[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Mike Mollo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mike Mollo
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

11 lutego 1980
Oak Lawn[1]

Obywatelstwo

Stany Zjednoczone

Wzrost

185 cm

Styl walki

praworęczny

Kategoria wagowa

ciężka

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

29

Zwycięstwa

21

Przez nokauty

13

Porażki

7 (4 przez KO)

Remisy

1

Nieodbyte

0

  1. Bilans walk aktualny na 01.02.2019.

Mike Mollo (ur. 11 lutego 1980 w Oak Lawn) – amerykański bokser.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

25 czerwca 2000 zadebiutował na zawodowym ringu, pokonując Terrence'a Coffina przez KO w 1. rundzie.

6 maja 2006, po piętnastu wygranych pojedynkach z rzędu, poniósł swoją pierwszą porażkę z DaVaryllem Williamsonem. Mollo przegrał przez TKO w 4. rundzie.

7 października 2006 w pojedynku o wakujący tytuł mistrza Ameryki Łacińskiej – WBA Fedelatin pokonał Kevina McBride'a w 2. rundzie przez TKO.[2]

13 października 2007 wygrał w 2. rundzie przez TKO z Arturem Binkowskim[3].

19 stycznia 2008 przegrał na punkty po 12-rundowym pojedynku jednogłośną decyzją sędziów z Andrzejem Gołotą, tracąc tytuł mistrza Ameryki Łacińskiej – WBA Fedelatin na rzecz Polaka. Była to druga porażka Mollo na zawodowym ringu[4].

7 listopada 2008 przegrał drugą walkę z rzędu, przez jednogłośną decyzję sędziów z Jameelem McCline'em. Pojedynek był eliminatorem WBC[5].

26 marca 2010 Mollo powrócił na ring po blisko półtorarocznej przerwie. Po ośmiu rundach pokonał jednogłośnie na punkty Billy'ego Zumbruna[6].

6 sierpnia 2010 Mike Mollo zmierzył się z byłym rywalem Tomasza Adamka, Garym Gomezem. Mimo iż faworytem był dawny przeciwnik Gołoty, walka po 8 rundach zakończyła się remisem[7][8][9].

23 czerwca 2012 Mollo miał stoczyć pojedynek z Chrisem Arreolą[10]. Tydzień przed planowaną konfrontacją Arreola wycofał się z walki[11].

1 lutego 2013 Mike Mollo przegrał w 6. rundzie przez nokaut z Arturem Szpilką[12][13].

16 sierpnia 2013 Mollo stoczył rewanżowy pojedynek z Arturem Szpilką. W 3. rundzie po ciosie kontrującym Polak był liczony. W 5. rundzie po lewym sierpowym Szpilki, Mike Mollo zaliczył nokdaun, po którym sędzia przerwał walkę, orzekając zwycięstwo przez techniczny nokaut Artura Szpilki[14].

20 lutego 2016 Mike Mollo powrócił do boksu. W Legionowie zmierzył się z polskim bokserem wagi ciężkiej - Krzysztofem Zimnochem. Amerykanin pokonał Polaka w 1. rundzie przez nokaut, stając się międzynarodowym mistrzem Polski wagi ciężkiej w boksie zawodowym. W rewanżowym pojedynku z Zimnochem, który odbył się 25 lutego 2017 roku, przegrał przez RTD w 6 rundzie. Była to jego ostatnia zawodowa walka[15].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Mike Mollo
  2. Mollo vs. McBride
  3. Mollo vs. Binkowski
  4. Mollo vs. Gołota
  5. McCline vs. Mollo
  6. Przeciętny Mollo
  7. Mollo vs. Gomez. boxrec.com, 06.08.2010. [dostęp 2010-08-07]. (ang.).
  8. Mollo z Gomezem na remis. bokser.org, 07.08.2010. [dostęp 2010-08-07]. (pol.).
  9. Mollo tylko remisuje. ringpolska.pl, 07.08.2010. [dostęp 2010-08-07]. (pol.).
  10. 23 czerwca Arreola vs. Mollo. bokser.org. [dostęp 2012-06-26]. (pol.).
  11. Arreola nie zawalczy z Mollo. bokser.org. [dostęp 2012-06-26]. (pol.).
  12. Trochę o gali Szpilki z Mollo. bokser.org. [dostęp 2012-12-29]. (pol.).
  13. Szpilka nokautuje Mollo po wojnie, która przejdzie do historii. bokser.org. [dostęp 2013-02-22]. (pol.).
  14. Artur Szpilka znów wstał z desek i znokautował Mike'a Mollo. bokser.org. [dostęp 2013-08-17]. (pol.).
  15. Piotr Jagiełło, Krzysztof Zimnoch wyrównał porachunki! Mike Mollo lądował na deskach, boleśnie przegrał [online], WP Sportowe Fakty, 25 lutego 2017 [dostęp 2020-03-08] (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]