[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Nakryt

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nakryt
ilustracja
Właściwości chemiczne i fizyczne
Skład chemiczny

zasadowy krzemian glinu
Al4 [(OH) 8/Si4O10]

Twardość w skali Mohsa

2-2,5

Przełam

nierówny

Łupliwość

doskonała, jednokierunkowa

Układ krystalograficzny

jednoskośny

Gęstość

2,6 g/cm³

Właściwości optyczne
Barwa

biała, białoszara, żółtawa, żółtozielona

Rysa

biała

Połysk

perłowy

Nakrytminerał z gromady krzemianów, zaliczany minerałów ilastych; do grupy kaolinitu. Należy do grupy minerałów rzadkich.

Nazwa pochodzi od fr. nacre = masa perłowa i nawiązuje do połysku tego minerału.

Właściwości

[edytuj | edytuj kod]

Zazwyczaj tworzy niewielkie, pseudoheksagonalne kryształy o pokroju tabliczkowym, blaszkowym. Występuje w skupieniach drobnokrystalicznych, zbitych i masywnych. Tworzy naskorupienia, żyłki i szczotki krystaliczne. Jest miękki, giętki, właściwościami zbliżony do kaolinitu, z którym jest identyczny pod względem składu chemicznego. Towarzyszy Kalcytowi, dolomitowi, kwarcowi, mice, hematytowi.

Występowanie

[edytuj | edytuj kod]

Produkt działalności hydrotermalnej. Tworzy się też jako wynik procesów endogenicznych.

Na świecie: Niemcy, Czechy, USA – kolorado, Arizona.

W Polsce: nakryt spotykano w druzach pegmatytowych w Karpnikach koło Jeleniej Góry, w przeobrażonych gnejsach Gilowa koło Niemczy na Dolnym Śląsku.

Zastosowanie

[edytuj | edytuj kod]
  • interesujący dla naukowców,
  • cenny dla kolekcjonerow.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • J. Parafiniuk: Minerały systematyczny katalog 2004, TG ”Spirifer” W-wa 2005
  • A. Bolewski: Mineralogia szczegółowa, Wyd. Geolog. 1965 r.
  • A. Bolewski, A. Manecki: Mineralogia szczegółowa, Wyd. PAE. 1993 r.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]