Na’omi Szemer

Na’omi Szemer

Imię i nazwisko	Naomi Sapir
Data i miejsce urodzenia	13 lipca 1930 Kewucat Kinneret
Data i miejsce śmierci	26 lipca 2004 Tel Awiw-Jafa
Zawód	kompozytorka, wokalistka, poetka
Odznaczenia
Strona internetowa

Na’omi Szemer, hebr: נעמי שמר (ur. 13 lipca 1930 w Kewucat Kinneret, zm. 26 lipca 2004 w Tel Awiwie) – izraelska kompozytorka, autorka tekstów i piosenkarka, określana czasem jako „pierwsza dama piosenki izraelskiej”^[1].

Na’omi Szemer (prawdziwe nazwisko: Sapir) urodziła się w 1930 roku w kibucu Kewucat Kinneret, leżącym nieopodal Jeziora Tyberiadzkiego. W latach 50. pełniła służbę wojskową w Siłach Obronnych Izraela Nachal, gdzie grała w zespole rozrywkowym. Studiowała również na Akademii Rubina w Jerozolimie. Poślubiła Mordechaja Horowitza, z którym miała dwoje dzieci: Lali i Ariela^[2].

Jej grób znajduje się nad brzegiem Jeziora Tyberiadzkiego.

W pogrzebie wzięli udział m.in. prezydent Izraela Kacaw, premier Ariel Szaron, minister edukacji, kultury i sportu Limor Liwnat oraz wielu artystów i piosenkarzy, m.in. Szuli Natan, która śpiewała w 1967 roku „Jeruszalaim Szel Zahaw”. Pogrzeb był transmitowany przez izraelską telewizję^[3].

Jej najbardziej znaną kompozycją była piosenka „Złota Jerozolima” („Yerushalayim shel zahav”), którą napisała w 1967, przed wybuchem wojny sześciodniowej. Dodała do niej kolejną strofę po tym, jak armia izraelska objęła kontrolę nad wschodnią Jerozolimą, zdobywając dostęp do Ściany Płaczu. W 1968 Uri Awneri, będący wówczas członkiem izraelskiego parlamentu, zgłosił projekt uchwały określającej pieśń „Jeruszalaim szel zahaw” jako hymn państwowy. Propozycja została odrzucona, ale sama nominacja świadczyła o znaczeniu tego utworu.

W 1983 otrzymała Nagrodę Izraela za osiągnięcia w dziedzinie piosenki narodowej (słowa i melodia)^[4].

Tekst „Jeruszalaim szel zahaw” (hebr., ang.)