SM U-84 (1916)
| Klasa | |
|---|---|
| Typ | |
| Historia | |
| Stocznia | |
| Początek budowy |
1915 |
| Położenie stępki |
25 października 1915 |
| Wodowanie |
22 lipca 1916 |
 Kaiserliche Marine
| |
| Wejście do służby |
7 października 1916 |
| Wycofanie ze służby |
26 stycznia 1918 |
| Los okrętu |
zatopiony |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
808 ton ↑ |
| Długość |
70,06m |
| Szerokość |
6,30 m |
| Zanurzenie |
4,02 m |
| Zanurzenie testowe |
50 m |
| Napęd | |
| na powierzchni: 2 silniki diesla o łącznej mocy 2400 KM pod wodą: 2 silniki elektryczne o łącznej mocy 1180 KM | |
| Prędkość |
16,8 węzłów ↑ |
| Zasięg |
11200 Mm (przy prędkości 8 węzłów) ↑ |
| Uzbrojenie | |
| 12 torped, działo pokładowe 105 mm | |
| Wyrzutnie torpedowe |
4 wyrzutnie torpedowe kal. 500 mm |
| Załoga |
35 |
SM U-84 – niemiecki okręt podwodny typu U-81 zbudowany w Friedrich Krupp Germaniawerft w Kilonii w latach 1915-1916. Wodowany 22 lipca 1916 roku, wszedł do służby w Cesarskiej Marynarce Wojennej 7 października 1916 roku. 18 października 1916 roku został przydzielony do IV Flotylli pod dowództwem kapitana Waltera Roehra[1]. U-84 w czasie ośmiu patroli zatopił 28 statków nieprzyjaciela o łącznej wyporności 83 127 BRT, siedem statków uszkodził, o łącznej wyporności 42 149 BRT oraz dwa zajął jako pryz[2].
W czasie pierwszego patrolu u wybrzeży Danii U-84 zatrzymał i zajął dwa statki. 14 grudnia 1916 roku przejął norweski parowiec „Aamot” o wyporności 1362 BRT, a 18 grudnia szwedzki statek parowy „Malcolm” o wyporności 2 100 BRT.
1 lipca 1917 roku w czasie patrolu u wybrzeży Francji 6 mil na zachód od Les Sables-d’Olonne U-84 zaatakował duży francuski transatlantyk „Demerara” (11484 BRT). Statek płynął z Amsterdamu do Buenos Aires. Tego samego dnia U-84 zatopił w ataku torpedowym hiszpański parowiec „Bachi” (2 184 BRT) wracający z Montrealu do Bilbao[3].
Ostatnim zatopionym przez U-84 statkiem, 12 stycznia 1918 roku, był francuski parowiec „Chateau Laffite”, który płynął z Bordeaux do Dunkierki. Statek został zatopiony około półtorej mili na południowy zachód od Penmarch w Bretanii[4].
Okręt zatonął wraz z całą załogą nieopodal Penmarch około 15 stycznia 1918 roku, z nieznanych przyczyn[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Walter Roehr (6 grudnia 1887 - 26 stycznia 1918) jedyny dowódca U-84. - Uboat.net WWI U-boat commanders (ang.) [dostęp 11-05-2013]
- ↑ Ships hit by U 84 - Uboat.net (ang.) [dostęp 11-05-2013]
- ↑ SS Bachi (+1917) - Wrecksite.eu (ang.) [dostęp 11-05-2013]
- ↑ SS Chateau Laffite (+1918) - Wrecksite.eu (ang.) [dostęp 11-05-2013]
- ↑ WWI U-boats U84 (ang.) [dostęp 13-12-2018]
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Eberhard Moller, Werner Brack: The Encyclopedia of U-Boats From 1904 to the Present. Londyn: Greenhill Books Lionel Leventhal Ltd., 2004, s. 33. ISBN 1-85367-623-3. (ang.).
- Robert Gardiner (red.): Conway's All the World Fighting Ships 1906-1921. Londyn: Conway Maritime Press Ltd., 1985, s. 178. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
- Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara, California: ABC-CLIO, marzec 2007, s. 108. ISBN 1-85367-623-3.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- uboat.net - WWI U-boats U84, (ang.) [dostęp 11-05-2013]