Micro (klasa jachtu)

Micro

Rok konstrukcji	1977
Kraj pochodzenia	Francja
Typ ożaglowania	slup
Grot	12 m²
Fok	6,5 m²
Spinaker	19,6 m²
Całkowite ożaglowanie	18,5 m²
Długość maksymalna	5,50 m
Długość LWK	5,25 m
Szerokość maksymalna	2,45 m
Materiał konstrukcyjny	włókno szklane, włókno węglowe
Zanurzenie maksymalne	110 cm
Załoga	3

Klasa Micro wywodzi się z Francji, gdzie pod koniec lat 70. XX wieku, w kręgach miesięcznika „Beateaux” opracowano założenia nowej klasy jachtów do żeglugi regatowo-turystycznej. Klasa zarejestrowana jest jako międzynarodowa w Międzynarodowej Federacji Żeglarskiej, a od 1999 roku rozgrywane są w niej mistrzostwa świata.

Flota podzielona jest na 3 dywizje: Proto, Racer i Cruiser (nazwy dywizji nie są tłumaczone). Dzięki takiemu podziałowi załogi mogą ścigać się ze sobą, dysponujący podobnym sprzętem, co pozwala uniknąć wyścigu zbrojeń. Klasa nie jest monotypem i w sierpniu 2018 rozróżnione jest łącznie 129^[1] różnych konstrukcji lub wariantów.

W czasie regat całą flota startuje razem, stopniowo rozciągając się na całej trasie.

Klasa została stworzona w 1977 r. z inicjatywy francuskiego czasopisma "Bateaux"^[2], które ustanowiło podstawę pomiarową w celu stworzenia małych i łatwych w transporcie łódek niewymagających pomiarów IOR / CHS (aktualnie IMS / IRC).

Początkowe plany zakładały tylko jedno wydarzenie w roku: "Puchar Micro". Pomysł został oparty na wymiarach istniejących łódek, takich jak Corsaire, dzięki czemu mogła powstać duża flota łodzi z Bénéteau (pierwsze 18), Jeanneau (Microsail), a potem kilku mniejszych producentów stworzyło własne Micro (Challenger, Neptun, Kelt). Stworzono bardzo innowacyjne prototypy (Nuits Blanches, Les Copines). Wkrótce francuski rynek został nasycony małymi łodziami używanymi, z których większość nadal pływa.

Zagraniczni konkurenci wykazali zainteresowanie klasą, bardzo udanym prototypem z Wielkiej Brytanii była "Speculation" (Speculation, Dogs of War, Placebo). Niestety dla klasy konkurenci z Wielkiej Brytanii, Włoch, Szwajcarii nie kontynuowali ścigania się w tej klasie. Zostali oni zastąpieni przez żeglarzy z Europy Wschodniej, a w Polsce i Rosji wyprodukowano wiele Cruiserów.

Po kilku sukcesach na arenie międzynarodowej polscy producenci wyprodukowali łódki dywizji Proto "produkcji" (Kankan, Shanta, Windjammer, Opus, Hot Boat, l’Arte) i odnieśli sukcesy. Wiodącymi krajami są aktualnie Francja, Polska i Rosja.

Jacht L’Arte 3 (proto) konstrukcji Eugeniusza Gintera to obecnie najbardziej rozpowszechniona konstrukcja również za granicą, wygrywająca od 2000 do 2008 r. niemal wszystkie mistrzostwa świata Micro^[3].

Od 1999 roku Pucharowi Świata w klasie Micro rozgrywanemu w Gdyni Międzynarodowa Federacja Żeglarska przyznała status Mistrzostw Świata^[4]. Na regatach pojawiają się brazylijskie oraz kanadyjskie załogi.

Micro w Polsce ma bardzo bogatą, wieloletnią historię. Pierwszym polskim akcentem był start załogi jachtu „Mikron” na Micro Cup w Breście w 1986 roku. Rok później rozegrano już mistrzostwa Polski klasy Micro w Górkach Zachodnich.

Kolejne lata to już właściwe nieustające sukcesy polskich załóg, począwszy od dwóch zwycięstw słynnej „Kumpelki” w Micro Cup w latach 1987 i 1988^[5] (skipper Jarosław Kaczorowski), przez triumfy Leona Wróbla^[6] i ostatnie sukcesy w mistrzostwach świata Stanisława Sawko, braci Przemka i Piotra Tarnackich i Piotra Ogrodnika w Micro Proto czy zwycięstwa Kazimierza Domalewskiego, Andrzeja Czapskiego, Grzegorza Banaszczyka, Piotra Słowika, Marcina Pietrzaka w Micro Cruiser. Z sukcesami na łódkach Micro ścigali się tak znakomici żeglarze jak Piotr Cichocki, Marek Muzykiewicz, Andrzej Skrzat i Szymon Szymik.

