Przejdź do zawartości

Niemota

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Niemota – brak zdolności mówienia przy zachowaniu słuchu, które może być spowodowane: uszkodzeniem ośrodka mowy w mózgu, np. wskutek urazu, wylewu krwi, lub też ciężkim zaburzeniem psychicznym np. schizofrenią.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Encyklopedia powszechna PWN. MNOPQR, Tom 3. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1985, s. 272.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

Kontrola autorytatywna (problem zdrowotny):

Encyklopedie internetowe:

Britannica: topic/deaf-mutism, topic/mutism
БРЭ: 2239920, 2258802
Catalana: 0219076

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Niemota&oldid=62895901”