Negaprion
| Negaprion | |||
| Whitley, 1940[1] | |||
 Przedstawiciel rodzaju – żarłacz żółty (N. brevirostris) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj |
Negaprion | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Aprionodon acutidens queenslandicus Whitley, 1939 (= Carcharias acutidens Rüppell, 1837) | |||
| Synonimy | |||
|
| |||
| Gatunki | |||
| |||
| Zasięg występowania | |||
 Zasięg występowania rodzaju Negaprion | |||
Negaprion – rodzaj drapieżnych ryb chrzęstnoszkieletowych z rodziny żarłaczowatych (Carcharhinidae).
Rozmieszczenie geograficzne
[edytuj | edytuj kod]Do rodzaju należą gatunki występujące w wodach Indo-Pacyfiku i zachodniego Oceanu Atlantyckiego[4][5].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Długość ciała do 380 cm; masa ciała do 184 kg[5].
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Rodzaj zdefiniował w 1940 roku australijski ichtiolog Gilbert Percy Whitley w artykule poświęconym australijskim rybom opublikowanym w czasopiśmie Royal Zoological Society of New South Wales[1]. Gatunkiem typowym jest (oryginalne oznaczenie) N. acutidens.
Etymologia
[edytuj | edytuj kod]- Negaprion: łac. negatus ‘zaprzeczony, odmówiony, stłumiony’, od negare ‘odmówić’; gr. πριων priōn, πριονος prionos ‘piła’[6].
- Mystidens: łac. mysticus ‘sekret’, od gr. μυστικος mustikos ‘sekret, tajemnica’, od μυεω mueō ‘wtajemniczenie w tajemnice’, od μυω muō ‘zamknąć oko’[7]; dens, dentis ‘ząb’[8]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Mystidens innominatus Whitley, 1944 (= Carcharias acutidens Rüppell, 1837).
- Hemigaleops: rodzaj Hemigaleus Bleeker, 1852; gr. ωψ ōps, ωπος ōpos ‘wygląd, oblicze’[9]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Hemigaleops fosteri Schultz & Welander, 1953 (= Carcharias acutidens Rüppell, 1837).
Podział systematyczny
[edytuj | edytuj kod]Do rodzaju należą następujące gatunki[4]:
- Negaprion acutidens (Rüppell, 1837)
- Negaprion brevirostris (Poey, 1868) – żarłacz żółty[10]
- Negaprion fronto (Jordan & Gilbert, 1882)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b G.P. Whitley: The fishes of Australia. Cz. 1: The sharks, rays, devil-fish, and other primitive fishes of Australia and New Zealand. Australian zoological handbook. Sydney: Royal Zoological Society of New South Wales, 1940, s. 111. (ang.).
- ↑ G.P. Whitley. Illustrations of some Western Australian fishes. „Proceedings of the Royal Zoological Society of New South Wales”. For the year 1943-44, s. 25, 1944. (ang.).
- ↑ L.P. Schultz, E.S. Herald, E.A. Lachner, A.D. Welander & L.P. Woods. Fishes of the Marshall and Marianas islands. Vol. I. Families from Asymmetrontidae through Siganidae. „Bulletin of the United States National Museum”. 202 (1), s. 8, 1953. (ang.).
- ↑ a b Ron Fricke, William Neil Eschmeyer, Richard van der Laan (red.), SEARCH, [w:] Eschmeyer’s Catalog of Fishes, California Academy of Sciences, 5 marca 2024 [dostęp 2024-03-17] (ang.).
- ↑ a b R. Froese & D. Pauly: Negaprion. FishBase (ver. (02/2024)). [dostęp 2024-03-17]. (ang.).
- ↑ Ch. Scharpf: Family Carcharhinidae Jordan & Evermann 1896 (Requiem Sharks). The ETYFish Project. [dostęp 2024-03-17]. (ang.).
- ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 161.
- ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 78.
- ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 175.
- ↑ Ryby. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1973 (wyd. II 1976), seria: Mały słownik zoologiczny.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- E.C. Jaeger: Source-book of biological names and terms. Wyd. 3 (Revised second printing). Springfield: Charles C. Thomas, 1959, s. 1–316. (ang.).