Sielnica (Słowacja)
Kościół Ducha Świętego | |
Państwo | |
---|---|
Kraj | |
Powiat | |
Starosta |
Anna Gavajdová[1] |
Powierzchnia |
17,84[2] km² |
Wysokość |
338[3] m n.p.m. |
Populacja (2023) • liczba ludności • gęstość |
|
Nr kierunkowy |
+421 45[3] |
Kod pocztowy |
962 31[3] |
Tablice rejestracyjne |
ZV |
Położenie na mapie kraju bańskobystrzyckiego | |
Położenie na mapie Słowacji | |
48°37′55″N 19°06′45″E/48,631944 19,112500 | |
Strona internetowa |
Sielnica – wieś (obec) na Słowacji położona w kraju bańskobystrzyckim, w powiecie Zwoleń.
Położenie
[edytuj | edytuj kod]Sielnica leży w południowo-zachodniej części Kotliny Zwoleńskiej, u wylotu Doliny Sielnickiej, około 7 km na północ od Zwolenia. Zabudowania wsi rozciągają się po obu stronach Potoku Sielnickiego, po zachodniej stronie drogi szybkiego ruchu R1.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Pierwsze wzmianki o miejscowości pochodzą z 1250 roku[6], kiedy to należała do osad służebnych dawnego zamku Zwoleń. Od końca XIII wieku jej właścicielem był zakon premonstratensów z Klasztoru pod Zniewem. W XVI i XVII wieku wieś wiele ucierpiała na skutek napadów tureckich. W 1710 roku podczas antyhabsburskiego powstania Franciszka Rakoczego została prawie w całości spalona. W czasie słowackiego powstania narodowego były tu dyslokowane jednostki wojskowe i partyzanckie, które zabezpieczały funkcjonowanie powstańczego lotniska Tri duby.
Demografia
[edytuj | edytuj kod]Według danych z dnia 31 grudnia 2012 roku, wieś zamieszkiwało 1345 osób, w tym 686 kobiet i 659 mężczyzn[7].
W 2001 roku rozkład populacji względem narodowości i przynależności etnicznej wyglądał następująco[8]:
Ze względu na wyznawaną religię struktura mieszkańców kształtowała się w 2001 roku następująco[8]:
- Katolicy rzymscy – 86,76%
- Grekokatolicy – 0,09%
- Ewangelicy – 4,24%
- Prawosławni – 0,09%
- Ateiści – 4,58%
- Przedstawiciele innych wyznań – 0,09%
- Nie podano – 3,55%
Źródło: Štatistický úrad Slovenskej republiky
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Lista wybranych wójtów, burmistrzów gmin i miast w wyborach do organów gminy. Štatistický úrad Slovenskej republiky. [dostęp 2013-09-09]. (słow.).
- ↑ Statistical Office of the Slovak Republic (www.statistics.sk): Hustota obyvateľstva - obce. www.statistics.sk. [dostęp 2024-03-28]. Ustawienia: om7014rr_obc: 17,84S_SK, om7014rr_ukaz: Rozloha (Štvorcový meter).
- ↑ a b c Statistical Office of the Slovak Republic: Základná charakteristika. 2015-04-17. [dostęp 2022-03-31]. (słow.).
- ↑ Statistical Office of the Slovak Republic (www.statistics.sk): Počet obyvateľov podľa pohlavia - obce (ročne). www.statistics.sk. [dostęp 2024-03-28]. Ustawienia: om7101rr_obc: AREAS_SK.
- ↑ Statistical Office of the Slovak Republic (www.statistics.sk): Hustota obyvateľstva - obce. www.statistics.sk. [dostęp 2024-03-28]. Ustawienia: om7014rr_obc: AREAS_SK.
- ↑ Statystyki ogólne miejscowości. Statistical Office of the Slovak Republic. [dostęp 2013-09-09]. (ang.).
- ↑ Dane statystyczne dotyczące liczby mieszkańców. Štatistický úrad Slovenskej republiky. [dostęp 2013-09-09]. (słow.).
- ↑ a b Statystyki mieszkańców na podstawie spisu statystycznego z roku 2001. Statistical Office of the Slovak Republic. [dostęp 2013-09-09]. (ang.).
- ↑ Databáza. Štatistický úrad Slovenskej republiky. [dostęp 2019-12-23]. (słow.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Králik Ivan, Školna Peter, Štrba Ján a kolektív: Kremnické vrchy, Vtáčnik. Turistický sprievodca ČSSR č. 35, wyd. Šport, slovenské telovýchovné vydavateľstvo, Bratislava 1989, ISBN 80-7096-022-1;
- Kremnické vrchy, Turistická mapa 1:50 000, wyd. VKÚ Harmanec 2006, ISBN 80-8042-440-3;