[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Mateo Kovačić

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mateo Kovačić
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

6 maja 1994
Linz

Wzrost

177 cm

Pozycja

pomocnik

Informacje klubowe
Klub

Manchester City

Numer w klubie

8

Kariera juniorska
Lata Klub
2000–2007 LASK Linz
2007–2010 Dinamo Zagrzeb
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2010–2013 Dinamo Zagrzeb 43 (7)
2013–2015 Inter Mediolan 80 (5)
2015–2019 Real Madryt 73 (2)
2018–2019 Chelsea (wyp.) 32 (0)
2019–2023 Chelsea 110 (4)
2023– Manchester City 13 (1)
W sumie: 351 (19)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2008  Chorwacja U-14 2 (1)
2008  Chorwacja U-15 2 (0)
2009–2011  Chorwacja U-17 15 (0)
2011–2012  Chorwacja U-19 6 (0)
2011–2014  Chorwacja U-21 7 (0)
2013–  Chorwacja 97 (5)
W sumie: 129 (6)
  1. Aktualne na: 3 lipca 2023. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. Aktualne na: 3 lipca 2023.
Dorobek medalowy
Mistrzostwa świata
II miejsce Rosja 2018 piłka nożna
III miejsce Katar 2022 piłka nożna
Liga Narodów UEFA
srebro Holandia 2022/2023

Mateo Kovačić (ur. 6 maja 1994 w Linzu) – chorwacki piłkarz, występujący na pozycji pomocnika w angielskim klubie Manchester City oraz w reprezentacji Chorwacji.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Mateo urodził się w Linzu, dokąd wyjechali uciekający przed wojną domową i szukający pracy jego rodzice. W Austrii w wieku 6 lat rozpoczął grę w akademii LASK Linz[1].

Dinamo Zagrzeb

[edytuj | edytuj kod]

W wieku 13 lat został zauważony przez scoutów z wielu europejskich zespołów, m.in. VfB Stuttgart, Ajaxu, Juventusu i Bayernu Monachium, ale jego rodzina, na skutek działań skauta Bozidara Sikicia, wolała przenieść się do Zagrzebia, do szkółki Dinama[2].

W 2009 złamał kość piszczelową oraz strzałkową i powrócił do gry dopiero 31 maja 2010, na ostatni mecz w sezonie przeciwko drużynie U-17 RNK Split[3].

Cztery miesiące później, młody pomocnik rozpoczął treningi z pierwszą kadrą, prowadzoną przez Vahida Halilhodžicia[4]. 20 listopada 2010 roku zadebiutował w meczu z Hrvatskim Dragovoljacem i trafił czwartego gola dla Dinama, w wygranym 6-0 spotkaniu. Ten gol sprawił, że został najmłodszym strzelcem bramki w historii ligi, w wieku 16 lat i 198 dni[5]. 14 września 2010 zadebiutował w rozgrywkach Champions League stając się drugim najmłodszym zawodnikiem w historii, za Peterem Oforim-Quayem. Miał wtedy 17 lat i 215 dni. Mając 17 lat i 82 dni został najmłodszym w historii klubu kapitanem wyprowadzając zespół na ligowe spotkanie z NK Lučko. W rozgrywkach tych strzelił honorowego gola w przegranym 1:7 meczu z Olympique Lyon[6]. 17 września 2011 w spotkaniu z NK Varaždin popisał się bramką i trzema asystami. Podczas finałowego meczu Pucharu Chorwacji 2012 z NK Osijek został strzelcem jednej z bramek. W październiku 2012 został nominowany do nagrody Golden Boy dla najlepszego młodego piłkarza w Europie[7]. 17 listopada 2012 w meczu ligowym z NK Zagrzeb zdobył bramkę i zanotował dwie asysty[8]. Barwy drużyny Modrich reprezentował w 43 meczach ligowych w których strzelił 6 bramek.

Inter Mediolan

[edytuj | edytuj kod]

W styczniu 2013 został pozyskany przez Inter Mediolan za 11 mln euro, w sytuacji gdy nie udało się Internazionale pozyskać Paulinho[9]. Pierwszą ofertę na 7 mln euro i jednego zawodnika Interu zarząd Dinamo odrzucił. Kwota ta może wzrosnąć o cztery miliony w zależności od osiągnięć uzyskiwanych przez piłkarza i klub.[10] 2 mln euro otrzyma Dinamo, gdy Inter dwukrotnie w przeciągu czterech lat zagra w Lidze Mistrzów, a dwa następne jeżeli Nerazzurri zdobędą dwa scudetta w okresie najbliższych 4,5 roku[11]. W historii chorwackiego futbolu droższy od Kovacicia jest tylko Luka Modrić[12]. Mediolańczycy w walce o utalentowanego Chorwata pokonali m.in. Manchester City. W Interze otrzymał po odejściu Wesleya Sneijdera koszulkę z numerem 10 i zadebiutował w niej w meczu ze Sieną (1:3) 3 lutego[13]. Wywalczenie miejsca w pierwszej jedenastce nie zajęło mu dużo czasu, a jego gra pozostawała bez zarzutu na tle niedysponowanych w tamtym okresie piłkarzy Interu Mediolan[14].

