[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Obrożnik górski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Obrożnik górski
Dicrostonyx nunatakensis[1]
Youngman, 1967
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

gryzonie

Podrząd

Supramyomorpha

Infrarząd

myszokształtne

Nadrodzina

myszowe

Rodzina

chomikowate

Podrodzina

karczowniki

Plemię

Dicrostonychini

Rodzaj

obrożnik

Gatunek

obrożnik górski

Synonimy
  • Dicrostonyx torquatus nunatakensis Youngman, 1967[2]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Zasięg występowania
Mapa występowania

Obrożnik górski[4] (Dicrostonyx nunatakensis) – gatunek ssaka z podrodziny karczowników (Arvicolinae) w obrębie rodziny chomikowatych (Cricetidae).

Zasięg występowania

[edytuj | edytuj kod]

Obrożnik górski występuje endemicznie w górach Ogilvie, w północnym Jukonie, w Kanadzie[5].

Taksonomia

[edytuj | edytuj kod]

Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1967 roku amerykański zoolog Phillip Merrill Youngman nadając mu nazwę Dicrostonyx torquatus nunatakensis[2]. Holotyp pochodził z obszaru 20 mi (30 km) na południe od Chapman Lake (64°35’N, 138°13’W), na wysokości 5500 stóp (1646 m), w Jukonie, w Kanadzie[6].

Uważa się, że D. nunatakensis jest izolowanym plejstoceńskim reliktem, który od dawna znajduje się na nunatakach lodowcowych (skalistych, odsłoniętych grzbietach górskich) i jest odizolowany od innych populacji Dicrostonyx[5]. Tylko 16 okazów pochodzi z góry Trapper i Seela Range w górach Ogilvie, ale region ten był badany w ograniczonym zakresie[5]. Zachodzi potrzeba bardziej systematycznych prac nad kompleksem D. groenlandicus, aby w pełni zrozumieć granice gatunkowe[5]. Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten takson za gatunek monotypowy[5].

Etymologia

[edytuj | edytuj kod]
  • Dicrostonyx: gr. δικρος dikros „rozwidlony”; ονυξ onux, ονυχος onukhos „pazur”[7].
  • nunatakensis: grenlandzka nazwa nunatak oznaczająca „szczyt pojawiający się nad lodowcem”[2].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała (bez ogona) 117–118 mm, długość ogona 11–12 mm; brak szczegółowych danych dotyczących masy ciała[8].

Biologia

[edytuj | edytuj kod]

Zwierzęta te zamieszkują skalistą tundrę piętra alpejskiego w górach Ogilvie. Prawdopodobnie zostały odizolowane od pokrewnych lemingów z arktycznej tundry wraz z ociepleniem klimatu ok. 10 000 lat temu[3][6].

Populacja

[edytuj | edytuj kod]

Jest to gatunek najmniejszej troski, gdyż wprawdzie ma ograniczony zasięg występowania, ale jest na nim bardzo pospolity i nie są znane zagrożenia dla jego populacji[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Dicrostonyx nunatakensis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b c P.M. Youngman. A new subspecies of varying lemming, Dicrostonyx torquatus (Pallas), from Yukon Territory (Mammalia, Rodentia). „Proceedings of the Biological Society of Washington”. 80, s. 31, 1967. (ang.). 
  3. a b c F. Cassola, Dicrostonyx nunatakensis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016, wersja 2021-2 [dostęp 2021-11-20] (ang.).
  4. Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 236. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  5. a b c d e C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 344. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  6. a b D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Dicrostonyx nunatakensis. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-11-20].
  7. T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 229, 1904. (ang.). 
  8. U. Pardiñas, P. Myers, L. León-Paniagua, N.O. Garza, J. Cook, B. Kryštufek, R. Haslauer, R. Bradley, G. Shenbrot & J. Patton. Opisy gatunków Cricetidae: U. Pardiñas, D. Ruelas, J. Brito, L. Bradley, R. Bradley, N.O. Garza, B. Kryštufek, J. Cook, E.C. Soto, J. Salazar-Bravo, G. Shenbrot, E. Chiquito, A. Percequillo, J. Prado, R. Haslauer, J. Patton & L. León-Paniagua: Family Cricetidae (True Hamsters, Voles, Lemmings and New World Rats and Mice). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 298. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).