Mazuriwka (rejon czerniwecki)
48°32′11″N 28°08′24″E/48,536389 28,140000
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Powierzchnia |
4,425 km² |
| Wysokość |
179 m n.p.m. |
| Populacja (2001) • liczba ludności • gęstość |
|
| Nr kierunkowy |
+380 4357 |
| Kod pocztowy |
24106 |
| Tablice rejestracyjne |
AB, КВ / 02 |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
Położenie na mapie obwodu winnickiego  | |
| 48°32′11″N 28°08′24″E/48,536389 28,140000
| |
Mazuriwka (ukr. Мазурівка) – wieś na Ukrainie, w obwodzie winnickim, w rejonie czerniweckim, centrum miejscowej rady wiejskiej[1][2].
Geografia
[edytuj | edytuj kod]Miejscowość leży na lewym brzegu Murafy[3][4].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Miejscowość założona w 1600 r.[4] Stało się to w czasach, gdy właścicielem Skinderpola (dzisiejsze Czerniwci) i okolic był Jan Zamoyski (od 1595 r.), który prowadził intensywną akcję kolonizacyjną tych terenów regularnie pustoszonych przez najazdy tatarskie. By zapewnić zagospodarowanie pustek, sprowadzał osadników m.in. z Mazowsza[3]. Historia powstałej w ten sposób Mazurówki była odtąd ściśle związana z pobliskim Skinderpolem-Czerniejowcami, których właścicielami byli początkowo Zamoyscy, a potem Koniecpolscy.
Śladem panowania osmańskiego nad Czerniejowcami i całym Podolem (1672-1699) po utracie Kamieńca jest most między Mazurówką a Hucułówką zwany „tureckim”[3].
W XVIII w. właścicielami Czerniejowiec i Mazurówki zostali Lubomirscy. W 1724 r. w Mazurówce wzniesiono drewnianą cerkiew Zaśnięcia Matki Bożej[3].
Po II rozbiorze Rzeczypospolitej Mazurówka wraz z całym województwem bracławskim znalazła się pod władzą rosyjską.
W XIX w. Mazurówka była przedmieściem Czerniejowiec w powiecie jampolskim guberni podolskiej w Imperium Rosyjskim[5][6]. Znajdował się tu dobrze prosperujący folwark[3]. Od 1913 r. w Mazurówce działała jedna z dwóch czerniejowickich szkół początkowych[3].
W czasach sowieckich w 1922 r. w Mazurówce powstała pierwsza szkoła zawodowa, a niedługo potem szkoła z polskim językiem nauczania (istniejąca obok szkół ukraińskojęzycznych)[3]. W trakcie kolektywizacji folwark w Mazurówce stał się podstawą miejscowego kołchozu[3]. W okresie międzywojennym ofiarą polityki ateizacji padły czerniejowickie świątynie, w tym murowane kaplice na cmentarzu w Mazurówce, które rozebrano, a pozyskany w ten sposób materiał wykorzystano na budowle w kołchozie[3].
W czasie II wojny światowej Mazuriwka znalazła się pod okupacją, na terytorium Transnistrii. 18 marca 1944 r. Armia Czerwona wyzwoliła Czerniwci i Mazuriwkę.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Мазурівська сільська рада. mazurivka.rada.org.ua. [dostęp 2016-11-11]. (ukr.).
- ↑ Мазурівська сільська рада. rada.info. [dostęp 2016-11-11]. (ukr.).
- ↑ a b c d e f g h i Історія селища міського типу Чернівці. chernivtsi-vin.com. [dostęp 2016-11-11]. (ukr.).
- ↑ a b С Мазурівка. Офіційний портал Верховної Ради України. [dostęp 2016-11-11]. (ukr.).
- ↑ Mazurówka 2), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VI: Malczyce – Netreba, Warszawa 1885, s. 212.
- ↑ Czerniejowce, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 825.