SM UB-56
 Jednostka bliźniacza UB-56 – SM UB-125 (w służbie japońskiej jako Maru-6) | |
| Klasa | |
|---|---|
| Typ | |
| Historia | |
| Stocznia | |
| Początek budowy |
20 maja 1916 |
| Wodowanie |
11 maja 1917 |
 Kaiserliche Marine
| |
| Wejście do służby |
19 lipca 1917 |
| Wycofanie ze służby |
19 grudnia 1917 |
| Los okrętu |
zatopiony |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
| Długość |
56,3 metra |
| Szerokość |
5,8 metra |
| Zanurzenie |
3,68 metra |
| Zanurzenie testowe |
50 metrów |
| Napęd | |
| 2 × silnik Diesla (1085 KM), 2 × silnik elektryczny (780 KM) 2 wały napędowe, 2 śruby | |
| Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
| Zasięg |
9040 Mm przy 6 węzłach (pow.) |
| Uzbrojenie | |
| 10 torped, działo kal. 8,8 cm SK L/30 | |
| Wyrzutnie torpedowe | |
| Załoga |
34 osoby |
SM UB-56 – niemiecki okręt podwodny typu UB III zbudowany w stoczni AG Weser (Werk 268) w Bremie w roku 1917. Zwodowany 11 maja 1917 roku, wszedł do służby w Kaiserliche Marine 19 lipca 1917 roku. W czasie swojej służby SM UB-56 odbył 4 patrole, w czasie których zatopił 4 statki o łącznej pojemności 5387 BRT.
Budowa
[edytuj | edytuj kod]SM UB-56[a] był dziewiątym z typu UB III, który był następcą typu UB II[1]. Był średnim okrętem przeznaczonym do działań przybrzeżnych, o prostej konstrukcji, długości 55,3 metra, wyporności w zanurzeniu 651 ton, zasięgu 9040 Mm przy prędkości 6 węzłów na powierzchni oraz 55 Mm przy prędkości 4 węzłów w zanurzeniu[2]. W typie III poprawiono i zmodernizowano wiele rozwiązań. Zwiększono moc silników diesla do 1085 KM produkcji MAN SE, silników elektrycznych produkcji Siemens-Schuckert do 780 KM[3].
Służba
[edytuj | edytuj kod]9 sierpnia 1917 roku (w dniu przyjęcia okrętu do służby) dowódcą jednostki został mianowany porucznik marynarki (niem. Oberleutnant zur See) Hans Valentiner, który wcześniej był dowódcą okrętu SM UC-71[4]. Jednostka 10 września 1917 roku została przydzielona do służby we Flotylli Flandria (niem. U-Bootflottille Flandern)[5].
W czasie swojej służby w Cesarskiej Marynarce Wojennej odbył cztery patrole, w czasie których zatopił cztery jednostki o łącznej pojemności 5387 BRT[6].
Pierwszą zatopioną przez UB-56 jednostką był niewielki brytyjski statek o napędzie parowym SS[b] „Atlas” o pojemności 989 BRT[7][8]. Statek został zbudowany w 1903 roku w norweskiej stoczni Fredrikstad Mekaniske Verksted A/S – FMV dla norweskiego armatora Hanssen Bernhard (A/S Atlantis). Od 1917 roku pływał dla The Shipping Controller (W. Coupland & Co.) z Londynu. 13 listopada 1917 roku, czasie podróży z ładunkiem węgla z Warkworth do Rouen, został zatopiony 5 mil na południowy wschód od latarniowca Owers LV[9]. Tego samego dnia UB-56 zatopił jeszcze jeden brytyjski statek handlowy. Był to zbudowany w 1909 roku parowiec „Axwell” o pojemności 1442 BRT[10]. Statek należący do Broomhill Collieries, Ltd. (H. Coates) z West Hartlepool płynął także z ładunkiem węgla i tą samą trasą co wcześniej zatopiony „Atlas”. W wyniku ataku śmierć poniosło 3 członków załogi.
Trzecią jednostką zatopioną przez UB-56 był hiszpański statek parowy „Lalen Mendi” o pojemności 2183 BRT[11]. Był to zbudowany w 1896 roku w stoczni Richardson, Duck & Co. Ltd. z Thornaby-on-Tees dla niemieckiego armatora Freitas & Co[12]. Od 1909 roku statek należał do hiszpańskiej firmy Sota y Aznar[13] z Bilbao. Statek płynął z ładunkiem węgla z Middlesbrough. 17 listopada został storpedowany i zatopiony 5 mil na południowy wschód od Beachy Head. Śmierć poniosło 5 członków załogi[11].
