[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Maciej Śliwowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Maciej Śliwowski
Pełne imię i nazwisko

Maciej Andrzej Śliwowski

Data i miejsce urodzenia

10 stycznia 1967
Warszawa

Wzrost

173 cm

Pozycja

napastnik

Kariera juniorska
Lata Klub
1979–1985 Okęcie Warszawa
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1985–1990 Stal Mielec 100 (26[a])
1990–1991 VfL Bochum 0 (0)
1991–1992 Zagłębie Lubin 27 (7)
1992–1993 Legia Warszawa 38 (29)
1993–1996 Rapid Wiedeń 71 (21)
1996–1997 Tirol Innsbruck 33 (5)
1997–1998 Admira Wacker Mödling 27 (8)
1998–1999 SV Ried 28 (3)
1999–2000 FCN St. Pölten 19 (3)
2000 SV Hundsheim
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1989–1993  Polska 9 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2011 Znicz Pruszków
2014 Bzura Chodaków
2017–2018 Pilica Białobrzegi
2018–2020 Mszczonowianka Mszczonów
2021– Mławianka Mława[1]
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Maciej Andrzej Śliwowski (ur. 10 stycznia 1967 w Warszawie) – polski piłkarz. Członek Galerii Sław warszawskiej Legii.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Karierę zaczynał w stołecznym Okęciu, jednak w seniorskiej piłce debiutował w Stali Mielec. W Mielcu grał w latach 19851990. Był uważany za jednego z najzdolniejszych polskich napastników końca lat 80. W 1990 krótko był piłkarzem VfL Bochum. Sezon 1991/1992 spędził w Zagłębiu Lubin, latem 1992 został graczem Legii, gdzie w 38 ligowych spotkaniach strzelił 29 bramek. W 1993 odszedł do Rapidu Wiedeń, jednak kilka występów w rundzie jesiennej przyniosło mu tytuł mistrza Polski. Piłkarzem Rapidu był do 1996 (mistrzostwo kraju 96). Grał także w innych klubach austriackich (FC Tirol Innsbruck, Admira Wacker, SV Ried, FCN St. Pölten i SV Hundsheim).

W reprezentacji debiutował 5 września 1989 w meczu z Grecją, ostatni raz zagrał w 1993. Łącznie w biało-czerwonych barwach rozegrał 9 spotkań.

  1. Bez bilansu z sezonu 1987/88.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Śliwowski za Milewskiego w Mławie. ciechanow.cozadzien.pl, 2020-12-17. [dostęp 2020-12-17]. (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Andrzej Gowarzewski oraz Zbigniew Mucha, Bożena Lidia Szmel. Legia najlepsza jest...: prawie 100 lat prawdziwej historii, Katowice 2013.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]