[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Michaił Arefjew

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Michaił Arefjew
Михаил Георгиевич Арефьев
generał brygady generał brygady
Data i miejsce urodzenia

14 listopada 1903
Opadno, w ówczesnej guberni wołyńskiej

Data i miejsce śmierci

20 sierpnia 1968
Moskwa

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Czerwona
ludowe Wojsko Polskie

Stanowiska

szef Katedry Broni Strzeleckiej Fakultetu Uzbrojenia Wojskowej Akademii Technicznej im. Jarosława Dąbrowskiego

Odznaczenia
Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Medal „Za Zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941-1945” Order Czerwonej Gwiazdy Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Michaił Gieorgijewicz Arefjew, ros. Михаил Георгиевич Арефьев (ur. 1 listopada?/14 listopada 1903 w Opadnie, w ówczesnej guberni wołyńskiej, zm. 20 sierpnia 1968 w Moskwie[1]) – Rosjanin, doktor nauk technicznych, profesor, generał major Armii Radzieckiej i generał brygady Wojska Polskiego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Był oficerem radzieckich wojsk pancernych, wziął udział w II wojnie światowej.

W okresie od 30 kwietnia 1951 roku do 31 października 1955 roku pełnił służbę w Wojsku Polskim na stanowisku szefa Katedry Broni Strzeleckiej Fakultetu Uzbrojenia Wojskowej Akademii Technicznej im. Jarosława Dąbrowskiego w Warszawie.

31 maja 1954 roku został mianowany generałem majorem. W tym samym roku został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Ponadto był odznaczony m.in. Orderem Lenina, Orderem Czerwonego Sztandaru, Medalem „Za zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” i Orderem Czerwonej Gwiazdy.

Jesienią 1955 roku powrócił do ZSRR. Od 1956 do października 1959 był szefem katedry wojskowej Moskiewskiego Państwowego Uniwersytetu Technicznego im. H.E. Baumana[2].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Był żonaty, żona Pelagia. Miał trzech synów[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Henryk Kosk, Generalicja polska, t. I, Pruszków 1998.
  • Janusz Królikowski, Generałowie i admirałowie Wojska Polskiego 1943–1990, tom I: A–H, Toruń 2010, s. 88–89 (z fotografią; jako Arefiew)
  • Edward Jan Nalepa, Oficerowie Armii Radzieckiej w Wojsku Polskim 1943-1968, Warszawa: Bellona, 1995, ISBN 83-11-08353-3, OCLC 830273795.