[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Laurel Clark

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Laurel Clark
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

10 marca 1961
Ames

Data i miejsce śmierci

1 lutego 2003
zginęła nad Teksasem
w katastrofie promu Columbia

Narodowość

amerykańska

Funkcja

specjalista misji

Łączny czas misji kosmicznych

15 dni 22 godziny 20 minut i 22 sekundy

Misje

STS-107

Stopień wojskowy

komandor United States Navy

Wyuczony zawód

lekarz

Odznaczenia
Flight Astronaut Badge Navy Diving Medical Officer Insignia
Defense Distinguished Service Medal (Stany Zjednoczone)
Medal Pochwalny Marynarki Wojennej - trzykrotnie (Stany Zjednoczone)
Congressional Space Medal of Honor (Stany Zjednoczone) Medal NASA za Wybitną Służbę Medal Za Lot Kosmiczny Medal Służby Obrony Narodowej Overseas Service Ribbon
Laurel Clark podczas przygotowań do misji STS-107

Laurel Blair Clark, z d. Salton (ur. 10 marca 1961 w Ames, zginęła 1 lutego 2003 podczas powrotu na Ziemię wahadłowca Columbia) – amerykańska astronautka, lekarz, komandor United States Navy.

Wykształcenie i służba wojskowa

[edytuj | edytuj kod]
  • 1979 – ukończyła William Horlick High School w Racine w stanie Wisconsin.
  • 1983 – uzyskała licencjat z zoologii na University of Wisconsin-Madison.
  • 1987–1988 – na tej samej uczelni po ukończeniu studiów medycznych otrzymała tytuł lekarza. Jeszcze podczas studiów, w marcu 1987, odbyła szkolenie w Zakładzie Medycyny Podwodnej (Diving Medicine Departament) należącym do Eksperymentalnej Jednostki Nurków Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych (United States Navy Experimental Diving Unit). W 1988 ukończyła roczne studia podyplomowe z zakresu pediatrii w National Naval Medical Center w Bethesda.
  • 1989–1991 – w 1989 odbyła szkolenie specjalistyczne w zakresie medycyny podwodnej (m.in. dla oficerów medycznych-nurków) w Naval Undersea Medical Institute w Groton oraz Naval Diving and Salvage Training Center w Panama City na Florydzie. Następnie rozpoczęła czynną służbę wojskową, otrzymując powołanie na funkcję szefa Oddziału Medycznego 14. eskadry okrętów podwodnych (Submarine Squadron 14 Medical Department Head) w Holy Loch w Szkocji. W tym czasie także schodziła pod wodę wraz z płetwonurkami z US Navy oraz SEALs, uczestnicząc w akcjach podejmowania chorych lub poszkodowanych z jednostek podwodnych.
  • 1991–1996 – w 1991 przeszła półroczne szkolenie specjalistyczne w Instytucie Medycyny Lotniczej Marynarki Wojennej (Naval Aerospace Medical Institute) w Pensacola, otrzymując status lotniczego lekarza marynarki wojennej (flight surgeon) i w tym charakterze otrzymała przydział do 211. morskiej eskadry szturmowej (Marine Attack Squadron 211), wyposażonej w samoloty AV-8B Harrier II i stacjonującej w bazie w Yumie. Później w ramach tego samego zgrupowania lotniczego awansowała na funkcję szefa lekarzy 13. morskiej grupy lotniczej (Marine Aircraft Group 13). Następnie – do czasu przejścia do NASA – służyła w 86. eskadrze szkolnej (Training Squadron 86) w bazie Pensacola na Florydzie.

Praca w NASA i kariera astronautki

[edytuj | edytuj kod]
  • 1996–2000 – 1 maja 1996 została zakwalifikowana do szesnastej grupy astronautów NASA, a w sierpniu rozpoczęła zajęcia w Centrum Lotów Kosmicznych im. Lyndona B. Johnsona (JSC) w Houston. Po zakończeniu dwuletniego szkolenia podstawowego uzyskała uprawnienia specjalisty misji. Od 1997 do 2000 pracowała w dziale ds. przestrzeni ładunkowej i mieszkalnej wahadłowca (Payloads/Habitability Branch) w Biurze Astronautów NASA. 28 września 2000 została powołana do załogi STS-107 w charakterze specjalisty misji.
  • 2003 – 16 stycznia poleciała w kosmos na pokładzie wahadłowca Columbia, którym dowodził Rick Husband. Załogę wyprawy STS -107 tworzyli ponadto: William McCool – pilot wahadłowca oraz David Brown, Michael P. Anderson, Kalpana Chawla i astronauta izraelski Ilan Ramon – specjaliści misji. Podczas blisko szesnastodniowej misji astronauci przeprowadzili 82 eksperymenty biologiczne, geofizyczne, technologiczne i fizyczne. 1 lutego podczas powrotu Columbii na Ziemię wahadłowiec rozpadł się w powietrzu. Śmierć ponieśli wszyscy uczestnicy lotu. Clark została pochowana na Cmentarzu Narodowym w Arlington, podobnie jak jej dwóch kolegów z załogi – David Brown i Michael P. Anderson.

Rodzina

[edytuj | edytuj kod]

Była żoną Jonathana Clarka, lekarza lotniczego pracującego w NASA. Owocem ich związku jest syn – Iain.

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Dane lotu

[edytuj | edytuj kod]
Lot kosmiczny, w którym uczestniczyła Laurel B. Clark
Data startu Data lądowania Statek kosmiczny Funkcja Czas trwania
16 stycznia 2003 1 lutego 2003
Podczas powrotu na Ziemię wahadłowiec wskutek katastrofy uległ zniszczeniu
STS-107
Columbia F-28
Specjalista misji (MS-4) 15 dni 22 godziny 20 minut i 22 sekundy[1]
Czas spędzony w kosmosie – 15 dni 22 godziny 20 minut i 22 sekundy


Ciekawostka

[edytuj | edytuj kod]

Zajmowała się krótkofalarstwem, posiadała znak KC5ZSU.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. NASA: Podsumowanie misji STS-107. [dostęp 2011-02-07]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]