Lubica (Słowacja)

Zobacz też: inne znaczenia nazwy Lubica.

Lubica

Ľubica

Widok na wieś od strony południowej
Flaga
Państwo	Słowacja
Kraj	preszowski
Powiat	Kieżmark
Starosta	Ján Kapolka[1]
Powierzchnia	76,49[2] km²
Wysokość	629[3] m n.p.m.
Populacja (2023) • liczba ludności • gęstość	4 475[4] 58,65[5] os./km²
Nr kierunkowy	+421 52[3]
Kod pocztowy	059 71[3]
Tablice rejestracyjne	KK
Położenie na mapie kraju preszowskiego Lubica
Położenie na mapie Słowacji Lubica
49°07′N 20°27′E/49,116667 20,450000
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Lubica (słow. Ľubica) – wieś (obec) na Słowacji, w powiecie kieżmarskim, kraju preszowskim. W latach 1271–1878 była miastem.

Lubica leży na pograniczu Kotliny Popradzkiej i Gór Lewockich. Zabudowa wsi znajduje się tuż po wschodniej stronie Kieżmarku, oddzielona od niego potokiem Lubica. Przez miejscowość przebiega droga lokalna nr 536 prowadząca z Kieżmarku przez Wierzbów do Spiskiego Czwartku.

Stara, słowiańskiego pochodzenia nazwa miejscowości, która była wspominana w dokumencie już w 1251 r., świadczy o wczesnym zasiedleniu tego miejsca, i to przez ludność słowiańską. Już w 1271 r. osada otrzymała od króla Stefana V przywileje miejskie, które z czasem były rozszerzane. I tak, w 1364 r. Lubica otrzymała prawo organizowania cotygodniowych targów, a od 1656 r. lubiczanie mogli organizować rocznie trzy wielkie jarmarki, na które przybywali kupcy z szerokiej okolicy.

Mieszkańcy miasta trudnili się wieloma zawodami, zwłaszcza domowym wyrobem sukna. Cech lubickich sukienników był jednym z pierwszych na całym Spiszu: wspominany był w dokumentach już w 1480 r. Jeszcze z końcem XVII wieku Lubica była jednym z najbogatszych miast spiskich. W 1878 utraciła jednak prawa miejskie. W latach 1974–1992 wchodziła w skład Kieżmarku^[6].

O przeszłej świetności Lubicy świadczy zabudowa centrum wsi z dwoma gotyckimi kościołami oraz szeregiem zachowanych, renesansowych domów, zgrupowanych w otoczeniu nietypowego, trójkątnego rynku.

• Gotycki kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny z końca lat 50. XIII wieku^[7],
• Kościół Świętego Ducha z XIV wieku^[8],
• Słup maryjny z 1726, barokowy, obok kościoła ewangelickiego^[9],
• Kościół ewangelicki z lat 1784–1786^[10].

• W Lubicy urodził się Dawid Fröhlich (1595-1648) – matematyk, astronom i geograf, jeden z pierwszych badaczy Tatr.

• Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny jest obiektem słowackiego szlaku gotyckiego Spiš – Gemer^[11].

• 
  Kościół Wniebowzięcia NMP
• 
  Wotywny słup maryjny
• 
  Kościół św. Ducha
• 
  Kościół ewangelicki
• 
  Cerkiew greckokatolicka z 1930
• 
  Cerkiew prawosławna z 1999