[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Ołena Tatarkowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ołena Tatarkowa
Ilustracja
Państwo

 Ukraina

Data i miejsce urodzenia

22 sierpnia 1976
Duszanbe

Wzrost

170 cm

Gra

leworęczna, oburęczny bekhend

Status profesjonalny

1993

Zakończenie kariery

2006

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0 WTA, 4 ITF

Najwyżej w rankingu

45 (18 stycznia 1999)

Australian Open

1R (1998, 1999, 2002)

Roland Garros

3R (1998)

Wimbledon

2R (1998, 1999)

US Open

1R (1998, 1999)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

4 WTA, 25 ITF

Najwyżej w rankingu

9 (5 lipca 1999)

Australian Open

3R (1998, 1999)

Roland Garros

SF (2001)

Wimbledon

F (1999)

US Open

2R (1997, 1998, 2003)

Ołena Tatarkowa, ukr. Олена Tатаркова (ur. 22 sierpnia 1976 w Duszanbe) – ukraińska tenisistka, finalistka Wimbledonu 1999 w grze podwójnej, reprezentantka kraju w rozgrywkach Pucharu Billie Jean King, olimpijka.

Kariera tenisowa

[edytuj | edytuj kod]

Status profesjonalny uzyskała w 1993 roku.

W 1999 roku, startując w parze z Mariaan de Swardt, dotarła do finału Wimbledonu. W finale duet de Swardt-Tatarkowa przegrał z Lindsay Davenport oraz Coriną Morariu 4:6, 4:6.

Rok później wystąpiła na igrzyskach olimpijskich w Sydney w grze podwójnej. Startując w parze z Anną Zaporożanową odpadła w drugiej rundzie turnieju.

W cyklu WTA Tour wygrała cztery turnieje w grze podwójnej. Ponadto w swojej karierze zwyciężyła w czterech singlowych oraz dwudziestu pięciu deblowych turniejach rangi ITF. Najwyżej w rankingu WTA była sklasyfikowana na 45. miejscu w singlu (18 stycznia 1999) oraz 9. w deblu (5 lipca 1999).

W 2006 roku ogłosiła zakończenie kariery.

Historia występów wielkoszlemowych

[edytuj | edytuj kod]

Występy w grze pojedynczej

[edytuj | edytuj kod]
Turniej 1994 1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 Zw.-Por.
Australia Australian Open A LQ A A 1R 1R LQ A 1R LQ LQ 0–3
Francja French Open A A LQ LQ 3R 1R LQ LQ LQ LQ LQ 2–2
Wielka Brytania Wimbledon LQ A A LQ 2R 2R A LQ 1R LQ LQ 2–3
Stany Zjednoczone US Open A A LQ LQ 1R 1R A LQ LQ LQ LQ 0–2
Zw.-Por. w Wielkim Szlemie 0–0 0–0 0–0 0–0 3–4 1–4 0–0 0–0 0–2 0–0 0–0 4–10

Występy w grze podwójnej

[edytuj | edytuj kod]
Turniej 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 Zw.-Por.
Australia Australian Open A A 3R 3R 1R A 1R 2R 1R 5–6
Francja French Open 1R A 1R 1R 2R SF 2R 1R 1R 6–8
Wielka Brytania Wimbledon A 1R 2R F A 1R 3R 2R 1R 9–7
Stany Zjednoczone US Open A 2R 2R 1R A 1R 1R 2R 1R 3–7
Zw.-Por. w Wielkim Szlemie 0–1 1–2 4–4 7–4 1–2 4–3 3–4 3–4 0–4 23–28

Finały turniejów WTA

[edytuj | edytuj kod]
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
1988

2008
Kategoria I
Kategoria II
Kategoria III
Kategoria IV
Kategoria V

Gra podwójna 12 (4-8)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 1. 2 sierpnia 1998 Stanford Twarda Łotwa Łarysa Sawczenko-Neiland Stany Zjednoczone Lindsay Davenport
Białoruś Natalla Zwierawa
4:6, 4:6
Finalistka 2. 16 sierpnia 1998 Manhattan Beach Twarda Tajlandia Tamarine Tanasugarn Szwajcaria Martina Hingis
Białoruś Natalla Zwierawa
4:6, 2:6
Finalistka 3. 18 października 1998 Zurych Twarda (hala) Południowa Afryka Mariaan de Swardt Stany Zjednoczone Venus Williams
Stany Zjednoczone Serena Williams
7:5, 1:6, 3:6
Finalistka 4. 31 października 1998 Luksemburg Dywanowa (hala) Łotwa Łarysa Sawczenko-Neiland Rosja Jelena Lichowcewa
Japonia Ai Sugiyama
7:6, 3:6, 0:2, krecz
Zwyciężczyni 1. 16 stycznia 1999 Hobart Twarda Południowa Afryka Mariaan de Swardt Francja Alexia Dechaume
Francja Émilie Loit
6:1, 6:2
Finalistka 5. 4 lipca 1999 Wimbledon, Londyn Trawiasta Południowa Afryka Mariaan de Swardt Stany Zjednoczone Lindsay Davenport
Stany Zjednoczone Corina Morariu
4:6, 4:6
Finalistka 6. 27 lutego 2000 Oklahoma Dywanowa (hala) Tajlandia Tamarine Tanasugarn Stany Zjednoczone Kimberly Po
Stany Zjednoczone Corina Morariu
4:6, 6:4, 2:6
Zwyciężczyni 2. 23 lutego 2002 Memphis Twarda (hala) Japonia Ai Sugiyama Stany Zjednoczone Melissa Middleton
Stany Zjednoczone Brie Rippner
6:4, 2:6, 6:0
Finalistka 7. 6 kwietnia 2003 Casablanca Ceglana Słowacja Henrieta Nagyová Argentyna Gisela Dulko
Argentyna Maria-Emilia Salerni
3:6, 4:6
Zwyciężczyni 3. 20 kwietnia 2003 Budapeszt Ceglana Węgry Petra Mandula Hiszpania Conchita Martínez
Ukraina Tetiana Perebyjnis
6:3, 6:1
Zwyciężczyni 4. 10 sierpnia 2003 Helsinki Ceglana Rosja Jewgienija Kulikowska Ukraina Tetiana Perebyjnis
Chorwacja Silvija Talaja
6:2, 6:4
Finalistka 8. 26 października 2003 Luksemburg Twarda (hala) Niemcy Marlene Weingärtner Rosja Marija Szarapowa
Tajlandia Tamarine Tanasugarn
1:6, 4:6

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]