Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nikokodyna
|
Nazewnictwo
|
|
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
|
pirydyno-3-karboksylan [(4R,4aR,7S,7aR,12bS)-9-metoksy-3-metylo-2,4,4a,7,7a,13-heksahydro-1H-4,12-metanobenzofuro[3,2-e]izochinolin-7-ylu]
|
Inne nazwy i oznaczenia
|
nikokodeina
|
|
Ogólne informacje
|
Wzór sumaryczny
|
C24H24N2O4
|
Masa molowa
|
404,46 g/mol
|
Identyfikacja
|
Numer CAS
|
3688-66-2
|
PubChem
|
5463872
|
SMILES
|
CN1CCC23C4C1CC5=C2C(=C(C=C5)OC)OC3C(C=C4)OC(=O)C6=CN=CC=C6
|
|
InChI
|
InChI=1S/C24H24N2O4/c1-26-11-9-24-16-6-8-19(29-23(27)15-4-3-10-25-13-15)22(24)30-21-18(28-2)7-5-14(20(21)24)12-17(16)26/h3-8,10,13,16-17,19,22H,9,11-12H2,1-2H3/t16-,17+,19-,22-,24-/m0/s1
|
InChIKey
|
RYBGRHAWFUVMST-MJFIPZRTSA-N
|
|
|
|
Klasyfikacja medyczna
|
Legalność w Polsce
|
środek odurzający grup II-N i III-N
|
|
Nikokodyna, nikokodeina – organiczny związek chemiczny, półsyntetyczny opioid. Znajduje się w grupie II-N (jego preparat także w III-N) Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii[2]. Jest objęty Jednolitą konwencją o środkach odurzających z 1961 roku (wykaz II, jego preparat także w wykazie III)[3].