Liczby dualne – wyrażenia postaci gdzie oraz ( jest nilpotentem).
Liczby dualne można ściśle zdefiniować jako zbiór par liczb rzeczywistych tj. z następującymi dwoma działaniami:
Para jest elementem neutralnym mnożenia oraz
Jest to więc pierścień przemienny z jedynką i z dzielnikami zera[a]. Dzielniki zera mają tutaj postać bowiem
Ponieważ i są niewspółmierne, więc analogicznie do liczb zespolonych otrzymać można następującą postać kanoniczną:
- gdzie
Dla liczby dualnej niebędącej dzielnikiem zera tj. istnieje odwrotność. Jej znajdowanie trochę przypomina proces znajdowania odwrotności liczb zespolonych – ułamek rozszerza się przez liczbę sprzężoną do mianownika:
Pierścień liczb dualnych można zanurzyć izomorficznie w pierścieniu macierzy stopnia 2:
w szczególności
Mając dany wielomian o współczynnikach rzeczywistych można rozszerzyć jego dziedzinę do liczb dualnych. Łatwo dowieść, że gdzie jest pochodną
Ta zależność pozwala określić elementarne funkcje przestępne na liczbach dualnych:
- ↑ Z tego względu określenie „liczby dualne” jest nieco mylące – w algebrze najczęściej liczbami określa się jakieś podzbiory (podciała) ciała liczb zespolonych.