[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Olsztynek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Olsztynek
miasto w gminie miejsko-wiejskiej
Ilustracja
Rynek w Olsztynku z ratuszem
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Polska

Województwo

 warmińsko-mazurskie

Powiat

olsztyński

Gmina

Olsztynek

Prawa miejskie

1359

Burmistrz

Robert Waraksa[1][2]

Powierzchnia

7,69 km²

Wysokość

169 m n.p.m.

Populacja (31.12.2017)
• liczba ludności
• gęstość


7677[3][4]
998,3 os./km²

Strefa numeracyjna

89

Kod pocztowy

11-015

Tablice rejestracyjne

NOL

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Olsztynek”
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Olsztynek”
Położenie na mapie powiatu olsztyńskiego
Mapa konturowa powiatu olsztyńskiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Olsztynek”
Położenie na mapie gminy Olsztynek
Mapa konturowa gminy Olsztynek, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Olsztynek”
Ziemia53°34′57″N 20°16′58″E/53,582500 20,282778
TERC (TERYT)

2814094

SIMC

0964910

Urząd miejski
 Ratusz 1
11-015 Olsztynek
Strona internetowa

Olsztynek (do 1945 niem. Hohenstein[5], prus. Amellingi) – miasto w woj. warmińsko-mazurskim, w powiecie olsztyńskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Olsztynek. Położone jest w północnej Polsce, 28 km na południe od Olsztyna. Olsztynek leży na Mazurach[6], na obszarze dawnej ziemi Sasinów[7], w historycznych Prusach Górnych[8].

Według danych z 1 stycznia 2018 Olsztynek liczył 7667 mieszkańców[3].

Niemiecka nazwa zamku, a później miasta, pochodzi od jego założyciela, komtura ostródzkiego Güntera von Hohensteina. W źródłach polskich już w XV w. występuje nazwa zbliżona znaczeniem do obecnej – „Parvum Olstin” – „Mały Olsztyn”, lub Olsztynek. Mieszkaniec Olsztynka to olsztynczanin, a mieszkanka – olsztynczanka[9]. Przymiotnik od nazwy tego miasta to olsztynecki[10].

Dane ogólne

[edytuj | edytuj kod]

Ośrodek przemysłowo-usługowy i turystyczno-krajoznawczy. Na terenie miasta zlokalizowane są zakłady przemysłu spożywczego, drzewnego i paszowego.

Historia

[edytuj | edytuj kod]
Zamek krzyżacki w Olsztynku

Pierwsza wzmianka o Olsztynku pochodzi z 1351, a prawa miejskie nadane zostały przez wielkiego mistrza Winricha von Kniprodego w 1359 roku. Miasto założono na planie zbliżonym do wielu innych miast krzyżackich. Centralnym jego punktem był obszerny rynek z kościołem i ratuszem, od którego wychodziły dwie prostopadłe ulice. Miasto było obwiedzione murami miejskimi o długości 245 × 170 m i wysokości ok. 10 m, znajdowały się w nich dwie bramy – Wysoka zw. Niemiecką i Nidzicka zw. Polską. Ludność pod koniec średniowiecza liczyła ok. 450 mieszkańców.

W 1410 zamek opanowali mieszczanie, którzy uznali władzę króla polskiego, w 1414 w czasie wojny głodowej miasto ucierpiało od wojsk polskich. W 1440 Olsztynek przystąpił do antykrzyżackiego Związku Pruskiego, na wniosek którego w 1454 król Kazimierz IV Jagiellończyk włączył region z miastem do Królestwa Polskiego. W 1455 miasto znalazło się w rękach krzyżackich[11], a po wojnie w 1466 na mocy traktatu toruńskiego Olsztynek został przyznany Krzyżakom, będąc zarazem pod zwierzchnictwem polskim jako lenno. Dopiero w czasie wojny polsko-krzyżackiej w 1520 Olsztynek został zdobyty przez wojska polskie, a hetman wielki koronny Mikołaj Firlej potwierdził przywileje miasta. Od 1525 w granicach zależnych od Polski Prus Książęcych, w 1530 istniał tu polski kościół, przy którym działali wybitni protestanci. Podczas wojny polsko-szwedzkiej w 1628 w mieście stacjonowały polskie oddziały walczące z armią Gustawa Adolfa. W 1656 miasto splądrowały wojska szwedzkie, a rok później spalili je Tatarzy.

