Marian Zieliński

Marian Zieliński

Data i miejsce urodzenia	24 grudnia 1929 Chełm
Data i miejsce śmierci	13 października 2005 Warszawa
Wzrost	160 cm
Informacje klubowe
Klub	Legia Warszawa
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska Igrzyska olimpijskie brąz Melbourne 1956 podnoszenie ciężarów (waga piórkowa) brąz Tokio 1964 podnoszenie ciężarów (waga lekka) brąz Meksyk 1968 podnoszenie ciężarów (waga lekka) Mistrzostwa świata złoto Warszawa 1959 waga piórkowa złoto Sztokholm 1963 waga lekka srebro Teheran 1965 waga lekka srebro Berlin 1966 waga lekka brąz Wiedeń 1961 waga lekka brąz Budapeszt 1962 waga lekka brąz Tokio 1964 waga piórkowa brąz Meksyk 1968 waga piórkowa
Multimedia w Wikimedia Commons

Marian Zieliński (ur. 23 grudnia 1929 w Chełmie, zm. 13 października 2005 w Warszawie) − polski sztangista, trzykrotny medalista olimpijski i wielokrotny medalista mistrzostw świata. Jeden z najbardziej utytułowanych polskich ciężarowców.

Pierwszy sukces w karierze osiągnął w 1956 roku, kiedy podczas mistrzostw Europy w Helsinkach zdobył brązowy medal w wadze piórkowej. W tym samym roku wystartował na igrzyskach olimpijskich w Melbourne, gdzie także zajął trzecie miejsce. W zawodach tych wyprzedzili go jedynie Isaac Berger z USA oraz Jewgienij Minajew z ZSRR. Następnie zwyciężył w tej samej wadze na mistrzostwach świata w Warszawie w 1959 roku, wyprzedzając Bergera i Włocha Sebastiano Mannironiego.

Od 1960 roku startował w wadze lekkiej. Jeszcze w tym roku wystąpił na igrzyskach w Rzymie, gdzie zajął czwarte miejsce. Walkę o podium przegrał tam z Abdulem Wahidem Azizem z Iraku. Przez dwa kolejne lata zdobywał brązowe medale: na mistrzostwach świata w Wiedniu i mistrzostwach świata w Budapeszcie. W 1963 roku zdobył swój drugi tytuł mistrza świata, zwyciężając podczas mistrzostw świata w Sztokholmie. Rok później wziął udział w igrzyskach olimpijskich w Tokio, zajmując trzecie miejsce w wadze lekkiej. Wygrał tam kolejny Polak, Waldemar Baszanowski, a srebrny medal zdobył Władimir Kapłunow z ZSRR.

Kolejne sukcesy osiągał w latach 1965 i 1966, zdobywając srebrne medale na mistrzostwach świata w Teheranie i mistrzostwach świata w Berlinie. Najpierw uległ tylko Baszanowskiemu, a rok później wyprzedził go Jewgienij Kacura z ZSRR. Ostatni medal wywalczył w 1968 roku, po raz kolejny zajmując trzecie miejsce na igrzyskach olimpijskich w Meksyku. Tym razem lepsi okazali się Baszanowski i Parwiz Dżalajer z Iranu.

Łącznie zdobył dziewięć medali mistrzostw Europy: złote w latach w 1959 (waga piórkowa), 1960 i 1963 (waga lekka), srebrne w latach 1966 i 1968 (waga lekka) i brązowe w latach 1956 (waga piórkowa), 1957, 1961 i 1962 (waga lekka). Siedmiokrotnie zdobywał tytuł mistrza Polski: w 1954 i 1958 roku w wadze piórkowej oraz w latach 1959, 1960, 1961, 1962 i 1966 w wadze lekkiej.

Kilkakrotnie bił rekordy świata, w tym w trójboju w wadze lekkiej wynikiem 417,5 kg (w 1963 roku). Był zawodnikiem Legii Warszawa.

Pochowany w Alei Zasłużonych na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera A29-tuje-13)^[1].

• Polski Komitet Olimpijski: Biografia w portalu olimpijski.pl. www.olimpijski.pl. [dostęp 2014-05-31]. (pol.).
• Profil na Sports-Reference.com. www.sports-reference.com. [dostęp 2016-09-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-03)]. (ang.).