Otolemur

Otolemur
	Otolemur
	Coquerel, 1859
	; Otolemur gruboogonowy (O. crassicaudatus)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Infragromada	łożyskowce
Rząd	naczelne
Podrząd	lemurowe
Infrarząd	lorisokształtne
Rodzina	galagowate
Rodzaj	otolemur
	Typ nomenklatoryczny
	Otolemur agyisymbanus Coquerel, 1859 (= Otolicnus garnetti Ogilby, 1838)
Synonimy
	Callotus J.E. Gray, 1863; Otogale J.E. Gray, 1863; Otogalago Elliot, 1913;
	Callotus J.E. Gray, 1863; Otogale J.E. Gray, 1863; Otogalago Elliot, 1913;
Gatunki
	3 gatunki (w tym 1 wymarły) – zobacz opis w tekście
	3 gatunki (w tym 1 wymarły) – zobacz opis w tekście
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Otolemur^[5] (Otolemur) – rodzaj ssaków naczelnych z rodziny galagowatych (Galagidae).

Rozmieszczenie geograficzne

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Afryce^[6]^[7]^[8].

Morfologia

Długość ciała 23–40 cm, ogona 30–50 cm; masa ciała samic 550–1500 g, samców 820–1800 g^[7]^[9].

Systematyka

Rodzaj zdefiniował w 1859 roku francuski entomolog Charles Coquerel w artykule poświęconym notatkom teriologicznym, opublikowanym w czasopiśmie Revue et Magasin de Zoologie pure et appliquée^[1]. Gatunkiem typowym jest (oznaczenie monotypowe) otolemur drobnouchy (O. garnettii).

Etymologia

Otolemur: gr. ους ous, ωτος ōtos ‘ucho’; rodzaj Lemur Linnaeus, 1758 (lemur)^[10]
Callotus: gr. καλλος kallos ‘piękno’, od καλος kalos ‘piękny’; ους ous, ωτος ōtos ‘ucho’^[11]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Otolemur monteiri^[b] Bartlett, 1863.
Otogale: gr. ους ous, ωτος ōtos ‘ucho’; γαλεη galeē lub γαλη galē ‘łasica’^[10]. Gatunek typowy: Gray wymienił trzy gatunki – Otogale pallida J.E. Gray, 1863, Galago crassicaudatus É. Geoffroy Saint-Hilaire, 1812 i Otolicnus garnettii Ogilby, 1838 – z których gatunkiem typowym jest Otolicnus garnettii Ogilby, 1838.
Otogalago: gr. ους ous, ωτος ōtos ‘ucho’; rodzaj Galago É. Geoffroy Saint-Hilaire, 1796 (galago)^[4]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Galago crassicaudatus É. Geoffroy Saint-Hilaire, 1812.

Podział systematyczny

Do rodzaju należą następujące występujące współcześnie gatunki^[12]^[9]^[6]:

Grafika	Gatunek	Autor i rok opisu	Nazwa zwyczajowa^[5]	Podgatunki^[7]^[6]^[9]	Rozmieszczenie geograficzne^[7]^[6]^[9]	Podstawowe wymiary^[7]^[9]^[c]	Status IUCN^[13]
	Otolemur crassicaudatus	(É. Geoffroy Saint-Hilaire, 1812)	otolemur gruboogonowy	4 podgatunki	Angola, południowa Demokratyczna Republika Konga, Uganda i południowa Kenia, na południe do Zambii, Zimbabwe, wschodniej Tanzanii, północno-wschodniej Południowej Afryki i Lesotho; zakres wysokości: do 1800 m n.p.m.	DC: 26–40 cm DO: 30–50 cm MC: 1,1–1,8 kg	LC
	Otolemur garnettii	(Ogilby, 1838)	otolemur drobnouchy	4 podgatunki	południowa Somalia (na południe od rzeki Dżuba), środkowa, wschodnia i południowa Kenia oraz wschodnia Tanzania (włącznie z archipelagiem Zanzibar (Zanzibar i Mafia)); być może północny Mozambik i północne Malawi; zakres wysokości: 0–2500 m n.p.m.	DC: 23–34 cm DO: 30–44 cm MC: 550–1200 g	LC

Kategorie IUCN: LC – gatunek najmniejszej troski.