Dom Mrongowiusza

Kolejny wielki pożar miał miejsce w 1685. Olsztynek znajdował się już wówczas w granicach państwa brandenbursko-pruskiego, przekształconego w 1701 w Królestwo Prus. W 1708 wybucha epidemia dżumy, która dziesiątkuje liczbę mieszkańców, w ciągu roku umiera prawie połowa z nich. Miasto w 1740 miało 728 mieszkańców, a w 1811 778 mieszkańców. Od 1752 miasto należało do powiatu morąskiego, w 1764 urodził się tutaj Krzysztof Celestyn Mrongowiusz, wybitny filolog i badacz polskości.

Zniszczony Olsztynek w czasie I wojny światowej

W 1807 podczas wyprawy Napoleona na Rosję w mieście stacjonował marszałek Michel Ney. W 1818 Olsztynek został przyłączony do powiatu ostródzkiego. Od 1854 przez czternaście lat dyrektorem gimnazjum miejskiego był Max Toeppen, jednym z absolwentów tej szkoły był Emil Adolf von Behring, tu w 1870 maturę zdał Hieronim Derdowski. W 1871 miasto znalazło się w granicach Niemiec. Olsztynek w 1887 otrzymał połączenie kolejowe z Olsztynem, rok później z Działdowem, a w 1894 z Ostródą (od 1945 linia nie istnieje). Podczas I wojny światowej miasto zajęły wojska rosyjskie, w wyniku prowadzonych walk (bitwa pod Tannenbergiem) znacznie uszkodzono zabudowę i infrastrukturę miejską (ok. 70%).

W latach 1927–1945 w pobliżu miasta znajdował się ogromny monument upamiętniający bitwę pod Tannenbergiem – tzw. Tannenberg-Denkmal. W roku 1934 spoczęły w nim doczesne szczątki prezydenta Rzeszy Paula von Hindenburga, w pogrzebie uczestniczyło prawie pół miliona Niemców[12].

W okresie od października 1939 do 1945 w mieście zlokalizowany był niemiecki obóz jeniecki Stalag IB Hohenstein. W 1945 Olsztynek został znacznie zniszczony przez wojska sowieckie (30% zabudowy mieszkaniowej i 25% budynków przemysłowych); podobny los spotkał Tannenberg-Denkmal, który został wysadzony przez wojska niemieckie, a po wojnie jego resztki całkowicie usunięto (do dziś na Rynku stoi monumentalny, granitowy lew pochodzący z tego miejsca). W 1945 Olsztynek znalazł się w granicach Polski.

25 sierpnia 2001 roku w Skansenie w Olsztynku odbył się Festiwal Międzynarodowego Obozu „Tęczowy Most” („Rainbow Bridge”), organizowany przez Jolantę Kwaśniewską. Na festiwalu tym wśród zaproszonych gości pojawili się m.in. prezydent Aleksander Kwaśniewski, brazylijski pisarz Paulo Coelho i izraelski polityk Szimon Peres[13].

W latach 1958–1972 miasto było siedzibą gromady Olsztynek, ale nie należało do niej. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do woj. olsztyńskiego.

Demografia

[edytuj | edytuj kod]

Według danych z 30 czerwca 2012 miasto miało 7713 mieszkańców[14].

Pomnik Krzysztofa Celestyna Mrongowiusza przy rynku (2024)
  • Piramida wieku mieszkańców Olsztynka w 2014 roku[15].


