Ludzie dobrej woli

Ludzie dobrej woli – ogólnoświatowa seria kongresów (dużych spotkań religijnych) o charakterze międzynarodowym, zorganizowanych przez Świadków Jehowy w roku 1970. Myślą przewodnią kongresu był werset biblijny z Ewangelii według Łukasza 2:14 (NW): „Chwała na wysokościach Bogu, a na ziemi pokój wśród ludzi dobrej woli”^[1]. W kongresach zorganizowanych od czerwca do grudnia 1970 roku uczestniczyło ponad milion osób^[2].

Pod koniec 1970 roku w Afryce zorganizowano serię czterodniowych kongresów międzynarodowych, w których uczestniczyło 175 218 osób, a 5115 zostało ochrzczonych^[3]. Kongresy te przyczyniły się do rozwoju działalności Świadków Jehowy w tej części świata. W krajach tego regionu od miesiąca, w którym zorganizowano zgromadzenia gwałtownie wzrosła liczba głosicieli. We wszystkich kongresach międzynarodowych uczestniczyli również członkowie Ciała Kierowniczego Świadków Jehowy oraz delegacja 236 Świadków Jehowy ze Stanów Zjednoczonych i Kanady. W większości krajów były to pierwsze kongresy międzynarodowe^[4][1][3].

Pierwsze zgromadzenie z serii kongresów międzynarodowych rozpoczęło się 1 grudnia w Dakarze w Senegalu. Działało tam 170 głosicieli, w kongresie uczestniczyło 325 osób, a 25 zostało ochrzczonych. Przemówienia wygłosili m.in. Nathan H. Knorr oraz Frederick W. Franz^[5][6].

Miejscem kolejnego kongresu był Centennial Pavilion w Monrovii oraz hala w Gbarnga w Liberii, a uczestniczyło w nich 1427 delegatów, w tym 679 głosicieli działających w Liberii. Przemówienia wygłosił m.in. Milton George Henschel^[5][7].

W dniach od 8 do 11 grudnia kongres odbył się w Kotonu w Beninie (Dahomeju). Program przedstawiono w języku francuskim, gun, joruba i ewe. W kraju działało 1835 głosicieli, a w kongresie brało udział 3793 osób^[3].

W kongresie we Freetown w Sierra Leone uczestniczyło 1540 osób, w tym 851 głosicieli działających w Sierra Leone^[5].

W grudniu odbył się również kongres w Abidżanie w Wybrzeżu Kości Słoniowej, a uczestniczyły w nim 1003 osoby. Liczba głosicieli w tym kraju wynosiła 440^[5][8].

W Ghanie kongresy odbyły się w Accra Race Course w Akrze oraz w Kumasi. Liczba obecnych w Akrze wyniosła 14 526 osób, na Sport Stadium w Kumasi – 24 960 osób, a 662 zostały ochrzczone. W Ghanie działało 14 396 głosicieli^[5].

Cztery tysiące osób uczestniczyło w kongresie, który odbył w Lome w Togo, w tym 1638 głosicieli z Togo^[5].

Największy kongres międzynarodowy odbył się w Lagos w Nigerii. Uczestniczyło w nim 121 128 osób, a ochrzczono 3775. Program przedstawiono w 17 językach, w specjalnym krytym drewnianym obiekcie wybudowanym przez wolontariuszy^[3][9][10].

Ostatni z serii kongresów odbył się w Nairobi w Kenii. Uczestniczyło w nim 2503 delegatów, m.in. Świadkowie Jehowy z Kenii, Ugandy, Etiopii, Tanzanii oraz 120 delegatów z Ameryki Północnej, ochrzczono 101 osób^[3].

 Osobny artykuł: Publikacje Świadków Jehowy.

• Uratowanie rodu ludzkiego za sprawą Królestwa Bożego^[11] (po polsku brak)
• „Oto wszystko nowe czynię” (wydanie zrewidowane)^[12]
• Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata (wydanie zrewidowane 1970)^[13]

• Dramaty (przedstawienia kostiumowe)^[14]:
  • Kto potrzebuje twej pomocy?
  • Miłość jest doskonałą więzią jedności
• Wykład publiczny:
  • Ratunek dla rodu ludzkiego – za sprawą Królestwa

W miastach kongresowych zorganizowano kampanię informacyjną, polegającą na rozpowszechnianiu specjalnych zaproszeń na zgromadzenia. Przedpołudnia od drugiego do trzeciego dnia programu międzynarodowych kongresów przeznaczone były na działalność kaznodziejską^[15].

Oprócz serii kongresów międzynarodowych w około 140 krajach na całym świecie zorganizowano zgromadzenia okręgowe.

Kongresy odbyły się w różnych krajach Afryki, Azji (m.in. w Japonii^[16]), Oceanii (m.in. na Fidżi^[17], Guam^[18][19] i dwa na Hawajach^[19]), w Ameryce Północnej i Południowej (m.in. w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, na Bermudach^[19], Jamajce^[19], w Brazylii^[20]) i w Europie^[3].

Świadkowie Jehowy w Polsce pomimo obowiązującego od roku 1950 zakazu działalności, latem większymi grupami spotykali się w lasach, na jednodniowych tzw. konwencjach leśnych, na których przedstawiono główne punkty programu kongresu międzynarodowego^[21].

Na terenie Austrii kongresy zorganizowano w dniach od 16 do 19 lipca w Steyr, od 23 do 26 lipca w Grazu, od 30 lipca do 2 sierpnia w Klagenfurcie oraz od 27 do 30 sierpnia w Dornbirn^[22][23].

W Brazylii zorganizowano 18 kongresów na których liczba obecnych wyniosła 120 950 osób. Liczba Świadków Jehowy w Brazylii wynosiła wówczas 64 199 osób^[20].

W Kanadzie odbyło się 10 zgromadzeń. Zorganizowano je w Sault Sainte Marie, Regina, Prince George, Vancouver, Toronto (również w j. włoskim), Edmonton, Sherbrooke (w j. francuskim), St. John’s, Winnipeg oraz Amherst^[19].

W Niemczech zorganizowano 13 zgromadzeń. Kongresy odbyły się w Berlinie, Düsseldorfie, Essen (również w j. włoskim), Friedrichshafen, Hamburgu, Kassel, Mannheim (również w j. angielskim, greckim i portugalskim), Münster, Neumünster, Offenburgu, Wolfsburgu, Straubing i Stuttgarcie^[22][23].

W samej tylko kontynentalnej części Stanów Zjednoczonych w 33 kongresach uczestniczyło 523 799 osób^[24][25][19]. W Jersey City został również zorganizowany pierwszy kongres w Stanach Zjednoczonych w języku francuskim, uczestniczyło w nim przeszło 200 osób^[26].

W Zurychu kongres został zorganizowany w dniach od 23 do 26 lipca. Program został przedstawiony w języku niemieckim, włoskim i hiszpańskim^[22][23].

Kongresy odbyły się w Birmingham (dwa zgromadzenia), Cardiff, Manchester (dwa zgromadzenia), Leicester, Sunderland, Londynie, Dundee oraz Glasgow^[19].

• Watchtower, Błogosławione kongresy pod hasłem: „Ludzie dobrej woli”, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, wrzesień 1971, s. 16–23 .