Real Madryt

[edytuj | edytuj kod]

18 sierpnia 2015 podpisał sześcioletni kontrakt z Realem Madryt[15].

Chelsea

[edytuj | edytuj kod]

8 sierpnia 2018 pomocnik został wypożyczony na jeden sezon do Chelsea[16].

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]
Kovacič w trakcie treningu reprezentacji

Swoją przygodę z reprezentacją rozpoczął w maju 2008 grając w towarzyskim meczu zespołu U-15 ze Słowacją. Obecnie jest członkiem zepołów U-19 i U-21. W sierpniu 2012 otrzymał premierowe powołanie do pierwszej reprezentacji na mecz ze Szwajcarią, lecz nie mógł z niego skorzystać z powodu kontuzji. W marcu 2013 r. ponownie otrzymał powołanie do kadry[17] i zadebiutował w dniu 22 marca w meczu eliminacji do Mistrzostw Świata w Brazylii z Serbią (2:0)[18].

Styl gry

[edytuj | edytuj kod]

Mimo młodego wieku wyróżnia się boiskową inteligencją, wyszkoleniem technicznym, niekonwencjonalnym dryblingiem (w Serie A w sezonie 2012/13 ma średnią 4,4 udanych dryblingów na mecz[19]), umiejętnością gry pod presją przeciwnika i wykonywaniem rzutów wolnych[6]. Lubi cofnąć się głęboko po piłkę i szybkim podaniem uruchomić napastników[20]. Jest piłkarzem wszechstronnym, potrafi zagrać jako lewoskrzydłowy, prawoskrzydłowy, trequartista i defensywny pomocnik. Sam twierdzi, że to właśnie w środku pola czuje się najlepiej[21].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Jest synem Stipo Kovačicia i Stipy Ružicy, którzy pochodzą z bośniackiej miejscowości Kotor Varoš. Ma dwie siostry: Jelenę i Katerinę. Jest osobą wierzącą. W młodości był ministrantem[22]. Czasem zakłada pod meczową koszulkę z Chrystusem[23]. Zna chorwacki, angielski, niemiecki, hiszpański i włoski[24]. Jego żoną jest znana chorwacka modelka Izabel Andrijanić – Kovačić.

Statystyki

[edytuj | edytuj kod]

Klubowe

[edytuj | edytuj kod]

Aktualne na 13 kwietnia 2020.

Klub Sezon Liga Puchar Puchar Ligi Europa Pozostałe Łącznie
M G M G M G M G M G M G
Dinamo Zagrzeb[25] 2010/11 7 1 2 0 0 0 9 1
2011/12 25 4 7 1 12 1 44 6
2012/13 11 1 1 0 8 0 20 1
Łącznie 43 6 10 1 20 1 73 8
Inter Mediolan 2012/13 13 0 1 0 4 0 18 0
2013/14 32 0 3 0 35 0
2014/15 35 5 1 0 8 3 44 8
Total 80 5 5 0 12 3 97 8
Real Madryt 2015/16 25 0 1 0 8 1 34 1
2016/17 27 1 4 0 6 1 2 0 39 2
2017/18 21 0 5 0 7 0 3 0 36 0
Total 73 1 10 0 22 2 5 0 109 3
Chelsea (wyp.) 2018/19 32 0 2 0 5 0 12 0 51 0
Chelsea 2019/20 25 1 3 0 1 0 7 1 1 0 37 2
Total 57 1 5 0 6 0 19 1 1 0 88 2
Łącznie w karierze 253 13 30 1 6 0 72 7 6 0 367 21

Reprezentacyjne

[edytuj | edytuj kod]
Mateo Kovačić w meczu reprezentacji Chorwacji z Portugalią
Lp. Data Miejsce Rywal Wynik Rozgrywki Gol Minuty
1 22 marca 2013 Maksimir, Zagrzeb  Serbia 2:0 eliminacje do MŚ 2014 90
2 26 marca 2013 Liberty Stadium, Cardiff  Walia 2:1 eliminacje do MŚ 2014 30
3 7 czerwca 2013 Maksimir, Zagrzeb  Szkocja 0:1 eliminacje do MŚ 2014 90
4 10 czerwca 2013 Stade de Genève, Genewa  Portugalia 0:1 mecz towarzyski 24
5 6 września 2013 Stadion Crvena zvezda, Belgrad  Serbia 1:1 eliminacje do MŚ 2014 27
6 11 października 2013 Maksimir, Zagrzeb  Belgia 1:2 eliminacje do MŚ 2014 65
7 19 listopada 2013 Maksimir, Zagrzeb  Islandia 2:0 eliminacje do MŚ 2014 75