Liczba mieszkańców

[edytuj | edytuj kod]
  • 1807 – 777 osób;
  • 1816 – 940 osób;
  • 1852 – 1646 osób;
  • 1880 – 2467 osób;
  • 1890 – 2563 osób;
  • 1939 – 4245 osób;
  • 1961 – 4227 osób.

Zabytki

[edytuj | edytuj kod]
Muzeum Budownictwa Ludowego – Park Etnograficzny
Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa
Galeria Muzeum Budownictwa Ludowego, dawny kościół ewangelicki
Wieża ciśnień w Olsztynku

Zabytkami godnymi uwagi są: gotycki kościół z XIV wieku i pozostałości murów miejskich z basztami z XV w. (budowane po 1415 roku), a przede wszystkim zamek krzyżacki. Wartym uwagi jest też układ urbanistyczny Starego Miasta, oraz pojedyncze domy z początku XX wieku. W mieście znajduje się skansenMuzeum Budownictwa Ludowego – Park Etnograficzny.

Według rejestru zabytków NID na listę zabytków wpisane są obiekty[16]:

  • założenie urbanistyczne, XIV-XIX, nr rej.: 586 z 20.02.1961 i z 12.06.1968
  • kościół par. pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa, ul. Chopina 1, 1888, nr rej.: A-2625 z 17.01.2000
  • plebania, ul. Chopina 7, 2 poł. XIX, nr rej.: A-4490 z 16.01.2008
  • kościół, ob. galeria MBL, XIV, XVII-XVIII, nr rej.: 214 (O/15) z 25.11.1956 (dec. ruiny)
  • cmentarz rzym.-kat., ob. komunalny, ul. Grunwaldzka, XIX, nr rej.: 3853 z 7.10.1987
  • cmentarz ewangelicko-augsburski, ob. komunalny, ul. Mrongowiusza, XIX, nr rej.: 3854 z 7.10.1987
  • cmentarz ewangelicko-augsburski, ob. komunalny, ul. Pionierów, Kamienna, Szeroka, 1 poł. XIX, nr rej.: 3852 z 7.10.1987
  • zamek, ob. szkoła, 1 poł. XIV, XVII-XIX, nr rej.: 597 z 7.06.1961 oraz 1232 z 12.06.1968
  • mury obronne, XIV, nr rej.: 213 (O/14) z 24.11.1956, w tym dom Mrongowiusza
  • ratusz, Rynek 1, 1915–1923, nr rej.: 2624 z 19.01.2001
  • dom, ul. Chopina 10, pocz. XX, nr rej.: A-4491 z 22.01.2008
  • dom, ul. Mrongowiusza 5, poł. XIX, nr rej.: 2638 z 30.03.1994
  • dom, ul. Mrongowiusza 26, XIX, nr rej.: 1233 z 12.06.1968
  • dom, ul. Ratuszowa 4, nr rej.: 2648 z 3.07.1991
  • d. plebania, ob. dom mieszkalny, Rynek 3, XV, poł. XVIII, XX, nr rej.: 1334 z 21.11.1994
  • d. plebania ewangelicka, ob. muzeum, Rynek 8, 1648, XIX, nr rej.: IV-2-46/49 z 10.09.1949 oraz 215 (O/16) z 28.11.1956
  • dom, ul. Niepodległości 3, po 1920, nr rej.: 2661 z 23.12.1993
  • dom, ul. Niepodległości 27, pocz. XX, nr rej.: A-4493 z 22.01.2008
  • dom, ul. Niepodległości 31, pocz. XX, nr rej.: A-4492 z 22.01.2008
  • dom, ul. Warszawska 4, po 1915, nr rej.: 1997 z 28.08.1996
  • dom, ul. Zamkowa 2, pocz. XX, nr rej.: A-4519 z 11.12.2008
  • magazyn, ul. Składowa 9, 1914, nr rej.: 4234 z 2.11.1992
  • wodociągowa wieża ciśnień – komunalna, ul. Górna 1, 1906, nr rej.: 2629 z 16.03.2000
  • wodociągowa wieża ciśnień – kolejowa, ul. Kolejowa, 1935, nr rej.: 4224 z 18.09.1992