Ostatnią zatopioną jednostka przez okręt UB-56 był francuski parowiec „Maine” o pojemności 773 BRT[14]. 21 listopada 1917 roku statek zbudowany w 1910 roku w Atel. & Chant. de la Loire w Saint-Nazaire płynął dla Chemins de Fer de l'État Français z Dieppe. Został storpedowany i zatopiony na pozycji 50°16′N 0°43′E/50,266667 0,716667[14].
19 grudnia 1917 roku w Cieśninie Kaletańskiej, okręt wszedł na minę na pozycji 50°58′N 1°21′E/50,966667 1,350000. Nikt z załogi nie przeżył[5].
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Guðmundur Helgason: WWI U-boat Types, Type UB III UB coastal torpedo attack boats class. [w:] The U-boats of World War One 1914–1918 [on-line]. uboat.net. [dostęp 2017-07-03]. (ang.).
- ↑ R. Gardiner, Conway’s All the World Fighting Ships 1906–1921, s. 181.
- ↑ Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara, California: ABC-CLIO, marzec 2007, s. 102. ISBN 1-85367-623-3. (ang.).
- ↑ Hans Valentiner, Oberleutnant zur See (Crew 4/09). [w:] The U-boats of World War One 1914–1918 [on-line]. uboat.net. [dostęp 2017-11-11]. (ang.).
- ↑ a b Guðmundur Helgason: WWI U-boats UB 56. [w:] The U-boats of World War One 1914–1918 [on-line]. uboat.net. [dostęp 2017-11-11]. (ang.).
- ↑ Guðmundur Helgason: Ships hit by UB 56. [w:] WWI U-boat Successes [on-line]. uboat.net. [dostęp 2017-11-11]. (ang.).
- ↑ Guðmundur Helgason: Ships hit during WWI – Atlas. [w:] WWI U-boat Successes [on-line]. uboat.net. [dostęp 2017-11-11]. (ang.).
- ↑ SS Atlas [+1917]. www.wrecksite.eu. [dostęp 2017-11-11]. (ang.).
- ↑ LIGHT VESSEL No. 15. [w:] The Historic Shipping Website [on-line]. historic-shipping.co.uk. [dostęp 2017-11-11]. (ang.).
- ↑ Guðmundur Helgason: Ships hit during WWI - Axwell. [w:] WWI U-boat Successes [on-line]. uboat.net. [dostęp 2017-11-11]. (ang.).
- ↑ a b Guðmundur Helgason: Ships hit during WWI – Lalen Mendi. [w:] WWI U-boat Successes [on-line]. uboat.net. [dostęp 2017-11-11]. (ang.).
- ↑ Freitas & Co. – A. C. De Freitas & Co. www.wrecksite.eu. [dostęp 2017-11-11]. (ang.).
- ↑ Sota y Aznar (Cia. Naviera Sota y Aznar 1906–1939). www.wrecksite.eu. [dostęp 2017-11-11]. (ang.).
- ↑ a b Guðmundur Helgason: Ships hit during WWI – Maine. [w:] WWI U-boat Successes [on-line]. uboat.net. [dostęp 2017-11-11]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Eberhard Moller, Werner Brack: The Encyclopedia of U-Boats From 1904 to the Present. Londyn: Greenhill Books Lionel Leventhal Ltd., 2004, s. 43. ISBN 1-85367-623-3. (ang.).
- Robert Gardiner (red.): Conway’s All the World Fighting Ships 1906–1921. Londyn: Conway Maritime Press Ltd., 1985, s. 181. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
- Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara, California: ABC-CLIO, marzec 2007, s. 99. ISBN 1-85367-623-3. (ang.).
- Eberhard Gibson, Maurice Prendergast: The German Submarine War 1914–1918. Penzance: Periscope Publishing Ltd, 2002, s. 274. ISBN 1-904381-08-1. (ang.).
- Eberhard Rossler: The U-boat The evolution and technical history of German submarines. Penzance: Cassell & Co, 2001, s. 56–66, 332. ISBN 0-304-36120-8. (ang.).
