Lorenzo Sotomayor

Lorenzo Sotomayor

Pełne imię i nazwisko	Lorenzo Sotomayor Collazo
Data i miejsce urodzenia	16 lutego 1985 Hawana
Wzrost	185 cm[1][2]
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Azerbejdżan Igrzyska olimpijskie srebro Rio de Janeiro 2016 boks (waga lekkopółśrednia) Igrzyska europejskie złoto Baku 2015 waga lekkopółśrednia brąz Mińsk 2019 waga półśrednia

Lorenzo Sotomayor Collazo (ur. 16 lutego 1985 w Hawanie^[1]) – azerski bokser urodzony na Kubie, wicemistrz olimpijski z Rio de Janeiro i olimpijczyk z Tokio, dwukrotny medalista igrzysk europejskich, wielokrotny uczestnik mistrzostw Europy i świata.

Jest siostrzeńcem Javiera Sotomayora, lekkoatlety i mistrza olimpijskiego^[1].

Zawodnik uprawia boks od 2000 roku^[2], natomiast pierwszy pojedynek bokserski z jego udziałem odbył się w 2006 roku^[3]. W latach 2008–2012 uczestniczył w mistrzostwach Kuby, na których zdobył m.in. złoty medal w ramach mistrzostw w 2009 roku. W 2014 otrzymał z kolei złoty medal mistrzostw Azerbejdżanu^[2].

W 2015 wystartował w igrzyskach europejskich, na których zdołał wywalczyć złoty medal po pokonaniu w finałowym pojedynku Wiktora Pietrowa^[2]. Zadebiutował także w mistrzostwach świata, które były rozegrane w Dosze. W swym występie pokonał kolejno Kanadyjczyka Artura Bijarsłanowa (wynikiem 3:0) oraz Algierczyka Abdelkadera Chadiego (wynikiem 3:0), ale odpadł w ćwierćfinale po porażce 0:3 z Rosjaninem Witalijem Dunajcewem^[4].

W 2016 wywalczył awans do letnich igrzysk olimpijskich w Rio de Janeiro. W ramach europejskiego turnieju kwalifikacyjnego do igrzysk, rozgrywanego w Samsun, zakwalifikował się aż do finału w swej kategorii wagowej i w samym finale pokonał wynikiem 3:0 reprezentanta Litwy Evaldasa Petrauskasa^[5]. Na samych igrzyskach zawodnik otrzymał srebrny medal olimpijski. W ramach olimpijskiego występu pokonał kolejno reprezentanta Ukrainy Wołodymyra Matwijczuka (wynikiem 3:0), reprezentanta Francji Hassana Amzile'a (2:1), reprezentanta Kuby Yasniela Toledo oraz reprezentanta Niemiec Artema Harutyunyana (3:0). Został pokonany dopiero w finale przez Uzbeka Fazliddina Gaibnazarova (przegrał 1:2)^[6].

Uczestniczył w mistrzostwach Europy w 2017 roku. W 1/8 finału pokonał wynikiem 4:1 Francuza Wahida Hambli'ego, ale w ćwierćfinale pokonany został przez Polaka Mateusza Polskiego (0:5)^[7]. W tym samym roku wystartował w mistrzostwach świata, na których zakończył rywalizację już po pierwszym pojedynku, przegrywając wynikiem 2:3 walkę z Egipcjaninem Eslamem El-Gendy^[8].

W 2019 otrzymał drugi w karierze medal igrzysk europejskich, w ramach zmagań tej rangi w Mińsku sięgnął po brązowy medal po tym, jak w półfinale przegrał z Brytyjczykiem Patem McCormackiem^[9]. W tym samym roku wystartował również w mistrzostwach świata, na których w pierwszym starciu pokonał wynikiem 3:2 Australijczyka Jasona Mallię a w drugim odpadł z dalszej rywalizacji po tym, jak przegrał wynikiem 2:3 walkę z reprezentantem Algierii Chemseddine Kramou^[10].

W czerwcu 2021 awansował do półfinału europejskiego turnieju kwalifikacyjnego do letnich igrzysk olimpijskich w Tokio, tym samym zapewniając sobie prawo do startu w drugich w karierze igrzyskach olimpijskich. W samym półfinale zawodnik przegrał z reprezentantem Rosji Andriejem Zamkowojem^[11]. Podczas samych igrzysk rozgrywanych miesiąc później, odpadł z rywalizacji po pierwszym pojedynku, który stoczył z Eskierżanem Madijewem^[12].