Honorowi obywatele

[edytuj | edytuj kod]
  • 2004: Tadeusz Kufel – muzealnik; Krzysztof Pawiński – przedsiębiorca; Steffen Blau – członek Rady Związku Gmin Walkenried; Uve Kuschel – niemiecki działacz charytatywny; Christian Meyl – niemiecki działacz charytatywny; Hubertus Schütte – niemiecki działacz samorządowy; Karl-Heinz Woyda – niemiecki funkcjonariusz straży pożarnej i działacz charytatywny.
  • 2009: Erwin Kruk – pisarz, poeta i dziennikarz.
  • 2014: Irena Petryna – nauczycielka, działaczka samorządowa, posłanka II kadencji Sejmu RP; Kazimierz Kujawa – przedsiębiorca; Ryszard Ziemblicki – działacz samorządowy, leśnik; Jan Nilsson – szwedzki działacz samorządowy; Bernard i Lucienne Moreau – działacze na rzecz współpracy polsko-francuskiej[17].

Wspólnoty wyznaniowe

[edytuj | edytuj kod]
Kaplica Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w Olsztynku

Na terenie Olsztynka działalność religijną prowadzą następujące Kościoły i związki wyznaniowe:

Transport

[edytuj | edytuj kod]
Stacja kolejowa w Olsztynku

Ważny węzeł drogowy, przez miasto przechodzi też linia kolejowa OlsztynDziałdowo ze stacją Olsztynek.

W mieście krzyżują się drogi krajowe i ekspresowe:

W Olsztynku działa klub sportowy Olimpia Olsztynek powstały w 1946 roku. Aktualnie gra w klasie okręgowej.

Trasy rowerowe

[edytuj | edytuj kod]
Ulica miasta

Olsztynek jest miastem bogatym w trasy rowerowe. Przez miasto prowadzą m.in.: szlak rowerowy czerwony trasa rowerowa czerwona:

  • Olsztynek-Makruty (16 km) – Po drodze można zwiedzić skansen i rezerwat bobrów
  • Olsztynek-Orzechowo (27 km) – Liczne zabytki, m.in. kościół Jana Chrzciciela w Orzechowie

szlak rowerowy czarny trasa rowerowa czarna

  • Makruty-Jagiełek (16 km) – Droga prowadzi przez las
  • Wegornia-Kurki (8 km) – Trasa prowadzi wśród jezior i lasu

szlak rowerowy żółty trasa rowerowa żółta

  • Olsztynek-Królikowo (21 km) – Zabytki z okresu wojny, częściowo droga prowadzi przez las
  • Kurki-Olsztynek (21 km) – Liczne ośrodki wypoczynkowe

szlak rowerowy zielony trasa rowerowa zielona

  • Pawłowo-Waszeta (13 km) – Trasa wśród łąk
  • Orzechowo-Węgornia (3 km)

