[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Michael Yani

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Michael Yani
Ilustracja
Państwo

 Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

31 grudnia 1980
Singapur

Wzrost

185 cm

Gra

praworęczny, oburęczny bekhend

Status profesjonalny

2003

Zakończenie kariery

2013

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0

Najwyżej w rankingu

143 (1 marca 2010)

Australian Open

3Q (2013)

Roland Garros

1R (2010)

Wimbledon

1R (2009)

US Open

1R (2011)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

0

Najwyżej w rankingu

158 (25 maja 2009)

Michael Yani (ur. 31 grudnia 1980 w Singapurze) – amerykański tenisista.

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Yani wychował się w singapurskiej rodzinie. Przeniósł się do Stanów Zjednoczonych w wieku lat 3. Zaczął grać w tenisa jako dwulatek. Jego rodzice, Nancy i Edward, są emerytami. Yani ma dwóch braci – Terry'ego i Andrew. Michael ukończył Duke University.

Kariera tenisowa

[edytuj | edytuj kod]

Yani zaczął grać w wieku 2,5 lat. Jego ulubioną nawierzchnią jest podłoże twarde, lecz lubi także grać na trawie. Za swoje dwa najmocniejsze elementy w grze uważa serwis oraz forehand. Jego tenisowi idole to Andre Agassi oraz Pete Sampras.

Jako zawodowy tenisista występował w latach 2003–2013.

W grze pojedynczej wygrał 2 turnieje rangi ATP Challenger Tour.

Amerykanin dwukrotnie grał w drabinkach głównych imprez wielkoszlemowych. Pierwszy raz w 2009 roku, kiedy przeszedł kwalifikacje French Open. Tam w pierwszej rundzie turnieju głównego został pokonany przez Simona Greula. Kolejnym wielkoszlemowym występem w drabince turnieju głównego był Wimbledon 2010. W pierwszej rundzie Yani przegrał po prawie 5-godzinnym meczu z Lukášem Lackiem 4:6, 7:6(5), 7:6 (4), 6:7 (5), 10:12.

Zwycięstwa w turniejach ATP Challenger Tour w grze pojedynczej

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Zwycięzca 1. 8 czerwca 2008 Yuba City Twarda Stany Zjednoczone Sam Warburg 7:6(5), 2:6, 6:3
Zwycięzca 2. 22 lipca 2012 Binghamton Twarda Południowa Afryka Fritz Wolmarans 6:4, 7:6(11)

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]