Rok	Kraj	Miejsce	Zwycięzca	2. miejsce	3. miejsce	Startujących
1999	Polska	Gdynia	Stanisław Sawko, Kazimierz Domalewski, Przemysław Tarnacki
2000	Niemcy	Warnemünde	Przemysław Tarnacki, Michał Szmul, Marcin Ossowski
2001	Francja	Maubuisson	Stanisław Sawko, Piotr Tarnacki, Jacek Wysocki
2002	Austria	Achenkirch	Philippe Benaben, Matthieu Loiselet, Rémi Nobileau
2003	Polska	Łeba	Przemysław Tarnacki, Michał Szmul, Jacek Wysocki
2004	Belgia	Nieuwpoort	Piotr Tarnacki, Jerzy Chodubski, Łukasz Wosiński
2005	Litwa	Usma	Piotr Tarnacki, Jerzy Chodubski, Łukasz Wosiński
2006	Francja	Mèze	Marcel Krauth, Marc Krauth, Fabrice Beigneux
2007	Niemcy	Warnemünde	Piotr Tarnacki, Jerzy Chodubski, Bohdan Goralski	Eugeniy Nikiforov[7]
2008	Polska	Sopot	Piotr Tarnacki, Jerzy Chodubski, Bohdan Góralski
2009[8]	Rosja	Moskwa	Evgeniy Neugodnikov, Andrew Bill, Alexandr Ekimov	Eugeniy Nikiforov[7], Dmitry Lukyanov, Pavel Brednev	Sergey Musikhin, Kirill Luzin, Yury Popov	72
2010[9]	Francja	Quiberon	Andrew Bill, Maxim Taranov, Mikhail Tekuchev	Piotr Tarnacki	Maxim Kuzmin	65
2011	Litwa	Usma	Piotr Tarnacki, Rafał Becker, Krzysztof Mongird
2012	Austria	Traunsee	Piotr Ogrodnik, Grzegorz Banaszczyk, Paweł Choroba
2013	Polska	Gdynia	Piotr Tarnacki, Rafał Becker, Krzysztof Mongird
2014[10]	Niemcy	Berlin	Piotr Ogrodnik, Piotr Petryla, Grzegorz Banaszczyk	Gennadiy Svistunow, Grigorii Mikhalev, Igor Kornalevsiky	Piotr Tarnacki, Jakub Pawluk, Krzysztof Mongrid
2015[11]	Białoruś	Brześć	Piotr Ogrodnik, Grzegorz Banaszczyk, Piotr Petryla	Gennady Svistunov, Grigorii Mikhalev, Igor Kornalevskiy	Piotr Tarnacki, Marcin Celmerowski, Rafal Becker	63
2016[12][13]	Rosja	Jezioro Pskowskie	Piotr Ogrodnik, Grzegorz Banaszczyk, Piotr Petryla	Igor Lipen, Maxim Taranov, Dmitry Kolesnikov	Andrey Anfinogenov, Michail Ostapushenko, Andrey Kuzmin
2017[14][15]	Francja	Annecy	Piotr Tarnacki, Grzegorz Banaszczyk, Bartosz Makala	Piotr Ogrodnik, Tomasz Brzozowski, Paweł Choroba	Maxime Brunel, Lionel Tissot, Lucas Tissot	68
2018[16][17][18]	Polska	Świnoujście	Piotr Tarnacki, Grzegorz Banaszczyk, Bartosz Makala	Rafał Sawicki	Vladimir Bazhenov	25
2019[18][19][20]	Słowacja	Liptovska Mara	Piotr Tarnacki, Grzegorz Banaszczyk, Bartosz Makala	Maciej Celmerowski, Wojciech Moczkowski, Oskar Śleziona	Vladimir Bazhenov, Andrey Babushkin, Andrey Kuzmin	33
2020	Polska	Gdynia	Odwołane[21] z powodu pandemii COVID-19.
2021[22][23]	Francja	Martigues	123 Piotr Manczak Filadelfia Bachorz Bartosz Jędrychowicz	29086 Bruno Dossat Nicolas Pierrot Pierre Romero	125 Rafał Moszczyński Marcin Pecak Maciej Ciężki	27

• Micro Class Polska. [dostęp 2018-08-02].
• International Micro Cupper Class Association. [dostęp 2018-08-02]. (ang.).