[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

LT vz. 34

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
LT vz. 34
ČKD P-II
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 Czechosłowacja

Producent

Českomoravská Kolben Daněk

Typ pojazdu

czołg lekki

Trakcja

gąsienicowa

Załoga

3

Historia
Prototypy

1932

Produkcja

1933–1936

Egzemplarze

50 + 1 prototyp

Dane techniczne
Silnik

1 silnik benzynowy Praga, 4-cylindrowy o mocy 52,5 KM (46,2 kW) przy 1350 obr./min

Pancerz

8 – 15 mm

Długość

4,60 m

Szerokość

2.10 m

Wysokość

2,22 m

Masa

7 500 kg

Nacisk jedn.

0,50 kg/cm2

Osiągi
Prędkość

30 km/h

Zasięg pojazdu

160 km

Pokonywanie przeszkód
Brody (głęb.)

0,80 m

Rowy (szer.)

2,00 m

Ściany (wys.)

0,80 m

Dane operacyjne
Uzbrojenie
1 działo przeciwpancerne Škoda A3 vz. 34 kal. 37 mm (zapas pocisków – 60 szt.), 2 karabiny maszynowe ZB vz. 35 kal. 7,92 mm (zapas pocisków – 2000)
Użytkownicy
Czechosłowacja, Słowacja

LT vz. 34 (ČKD P-II) – czechosłowacki lekki czołg z okresu II wojny światowej, pierwsza konstrukcja czechosłowacka wprowadzono na uzbrojenie armii czechosłowackiej.

Historia konstrukcji

[edytuj | edytuj kod]

W 1932 roku w zakładach Českomoravská Kolben Daněk w Slanach opracowano lekki czołg, który otrzymał oznaczenie P-II. Była to pierwsza konstrukcja tego typu w Czechosłowacji. Po próbach fabrycznych oraz państwowych, armia czechosłowacka zamówiła serię 50 czołgów tego typu i były to pierwsze czołgi rodzimej produkcji wprowadzone do uzbrojenia. Otrzymał wojskowe oznaczenie LT vz. 34. Umowę na dostawę podpisano w dniu 19 kwietnia 1933 roku, a pierwsze wozy miały być dostarczone do 30 września 1933 roku. Pierwsze czołgi nie posiadały jeszcze armat, które nie były gotowe i zamontowano je dopiero później.

Produkcja początkowo odbywała się w zakładach ČKD w Slanach, a następnie w Pradze, w latach 1933–1936.

Użycie

[edytuj | edytuj kod]

Czołg LT vz. 34 weszły oficjalnie do uzbrojenia armii czechosłowackiej w dniu 13 czerwca 1935 roku, a pierwsza jednostka, 1 pułk pancerny, otrzymał te czołgi 18 grudnia 1935 roku; później czołgi te weszły także na uzbrojenie 3 i 2 pułku pancernego armii czechosłowackiej.

Pojazdy w 1939 roku zostały przejęte przez wojska niemieckie, gdzie jednak nie były użytkowane, gdyż były już przestarzałe. Natomiast 27 czołgów tego typu przejęła armia słowacka, gdzie jednak były już wykorzystywane jedynie do szkolenia, do czasu ich naturalnego zużycia.

Opis pojazdu

[edytuj | edytuj kod]

Czołg LT vz. 34 był czołgiem lekkim, posiadał opancerzenie grubości od 8 do 15 mm. Był dobrze uzbrojony, w wieży miał armatę przeciwpancerna kal. 37 mm i sprzężony z nią ciężki karabin maszynowy kal. 7,92 mm oraz drugi zamontowany w kadłubie, z zakresem ruchu w poziomie - 20° i pionie, od – 20° do + 25°. Czołg był napędzany silnikiem benzynowym, chłodzonym wodą o mocy 62,5 KM, co pozwalało na rozwinięcie prędkości do 30 km/h.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Vladimír Francev, Charles K. Kliment: Československá obrněná vozidla 1918-1948. Praga: Vydavateľstvo Naše vojsko, 2004, s. 56-61,340. ISBN 80-86158-40-3. (cz.).
  • Charles K. Kliment, Břetislav Nakládal: Slovenská armáda 1939-1945. Ares, 2003, s. 163. ISBN 80-86158-34-9. (cz.).