Opisano również plioceński wymarły gatunek z Afryki^[14]:

Otolemur howelli (Wesselman, 1984)

Uwagi

↑ Nomen nudum.
↑ Podgatunek O. crassicaudatus.
↑ DC – długość ciała; DO – długość ogona; MC – masa ciała

Przypisy

↑ ^a ^b Ch. Coquerel. Notes de mammalogie. „Revue et Magasin de Zoologie pure et appliquée”. 2^e Serie. 11, s. 458, 1859. Paris. (fr.).
↑ Gray 1863 ↓, s. 145.
↑ Gray 1863 ↓, s. 139.
↑ ^a ^b D.G. Elliot: A review of the primates. Cz. 1: Lemuroidea: Daubentonia to Indris. Anthropoidea: Seniocebus to Saimiri. New York: American Museum of Natural Histor, 1913, s. 54, seria: Monograph series (American Museum of Natural History), cz. 1. (ang.).
↑ ^a ^b W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 35. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 164. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e K.A.-I. Nekaris: Family Galagidae (Galagos). W: R.A. Mittermeier, A.B. Rylands & D.E. Wilson: Handbook of the Mammals of the World. Cz. 3: Primates. Barcelona: Lynx Edicions, 2013, s. 207–208. ISBN 978-84-96553-89-7. (ang.).
↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (red.): Genus Otolemur. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-11-04].
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 105. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
↑ ^a ^b Palmer 1904 ↓, s. 488.
↑ Palmer 1904 ↓, s. 154.
↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, J. Zijlstra & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.13) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2024-09-21]. (ang.).
↑ Taxonomy: Otolemur – Genus. The IUCN Red List of Threatened Species. [dostęp 2024-09-21]. (ang.).
↑ H.B. Wesselman: The Omo Micromammals: Systematics and Palaecology of early Man Sites from Ethiopia. New York: Karger, 1984, s. 1–219, seria: Contribution to Vertebrate Evolution, cz. 7. ISBN 978-3-8055-3935-7. (ang.).

Bibliografia

J.E. Gray. Revision of the species of lemuroid animals, with the description of some new species. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1863, s. 129–152, 1863. (ang.).
T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 1–984, 1904. (ang.).

[4] Nomen nudum.

[13] Podgatunek O. crassicaudatus.

[15] DC – długość ciała; DO – długość ogona; MC – masa ciała

[Coquerel-1] Ch. Coquerel. Notes de mammalogie. „Revue et Magasin de Zoologie pure et appliquée”. 2^e Serie. 11, s. 458, 1859. Paris. (fr.).

[CITEREFGray1863[https://www.biodiversitylibrary.org/item/96445#page/205/mode/1up_145]-2] Gray 1863 ↓, s. 145.

[CITEREFGray1863[https://www.biodiversitylibrary.org/item/96445#page/199/mode/1up_139]-3] Gray 1863 ↓, s. 139.

[ell-5] D.G. Elliot: A review of the primates. Cz. 1: Lemuroidea: Daubentonia to Indris. Anthropoidea: Seniocebus to Saimiri. New York: American Museum of Natural Histor, 1913, s. 54, seria: Monograph series (American Museum of Natural History), cz. 1. (ang.).

[Cichocki&inni-6] W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 35. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).

[Burgin&inni-7] C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 164. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).

[Nekaris-8] K.A.-I. Nekaris: Family Galagidae (Galagos). W: R.A. Mittermeier, A.B. Rylands & D.E. Wilson: Handbook of the Mammals of the World. Cz. 3: Primates. Barcelona: Lynx Edicions, 2013, s. 207–208. ISBN 978-84-96553-89-7. (ang.).

[Wilson&Reeder-9] D.E. Wilson & D.M. Reeder (red.): Genus Otolemur. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-11-04].

[amw-10] Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 105. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).

[CITEREFPalmer1904[https://www.biodiversitylibrary.org/item/88553#page/496/mode/1up_488]-11] Palmer 1904 ↓, s. 488.

[CITEREFPalmer1904[https://www.biodiversitylibrary.org/item/88553#page/162/mode/1up_154]-12] Palmer 1904 ↓, s. 154.

[mdd-14] N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, J. Zijlstra & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.13) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2024-09-21]. (ang.).

[16] Taxonomy: Otolemur – Genus. The IUCN Red List of Threatened Species. [dostęp 2024-09-21]. (ang.).

[was-17] H.B. Wesselman: The Omo Micromammals: Systematics and Palaecology of early Man Sites from Ethiopia. New York: Karger, 1984, s. 1–219, seria: Contribution to Vertebrate Evolution, cz. 7. ISBN 978-3-8055-3935-7. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[a]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[b]

[12]

[c]

[13]

[14]