Shane Battier

Shane Battier

#31
niski skrzydłowy
Data i miejsce urodzenia	9 września 1978 Birmingham
Wzrost	203 cm
Masa ciała	100 kg
Kariera
Aktywność	2001–2014
Szkoła średnia	Detroit Country Day School (Beverly Hills, Michigan)
College	Duke (1997–2001)
Draft	2001, numer: 6 Vancouver Grizzlies
Kariera klubowa Lata Kluby Wyst. 2001–2006 Memphis Grizzlies 2006–2011 Houston Rockets 2011 Memphis Grizzlies 2011–2014 Miami Heat
Kariera reprezentacyjna Lata Reprezentacja Wyst. 2001, 2006  Stany Zjednoczone
Dorobek medalowy Mistrzostwa świata brąz Japonia 2006 Koszykówka Igrzyska Dobrej Woli złoto 2001 Brisbane koszykówka

Shane Courtney Battier (ur. 9 września 1978 w Birmingham) – amerykański koszykarz, grający na pozycji niskiego skrzydłowego, dwukrotny mistrz NBA^[1].

W 1997 wystąpił w meczu wschodzących gwiazd – Nike Hoop Summit oraz McDonald’s All-American^[2][3].

Jeden z 4 w historii zawodników NCAA, którzy uzyskali ponad 1500 pkt., 500 zbiórek, 200 przechwytów, 200 asyst i 200 bloków w karierze (pozostali zawodnicy którzy tego dokonali to Lionel Simmons, Danny Manning, George Evans). Zajmuje 8 miejsce na liście najlepszych strzelców wszech czasów (1984 pkt.). Jest drugi na liście wszech czasów Duke w ilości zablokowanych piłek (254), trzeci w skuteczności za trzy (41%), lider w przechwytach (266). Zdobył nagrodę NCAA Final Four Most Outstanding Player. Wybrany NABC Obrońcą roku 3 razy z rzędu. Uzyskał największą liczbę głosów do składu defensywnego ACC. Notował średnio 22,5 pkt. i 10,2 zbiórki na mecz i doprowadził Duke do mistrzostwa NCAA.

W lutym 2011 brał udział w wymianie, w ramach której trafił Memphis Grizzlies^[4].

Po sezonie 2010/2011 jako wolny agent podpisał 3-letni kontrakt z Miami Heat.

W czerwcu 2012 wraz z drużyną Miami Heat sięgnął po mistrzostwo NBA^[5]. We wszystkich pięciu finałowych meczach,przeciwko Oklahoma City Thunder, występował w pierwszej piątce i notował średnio 11,6 punktów i 3,4 zbiórek na mecz przy skuteczności z gry 61,3% i skuteczności w rzutach za 3 57,7%, a jego średnia minut w finałowych starciach wynosiła 37.4 na mecz.

Po play-offach w 15 czerwca 2014 zakończył karierę w NBA.

Jest jednym z ponad 40 zawodników w historii, którzy zdobyli zarówno mistrzostwo NCAA, jak i NBA^[6].

Na podstawie^[7][8], o ile nie zaznaczono inaczej.

NCAA

• Mistrz:
  • NCAA (2001)^[9]
  • Konferencji Atlantic Coast (ACC – 2001)
• Wicemistrz NCAA (1999)^[9]
• Most Outstanding Player (MOP=MVP):
  • NCAA Final Four (2001)^[10]
  • turnieju ACC (2001)^[11]
• Koszykarz Roku:
  • NCAA:
    • im. Naismitha (2001)^[12]
    • im. Chipa Hilton (2001)^[13]
    • według:
      • Associated Press (2001)^[14]
      • Sporting News (2001)^[15]
      • Basketball Times (2001)
    • Adolph Rupp Trophy (2001)^[16]
    • Oscar Robertson Trophy (2001)^[17]
    • im. Woodena (2001)^[18]
  • Konferencji ACC (2001 – współlaureat)^[19]
  • Senior CLASS Award (ostatniego roku – 2001)^[20]
• Sportowiec Roku ACC (2001)
• trzykrotny Obrońca Roku NCAA (1999-2001 według NABC)^[21]
• Wybrany do:
  • I składu:
    • All-American (2001)
    • ACC (2000, 2001)
    • defensywnego ACC (1998–2001)
    • debiutantów ACC (1998)
    • turnieju ACC (2000, 2001)
    • turnieju NCAA (2001)^[22]
  • II składu:
    • All-American (2000)
    • turnieju ACC (1999)
  • III składu ACC (1999)
  • ACC 50th Anniversary Basketball Team
• Laureat Academic All-American of the Year (2001)
• Opuścił Duke jako lider uczelni w przechwytach
• Uczelnia zastrzegła należący do niego numer 31

NBA

• dwukrotny mistrz NBA (2012, 2013)^[23]
• Wicemistrz NBA (2014)^[23]
• Wybrany do:
  • I składu debiutantów NBA (2002)^[24]
  • II składu defensywnego NBA (2008, 2009)^[25]
• Laureat nagrody Twyman–Stokes Teammate of the Year Award (2014)
• Uczestnik NBA Rising Stars Challenge (2002)
• Debiutant miesiąca NBA (grudzień 2001)
• Lider play-off w liczbie celnych rzutów za 3 punkty (2012)^[26]

Reprezentacja

• Mistrz Igrzysk Dobrej Woli (2001)^[27]
• Brązowy medalista mistrzostw świata w Japonii (2006)^[28]

• Profil na NBA.com