[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Leasing finansowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Leasing finansowy (również leasing kapitałowy) – polega na przekazaniu przez finansującego (leasingodawcę) na czas oznaczony prawa do użytkowania określonych składników majątku trwałego korzystającemu (leasingobiorcy) w zamian za odpowiednie opłaty (raty leasingowe)[1]. W praktyce okres trwania umowy leasingu finansowego jest zbliżony do okresu ekonomicznego zużycia przedmiotu leasingu.

Przedmiot umowy znajduje się w ewidencji środków trwałych leasingobiorcy (korzystającego), który dokonuje odpisów amortyzacyjnych, a kosztem uzyskania przychodu jest dla niego część finansowa rat leasingowych. Leasingobiorca ma zagwarantowane przeniesienie prawa własności przedmiotu po zakończeniu umowy leasingowej i ponosi pełne ryzyko dotyczące dobra (koszty jego utrzymania, ubezpieczenia oraz związane z nimi podatki i inne opłaty)[2].

Rata leasingowa w leasingu finansowym podzielona jest na część kapitałową i odsetkową. Część odsetkowa stanowi koszt uzyskania przychodu u korzystającego, a część kapitałowa traktowana jest jak kapitał przy operacji kredytowej – obniża zysk po opodatkowaniu u leasingobiorcy. Leasing finansowy dla celów podatku VAT jest w większości przypadków traktowany jako dostawa towarów. Podatek VAT od rat leasingowych płatny jest z góry za cały okres trwania umowy leasingu finansowego (zazwyczaj w ciągu 7 dni po odbiorze przedmiotu leasingu), inaczej niż w leasingu operacyjnym, gdzie podatek VAT jest płatny z każdą ratą leasingową.

W Polsce charakter cywilnoprawny umowy leasingowej został określony przepisami art. 7091-70918 Kodeksu cywilnego wprowadzonymi ustawą z dnia 26.07.2000 r. o zmianie ustawy Kodeks cywilny (Dz.U. z 2000 r. nr 74, poz. 857). Przed tą nowelizacją leasing był zaliczany do umów nienazwanych. Należy ponadto zwrócić uwagę na brak spójności w definiowaniu i traktowaniu leasingu w obowiązujących w Polsce regulacjach, tj. Kodeksie cywilnym, przepisach prawa podatkowego oraz ustawie o rachunkowości.

Leasing jest, obok kredytu, głównym zewnętrznym źródłem finansowania polskich przedsiębiorstw. Przedsiębiorcy częściej korzystają z leasingu operacyjnego niż z leasingu finansowego.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Rozwój systemu finansowego w Polsce w 2017 r. [online], Narodowy Bank Polski, s. 337 [dostęp 2023-03-11].
  2. Leasing finansowy, [w:] Pojęcia stosowane w statystyce publicznej [online], Główny Urząd Statystyczny [dostęp 2021-09-06].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • J. Kornacki (red. nauk), Leasing 2013 według MSR/MSSF, KSR, UoR i podatków dochodowych, Oficyna Prawa Polskiego, Warszawa 2013.
  • Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o zmianie ustawyKodeks cywilny (Dz.U. z 2000 r. nr 74, poz. 857).
  • Informacje zawarte na stronie internetowej Związku Przedsiębiorstw Leasingowych, www.leasing.org.pl
  • M. Bańko: Wielki słownik wyrazów obcych. PWN, Warszawa 2005
  • A. Korczyn: Leasing na nowych zasadach. Sigma, Skierniewice 2003
  • J. Poczobut: Umowa leasingu w prawie krajowym i międzynarodowym. PWN, Warszawa 1996