Lelio Falconieri
Kardynał prezbiter | ||
| ||
Kraj działania | ||
---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
1585 | |
Data i miejsce śmierci |
14 grudnia 1648 | |
Nuncjusz apostolski we Flandrii | ||
Okres sprawowania |
1635–1637 | |
Wyznanie | ||
Kościół | ||
Sakra biskupia |
10 grudnia 1633 | |
Kreacja kardynalska |
13 lipca 1643 | |
Kościół tytularny |
Santa Maria del Popolo |
Data konsekracji |
10 grudnia 1633 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Współkonsekratorzy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Lelio Falconieri (ur. w 1585 we Florencjii, zm. 14 grudnia 1648 w Viterbo) – włoski kardynał.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w 1585 roku we Florencji, jako syn Paola Falconieriego i Maddaleny degli Albizzi[1]. Studiował na Uniwersytecie w Perugii, gdzie uzyskał doktorat z prawa[1]. Następnie został referendarzem Trybunału Obojga Sygnatur i relatorem Świętej Konsulty[1]. 4 grudnia 1633 został wybrany tytularnym arcybiskupem Teb, a sześć dni później przyjął sakrę[2]. W latach 1635–1637 był nuncjuszem we Flandrii[2]. 13 lipca 1643 roku został kreowany kardynałem prezbiteren i otrzymał kościół tytularny Santa Maria del Popolo[2]. Został mianowany legatem w Bolonii, ale poważnie zachorował we Florencji i powrócił do Rzymu[1]. Zmarł 14 grudnia 1648 roku w Viterbo[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Lelio Falconieri. The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2019-03-28]. (ang.).
- ↑ a b c Lelio Falconieri. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2019-03-28]. (ang.).