[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Siergiej Taszujew

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Siergiej Taszujew
Ilustracja
Siergiej Taszujew (2011)
Pełne imię i nazwisko

Siergiej Abujezidowicz Taszujew

Data i miejsce urodzenia

1 stycznia 1959
Obwód charkowski

Kariera trenerska
Lata Drużyna
1992–1993 Drużba Budionnowsk
1996–1997 Awtozapczast Baksan
1999–2000 Krylja Sowietow Samara (asystent)
2001–2002 Fabus Bronnicy
2004 Awtodor Władykaukaz
2005 Saturn Ramienskoje (asystent)
2006 Terek Grozny (asystent)
2006 Zwiezda Sierpuchow
2007 Spartak-MŻK Riazań
2007–2008 FK Łuchowicy
2008–2009 Salut-Eniergija Biełgorod
2009–2010 FK Krasnodar
2011–2012 Spartak Nalczyk
2012–2013 Salut Biełgorod
2013–2014 Metałurh Donieck
2014–2015 Anży Machaczkała
2015–2016 Kubań Krasnodar
2018–2019 Szachcior Soligorsk
2021 Czajka Piesczanokopskoje (asystent)
2021–2022 Czajka Piesczanokopskoje
2022 Szachcior Soligorsk
2022– Terek Grozny

Siergiej Abujezidowicz Taszujew, ros. Сергей Абуезидович Ташуев (ur. 1 stycznia 1959 w obwodzie charkowskim, Ukraińska SRR) – rosyjski trener piłkarski.

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w 1959 roku na Ukrainie w rodzinie Czeczeńca i Białorusinki. Wychowywał się i mieszkał większość życia w Groznym. W 1992 rozpoczął karierę trenerską w klubie Drużba Budionnowsk. Po zakończeniu sezonu 1993, nic nie osiągnął z zespołem, na trzy lata porzucił pracę trenerską. Od 1996 do 1997 roku pracował w zespole Awtozapczast Baksan, gdzie jego asystentem był początkujący trener Jurij Krasnożan. Po zakończeniu sezonu 1998 Awtozapczast spadł z rosyjskiej drugiej ligi, a Taszajew przeniósł się do Samary, gdzie pomagał Aleksandrowi Tarchanowu trenować Krylja Sowietow Samara. W 2001 roku stanął na czele podmoskiewskiego zespołu Fabus Bronnicy. W sezonie 2004 prowadził Awtodor Władykaukaz. W latach 2005 i 2006 pracował jako asystent trenera w Saturnie Ramienskoje i Tereku Grozny. W 2006 roku, w trakcie sezonu, poprowadził drugoligowy klub Zwiezda Sierpuchow. Na koniec mistrzostw opuścił klub i przeniósł się do pierwszoligowego klubu Spartak-MŻK Riazań, ale po trzech porażkach i remisie na starcie został zwolniony. Od 2007 do 2008 pracował w drugoligowym FK Łuchowicy. Od maja 2008 do 2009 roku trenował Salut-Eniergija Biełgorod. Pod koniec sezonu w 2009 roku przyjął ofertę FK Krasnodar, podpisując umowę z klubem na dwa lata. W sezonie 2010 pod jego kierownictwem zespół zajął 5 miejsce. 6 listopada opuścił klub, mówiąc, że ma ofertę z klubu Priemjer-Ligi. Ale dopiero 16 czerwca 2011, po rezygnacji trenera Władimira Esztriekowa, objął stanowisko głównego trenera Spartaka Nalczyk, który uplasował się w tamtym czasie na ostatniej pozycji rosyjskich mistrzostw. 7 kwietnia 2012 zrezygnował z zajmowanego stanowiska z powodu słabych wyników drużyny w rundzie wiosennej Priemjer-Ligi. 5 maja 2012 okazało się, że zgodził się poprowadzić Salut Biełgorod w przypadku jego awansu do Priemjer-Ligi. Po zakończeniu sezonu 2011/12, w którym biełgorodzki klub zdobył awans, został mianowany na stanowisko trenera drużyny Salut. 7 sierpnia 2013 został zaproszony do ukraińskiego Metałurha Donieck[1]. 2 czerwca 2014 zmienił klub na Anży Machaczkała[2].


Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]