Michaił Starostin

Michaił Starostin

Михаил Старостин

Data i miejsce urodzenia	24 lutego 1955 Ufa
Kariera seniorska
Lata Klub 1992 Śląsk Świętochłowice 1993–1995 Wanda Kraków 1996 LKŻ Lublin
Dorobek medalowy
Reprezentacja  ZSRR Mistrzostwa świata srebro 1975 żużel, drużynowo

Michaił Leontjewicz Starostin, ros. Михаил Леонтьевич Старостин (ur. 24 lutego 1955 w Ufie)^[1] – rosyjski żużlowiec.

Dwunastokrotny medalista indywidualnych mistrzostw Związku Radzieckiego: pięciokrotnie złoty (1979, 1980, 1981, 1983, 1990), dwukrotnie srebrny (1982, 1987) oraz pięciokrotnie brązowy (1977, 1978, 1984, 1991, 1992). Czternastokrotny medalista indywidualnych mistrzostw Rosji: siedmiokrotnie złoty (1975, 1981, 1985, 1986, 1987, 1990, 1991) oraz siedmiokrotnie srebrny (1976, 1982, 1988, 1989, 1997, 1998, 2000).

Dwukrotnie startował w finałach indywidualnych mistrzostw świata, w latach 1979 (Chorzów – XIII m.) oraz 1982 (Los Angeles – XVI m.). W 1981 r. reprezentował Związek Radziecki podczas finału drużynowych mistrzostw świata (Olching – IV m.). W 1991 r. zajął V m. w finale Pucharu Mistrzów w Elgane. Trzykrotnie startował w finałach klubowego Pucharu Europy, w latach 1998 (Bydgoszcz – III m.), 2000 (Piła – II m.) oraz 2001 (Dyneburg – II m.), za każdym razem w barwach klubu Lukoil Oktriabskij.

Przez trzy sezony startował w rozgrywkach polskiej II ligi, reprezentując kluby Śląska Świętochłowice (1992), Wandy Kraków (1993–1995) oraz LKŻ-u Lublin (1996).

W 1994 r. zajął II m. (za Adamem Łabędzkim) w rozegranym w Świętochłowicach memoriale im. Jana Ciszewskiego.

W 2013 r., w wieku 58 lat, ponownie pojawił się na torze, startując w jednym z biegów memoriału Damira Sajfutdinowa (ojca Emila Sajfutdinowa) w Saławacie^[2].

• Wiesław Dobruszek, "Żużlowe ABC" tom II, Leszno 2004, str. 281
• SPEEDWAY HISTORY INFO - HISTORIA ŻUŻLA | Michaił Starostin
• Mikhail Starostin | Polish Speedway Database