Michał Romanow (1832–1909)

Ten artykuł od 2015-12 wymaga zweryfikowania podanych informacji: Brak przypisów, literatury. Słaba i nieudokumentowana faktografia.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Michał Mikołajewicz Romanow

wielki książę
Dynastia	Romanowowie
Data urodzenia	13 października 1832
Data śmierci	18 grudnia 1909
Ojciec	Mikołaj I Romanow
Matka	Aleksandra Romanowa (Charlotta Pruska)
Żona	Olga Romanowa (Cecylia Augusta Badeńska
Dzieci	Mikołaj, Anastazja, Michał, Jerzy, Aleksander, Siergiusz, Aleksy
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Michał Mikołajewicz Romanow (ur. 13 października 1832, zm. 18 grudnia 1909) – wielki książę Rosji, generał-marszałek polny, przewodniczący Rady Państwa (1881-1905).

Był czwartym synem, a siódmym dzieckiem cara Mikołaja I oraz jego żony Charlotty Pruskiej. Jego starszymi braćmi byli: car Aleksander II i wielki książę Konstanty Mikołajewicz.

W latach 1862–1881 pełnił funkcję generała-gubernatora Kaukazu. Urzędował w Tbilisi.

Był szefem 13 Włodzimierskiego Pułku Ułanów (1849-1909) oraz 3 Pułku Dragonów (1864-1909).

16 sierpnia 1857 poślubił księżniczkę Cecylię Augustę Badeńską, która przyjęła imię Olga Fiodorowna. Para miała siedmioro dzieci:

• wielkiego księcia Mikołaja Michajłowicza (1859-1919)
• wielką księżną Anastazję Michajłowną (1860-1922)
• wielkiego księcia Michała Michajłowicza (1861-1929)
• wielkiego księcia Jerzego Michajłowicza (1863–1919)
• wielkiego księcia Aleksandra Michajłowicza (1866-1933)
• wielkiego księcia Siergiusza Michajłowicza (1869-1918)
• wielkiego księcia Aleksego Michajłowicza (1875-1895)

Jego wnuczką była Anastazja Michajłowna de Torby.

• Order Świętego Andrzeja Apostoła Pierwszego Powołania (1832)
• Order Świętego Aleksandra Newskiego (1832)
• Order Świętego Jerzego I klasy (1877)
• Order Świętego Jerzego II klasy (1864)
• Order Świętego Jerzego IV klasy (1854)
• Order Świętego Włodzimierza I klasy (1863)
• Order Orła Białego (1865)
• Order Świętego Stanisława I klasy (1865)
• Złota Szabla Dragonów z napisem „Za Dzielność” (1863)
• Złoty Medal „Za Pracę na Rzecz Wyzwolenia Chłopów” (1861)
• Medal 40 Lat Nienagannej Służby (1888)
• Srebrny Medal za Obronę Sewastopola w Latach 1854-55
• Brązowy Medal Pamiątkowy wojny Krymskiej w Latach 1853-56
• Srebrny Medal za Podbój Czeczenii i Dagestanu w Latach 1857-59
• Medal za Podbicie Zachodniego Kaukazu
• Medal Pamiątkowy wojny w Latach 1877-78
• Srebrny Medal „1 marca 1881"
• Medal na Pamiątkę Koronacji Aleksandra III
• Medal „W pamięci 50-lecia obrony Sewastopola” (1904)
• Krzyż Za służbę na Kaukazie
• Order Orła Czarnego (Prusy) (1838)
• Order Orła Czerwonego (Prusy) (1838)
• Order Korony (Wirtembergia) (1847)
• Order Świętego Stefana I klasy (Austria) (1851)
• Order Lwa Niderlandzkiego (Holandia) (1849)
• Order Świętego Huberta (Bawaria) (1852)
• Order Annuncjaty (Sardynia) nadany w 1857 r. przez Wiktora Emanuela II króla Sardynii^[1]
• Order Sokoła Białego (Weimar) (1852)
• Order Domowy Nassauski Lwa Złotego (Nassau) (1860)
• Order Świętego Ferdynanda i Zasługi (Neapol) (1852)
• Order Królewski Serafinów (Szwecja) (1892)
• Pour le Mérite (Prusy)
• Order Gwiazdy Rumunii I klasy
• Order Hohenzollernów I klasy (Prusy)
• Medal za Wojenne Zasługi (Rumunia)

I inne.