Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jingtai (ur. 21 września 1428, zm. 14 marca 1457) – siódmy cesarz Chin z dynastii Ming, panujący w latach 1449–1457[1] .
Był drugim synem cesarza Xuande, objął tron po swoim starszym bracie Zhu Qizhen, gdy ten dostał się do niewoli mongolskiej. Został obalony i prawdopodobnie otruty po uwolnieniu brata w wyniku zamachu stanu[1] .
- Encyclopedia of China. Great Barrington, Massachusetts: Berkshire Publishing Group LLC, 2009. ISBN 978-0-9770159-4-8.
|
Dynastia Shun |
|
---|
Południowa dynastia Ming |
- Zhū Yóusōng (1644–1645)
- Zhū Yùjiàn (1645–1646)
- Zhū Chángfāng (1645)
- Zhū Yǐhǎi (1645–1653)
- Zhū Yùyuè (1646)
- Zhū Yóuláng (1646–1662)
|
---|