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Mateusz Przyborowski: Nowy burmistrz Olsztynka upokorzył rywala z PiS. Wygrał już w pierwszej turze. MSN, 2022-07-25. [dostęp 2022-07-25]. (pol.).
  2. Karol Grosz: Robert Waraksa z Platformy Obywatelskiej nowym burmistrzem Olsztynka. gazetaolsztynska.pl, 2022-07-25. [dostęp 2022-07-25]. (pol.).
  3. a b Olsztynek w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-01-12], liczba ludności na podstawie danych GUS.
  4. Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2018 r.
  5. Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262).
  6. „Prace i Materiały Etnograficzne”, t. XIX, red. Józef Gajek, Władysław Gębik, Franciszek Klonowski. Wydawnictwo „Pojezierze”, Olsztyn 1961, s. 86.
  7. Stanisław Kujot: Dzieje Prus Królewskich, cz. I: Do roku 1309 (ciąg dalszy), w: „Roczniki Towarzystwa Naukowego w Toruniu”, R. XXII. Towarzystwo Naukowe w Toruniu, Toruń 1915, s. 901.
  8. Roman Czaja: Małe miasta na zjazdach stanów pruskich do 1454 roku, w: „Acta Universitatis Nicolai Copernici. Nauki Humanistyczno-Społeczne. Archeologia”, t. XXVIII, z. 349, red. Jerzy Olczak. Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, Toruń 2001, s. 101. ISSN 0860-1232, ISSN 0137-6616
  9. M. Malinowski: A może szczecineczanie?. Obcy język polski. [dostęp 2014-11-02]. (pol.).
  10. olsztynecki – definicja, synonimy, przykłady użycia [online], sjp.pwn.pl [dostęp 2019-07-06] (pol.).
  11. [1].
  12. Piotr Skurzyński „Warmia, Mazury, Suwalszczyzna” Wyd. Sport i Turystyka – Muza S.A. Warszawa 2004 ISBN 83-7200-631-8, s. 228.
  13. Kalendarium ważniejszych wydarzeń w dziejach miasta. 2004-10-06. [dostęp 2009-11-16].
  14. GUS-Główny Urząd Statystyczny. stat.gov.pl. [dostęp 2013-01-31]. (pol.).
  15. Olsztynek w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-01-12], liczba ludności na podstawie danych GUS.
  16. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo warmińsko-mazurskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024, s. 159–160 [dostęp 2015-09-21].
  17. Honorowi Obywatele Olsztynka. olsztynek.pl, 10 lutego 2017. [dostęp 2017-04-08].
  18. Zbory [online], baptysci.pl [dostęp 2022-09-06].
  19. Olsztynek – kaplica. luteranie.pl. [dostęp 2021-09-11].
  20. Parafie [online], metodysci.pl [dostęp 2022-09-06].
  21. Olsztynek. Błogosławionej Anieli Salawy, archwarmia.pl [dostęp 2022-09-06].
  22. Olsztynek. Najświętszego Serca Pana Jezusa, archwarmia.pl [dostęp 2022-09-06].
  23. A. Kopiczko, Panorama wyznaniowa województwa olsztyńskiego po II wojnie światowej, s. 63, 64.
  24. Dane według wyszukiwarki zborów, na oficjalnej stronie Świadków Jehowy jw.org [dostęp 2018-10-19].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • M. Toeppen, Historia okręgu i miasta Olsztynka, Dąbrówno 2004.
  • J. Sikorski, Zespół zamkowy oraz system urządzeń miejskich Olsztynka w średniowieczu, [w:] Życie codzienne na dawnych ziemiach pruskich, Rozprawy i Materiały Ośrodka Badań Nauk. im. W. Kętrzyńskiego w Olsztynie, nr 182, Olsztyn 1999.
  • Jan Salm, Odbudowa miast wschodniopruskich po I wojnie światowej. Zagadnienia architektoniczno-urbanistyczne, Olsztyn, Borussia, 2006, ISBN 83-89233-27-4.
  • Tomasz Darmochwał, Marek Jacek Rumiński: Warmia Mazury, przewodnik. Białystok: Agencja TD, 1996. ISBN 83-902165-0-7, s. 31–33
  • Słownik geograficzno-krajoznawczy Polski, Elżbieta Bajkiewicz-Grabowska (red.), Iwona Swenson (red.), Zofia Aleksandrowicz, Warszawa: PWN, 1998, s. 531, ISBN 83-01-12677-9, OCLC 830195866.
  • Miasta polskie w Tysiącleciu, Zakład Narodowy imienia Ossolińskich Wrocław–Warszawa–Kraków 1967, t. II, s. 134–135.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]