Marcussen & Søn

Marcussen & Søn (znany pod skróconą nazwą Marcussen, wcześniej jako Marcussen & Reuter) – duński zakład zajmujący się budową tradycyjnych, klasycznych organów dla dużych kościołów i sal koncertowych (organy 3 – 5-manuałowe, mające od 25 do 100 głosów oraz organów dla mniejszych kościołów (organy 1 – 2-manuałowe)^[1]. Dokonuje też restauracji organów zabytkowych. Wszystkie potrzebne części zakład wytwarza we własnych warsztatach.

Do chwili obecnej zakład Marcussen & Søn zbudował ok. 1125 instrumentów)^[2].

Oprócz wytwarzania instrumentów dla rodzimych odbiorców zakład buduje także organy dla klientów m.in. w Niemczech, Szwecji, Finlandii, Holandii, Wielkiej Brytanii, Japonii i USA.

Zakład organmistrzowski Marcussen & Søn został założony w 1806 w Vester Sottrup przez Jürgena Marcussena (1781-1860). Od 1830 ma siedzibę w miasteczku Aabenraa na południu Danii. W 1826 do spółki przystąpił Andreas Reuter (1798-1847) jako współwłaściciel, wskutek czego przyjęła ona nazwę Marcussen og Reuter.

Andreas Reuter zmarł w 1847. W 1848 do zakładu przyłączył się syn założyciela, Jürgen Andreas Marcussen (1816-1900) i od tamtej chwili zakład nosi obecną nazwę.

W początkowym okresie działalności zakład budował organy dla odbiorców m.in. w Danii, Niemczech i Szwecji. W 1902 firmę przejął wnuk córki jej założyciela, Johannes L. Zachariassen. Przez pierwsze 100 lat działalności Marcussen & Søn pozostawał pod wpływem barokowej tradycji budowy organów, później natomiast otworzył się na nowinki techniczne (pneumatyka, elektryczność).

W latach 30. XX w. zakład, pod wpływem prądów płynących z Niemiec, zwrócił się ku klasycznej, północnoeuropejskiej tradycji brzmieniowej organów, niezawodnym wiatrownicom klapowo-zasuwowym i prostym trakturom mechanicznym.

Znaczącą rolę w rozwoju zakładu odegrał Sybrand Zachariassen (1900-1960). W wieku 21 lat objął on kierownictwo zakładu i w ciągu kilku dziesięcioleci doprowadził do uzyskania przez zakład pozycji liczącego się wytwórcy mechanicznych organów na świecie. Marcussen & Søn zdobył nowych odbiorców m.in. w USA i Japonii.

Obok działalności wytwórczej zakład zajmuje się również restauracją organów zabytkowych.

W 1994/95 Marcussen & Søn stał się spółką rodzinną. Dołączyła do niego Claudia Zachariassen – od 2002 dyrektor firmy.

• Kościół zamkowy w Christiansborgu (1829)
• Kościół św. Mikołaja w Kilonii (1842)
• Katedra św. Kanuta w Odense (1862)
• Kościół Oskara w Sztokholmie (1949)
• Kościół św. Mikołaja w Utrechcie (1957)
• Kościół w Viborgu (1966)
• Kościół klasztorny w Hadze (1966)
• Nowa Katedra w Linzu (1968)
• Katedra w Lubece (1970)
• Kościół Mariacki w Nottingham (1973)
• Kościół św. Jakuba w Sztokholmie (1977)
• Kościół w Vestervig (1978)
• Nieuwe Kerk (Amsterdam) (1981)
• Uniwersytet stanowy w Wichita (1986)
• Katedra Najświętszej Marii Panny w Kopenhadze (1995)
• Kaplica szkolna Tonbridge School w Kent (1995)
• Sala koncertowa Bridgewater Hall w Manchesterze (1996)
• Vestjysk Musikkonservatorium w Esbjerg (2002)

• Bazylika św. Bawona w Haarlemie
• Nieuwe Kerk (Amsterdam)
• Katedra w Roskilde
• Kościół Mariacki w Helsingør

• 
  Organy w bazylice św. Bawona w Haarlemie
• 
  Organy w Niewe Kerk w Amsterdamie
• 
  Organy w katedrze w Roskilde, przebudowane w 1833
• 
  Organy w kościele Mariackim w Helsingør

• Marcussen & Søn: strona oficjalna. www.marcussen-son.dk. [dostęp 2010-09-16]. (duń. • ang.).