-06-09].
- ↑ a b c d Rezerwat „Skotawskie Łąki”. Park Krajobrazowy „Dolina Słupi”. [dostęp 2018-01-18]. (pol.).
- ↑ a b Zarządzenie Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Gdańsku z dnia 18 kwietnia 2017 roku w sprawie ustanowienia zadań ochronnych dla rezerwatu przyrody „Skotawskie Łąki”. [dostęp 2019-06-09].
- ↑ a b Rezerwat przyrody Skotawskie Łąki. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2019-06-09].
- ↑ Na podstawie interaktywnej mapy na stronie Geoserwisu