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]

Klubowe

[edytuj | edytuj kod]
Dinamo Zagrzeb
Real Madryt
Chelsea

Chorwacja

[edytuj | edytuj kod]

Mistrzostwa świata

Indywidualne

[edytuj | edytuj kod]
  • Chorwacka Piłkarska Nadzieja Roku: 2011
  • San Siro Gentleman Awards – rewelacja roku: 2013[26]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Mateo Kovacic, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy–transfery) [dostęp 2011-10-03].
  2. TOMISLAV ŽIDAK: Meteor Kovačić: Svi su ludi za dječakom koji je već sa 13 igrao zrelo kao nekad Maradona. 2010-11-22. [dostęp 2011-10-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-04-19)]. (chorw.).
  3. Borna Rupnik: Kadeti Dinama za naslov prestigli Hajduk. 2010-05-31. [dostęp 2011-10-03]. (chorw.).
  4. Dinamov wunderkind počinje trenirati kod Vahe: 'Plaši me nadimak Hrvatski Messi’. sportske.jutarnji.hr, 2010-10-06. [dostęp 2011-10-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-10-19)]. (chorw.).
  5. S. Škrlec, Hina: Mateo Kovačić najmlađi je strijelac Prve HNL. 2010-11-20. [dostęp 2011-10-03]. (chorw.).
  6. a b „Piłkanożna”, nr 8/2013.
  7. Tylko Piłka Kto zostanie "Złotym chłopcem"? [online], tylkopilka.pl [dostęp 2024-04-24] [zarchiwizowane z adresu 2013-05-04].
  8. Mateo Kovacic, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy–występy) [dostęp 2017-11-15].
  9. Inter powalczy o Kovacica – FcInter.pl [online], fcinter.pl [dostęp 2017-11-15].
  10. goal.com: Kovacic agrees Inter transfer. 2013-01-31. [dostęp 2013-01-31]. (ang.).
  11. Kulisy transferu Kovacica – FcInter.pl [online], fcinter.pl [dostęp 2017-11-15].
  12. Dinamo dostanie za nastolatka aż 15 mln euro – Sport – WP.PL [online], sport.wp.pl [dostęp 2017-11-15] (pol.).
  13. Przygnębiająca porażka ze Sieną – FcInter.pl [online], fcinter.pl [dostęp 2017-11-15].
  14. Golden boy. [dostęp 2013-05-19]. (pol.).
  15. Comunicado oficial: Mateo Kovacic. realmadrid.com, 2015-08-18. [dostęp 2015-08-18]. (hiszp.).
  16. Official announcement: Mateo Kovacic. realmadrid.com, 8 sierpnia 2018. [dostęp 2018-08-08]. (ang.).
  17. Nerazzurri powołani do reprezentacji – FcInter.pl [online], fcinter.pl [dostęp 2017-11-15].
  18. El. MŚ: Chorwacja łatwo ograła Serbów - Świat - Wydarzenia - PiłkaNożna.pl [online], pl/index.php [dostęp 2024-04-24] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-05].
  19. Kovacić najlepszym dryblerem Serie A. [dostęp 2013-05-18]. (pol.).
  20. Who is Inter new boy Mateo Kovacic? | Forza Italian Football [online], forzaitalianfootball.com [dostęp 2017-11-15] (ang.).
  21. Mateo Kovacic – nowy Pirlo – FcInter.pl [online], fcinter.pl [dostęp 2017-11-15].
  22. Fedenerazzurra – Filodamore – Collezioni [online], fedenerazzurra.com [dostęp 2017-11-15] [zarchiwizowane z adresu 2013-04-27] (wł.).
  23. „Kto wierzy w Jezusa nie boi się diabła” – intermediolan.com [online], intermediolan.com [dostęp 2017-11-15] (ang.).
  24. Kovacić: Stać mnie na dużo więcej – intermediolan.com [online], intermediolan.com [dostęp 2017-11-15] (ang.).
  25. Mateo Kovačić – stats. hrsport.net. [dostęp 01/02/2013]. (chorw.).
  26. Zanetti, Kovacić, Milito i Moratti nagrodzeni. [dostęp 2013-05-16]. (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]