Jennifer Capriati

Jennifer Capriati

Państwo	Stany Zjednoczone
Data i miejsce urodzenia	29 marca 1976 Nowy Jork
Wzrost	174 cm
Gra	praworęczna
Status profesjonalny	1990
Zakończenie kariery	2004
Trener	Heinz Gunthardt
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	14
Najwyżej w rankingu	1 (15 października 2001)
Australian Open	W (2001, 2002)
Roland Garros	W (2001)
Wimbledon	SF (1991, 2001)
US Open	SF (1991, 2001, 2003, 2004)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	1
Najwyżej w rankingu	28 (2 marca 1992)
Australian Open	3R (2000)
Roland Garros	3R (2000, 2001)
Wimbledon	3R (1991, 2000)
US Open	QF (2001)
Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie złoto Barcelona 1992 tenis ziemny singel
Multimedia w Wikimedia Commons

Jennifer Capriati (ur. 29 marca 1976 w Nowym Jorku), tenisistka amerykańska, mistrzyni US Open z 1989 roku w grze pojedynczej dziewcząt, mistrzyni olimpijska 1992, zwyciężczyni trzech turniejów wielkoszlemowych w grze pojedynczej.

Trenowana przez ojca Stefano (pochodzenia włoskiego), rozpoczęła karierę w młodym wieku. Jako 13-latka osiągnęła pierwszy finał w tenisie zawodowym (w Hilton Head) i pokonała klasyfikowaną w czołowej dziesiątce na świecie Czeszkę Heleną Sukovą (1990). W ciągu kolejnych miesięcy 1990 została najmłodszą w historii zawodniczką notowaną w najlepszej dziesiątce rankingu światowego (nr 8 na koniec sezonu), a także najmłodszą półfinalistką wielkoszlemową (French Open) oraz najmłodszą rozstawioną zawodniczką na Wimbledonie. Wygrała również pierwszy turniej (Portoryko), pokonując w finale Amerykankę Zinę Garrison.

Odnosiła liczne sukcesy przez kolejne dwa lata. Była m.in. w półfinale Wimbledonu (pokonała w ćwierćfinale Martinę Navrátilovą, dla której była to najszybsza porażka w tym turnieju od 14 lat), trzech ćwierćfinałach wielkoszlemowych w 1992 oraz zdobyła złoto na igrzyskach olimpijskich w Barcelonie 1992 w grze pojedynczej, po zwycięstwie w finale nad Niemką Steffi Graf w trzech setach.

W 1993 nastąpiło załamanie kariery Capriati. Do słabszych wyników sportowych doszły problemy osobiste – oskarżenie o kradzież i posiadanie marihuany. W styczniu 1994 wypadła z czołowej dziesiątki na świecie, w 1995 w ogóle nie brała udziału w turniejach cyklu zawodowego WTA Tour.

Podjęła próbę powrotu do zawodowego tenisa w 1996. W styczniu 2000 dotarła do półfinału Australian Open (przegrała z Lindsay Davenport), we wrześniu t.r. wygrała turniej w Luksemburgu. W styczniu 2001 zdobyła po raz pierwszy mistrzostwo wielkoszlemowe – Australian Open – po pokonaniu w finale Szwajcarki Martiny Hingis. W czerwcu 2001 wygrała również French Open, pokonując w decydującym meczu Belgijkę Kim Clijsters. 15 października 2001, po dotarciu do półfinałów kolejnych turniejów wielkoszlemowych (Wimbledon i US Open) została liderką rankingu światowego. Ostatni turniej wielkoszlemowy wygrała w styczniu 2002, broniąc z powodzeniem tytułu w Australian Open; w dramatycznym meczu finałowym ponownie okazała się lepsza od Hingis (4:6, 7:6, 6:2), broniąc kilku piłek meczowych.

W kolejnych latach wygrała m.in. turniej w New Haven (2003), utrzymując się nadal w czołowej dziesiątce. W 2004 była w półfinałach French Open i US Open oraz w ćwierćfinale Wimbledonu (z powodu kontuzji nie startowała w Australian Open). Do końca 2004 wygrała 14 turniejów w grze pojedynczej oraz 1 w grze podwójnej (w parze z Monicą Seles triumfowała w Italian Open w Rzymie w 1991).

Wycofała się z Australian Open w 2005 roku i 27 stycznia przeszła operację kontuzjowanego ramienia. Żmudna rehabilitacja wykluczyła ją z kolejnych turniejów i w efekcie nie wystartowała do końca roku. W ostatnim rankingu sezonu, który ukazał się 6 listopada, została sklasyfikowana na miejscu dziesiątym (specjalny ranking dla czołowych zawodników kontuzjowanych). Od tego momentu ani razu nie pojawiła się na światowych kortach. W styczniu 2007 roku Jennifer przyznała, że nie ma nadziei na powrót do zawodowego tenisa. Pierwszy powód to wiek – trzydzieści lat, kolejny – następna operacja.

W 2013 roku oskarżono ją o prześladowanie oraz pobicie swojego byłego chłopaka^[1].

Rok	Turniej	Przeciwniczka w finale	Wynik
2001	Australian Open	Martina Hingis	6:4, 6:3
2001	French Open	Kim Clijsters	1:6, 6:4, 12:10
2002	Australian Open (2)	Martina Hingis	4:6, 7:6, 6:2

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

      A, brak startu

     NH, turniej się nie odbył

Turniej	1990	1991	1992	1993	1994	1995	1996	1997	1998	1999	2000	2001	2002	2003	2004	Tytuły	Z–P
Australian Open	A	A	QF	QF	A	A	A	1R	A	2R	SF	W	W	1R	A	2 / 8	28 – 6
French Open	SF	4R	QF	QF	A	A	1R	A	A	4R	1R	W	SF	4R	SF	1 / 11	39 – 10
Wimbledon	4R	SF	QF	QF	A	A	A	A	2R	2R	4R	SF	QF	QF	QF	0 / 11	38 – 11
US Open	4R	SF	3R	1R	A	A	1R	1R	1R	4R	4R	SF	QF	SF	SF	0 / 13	35 – 13
Ranking na koniec roku	8	6	7	9	–	–	24	66	101	23	14	2	3	6	10	3 / 43	140 – 40

Turniej	1990	1991	1992	1993	1994	1995	1996	1997	1998	1999	2000	2001	2002	2003	2004	Tytuły	Z–P
Australian Open	A	A	A	A	A	A	A	2R	A	A	3R	2R	A	A	A	0 / 3	4 – 3
French Open	1R	A	A	A	A	A	A	A	A	A	3R	3R	A	A	A	0 / 3	4 – 3
Wimbledon	2R	3R	A	A	A	A	A	A	A	A	3R	A	2R	A	A	0 / 4	6 – 4
US Open	1R	A	A	A	A	A	A	A	1R	1R	2R	QF	A	A	A	0 / 5	4 – 5
Ranking na koniec roku	122	33	156	263	–	–	–	–	854	199	58	68	166	–	–	0 / 15	18 – 15

Turniej	1990	1991	1992	1993	1994	1995	1996	1997	1998	1999	2000	2001	2002	2003	2004	Tytuły	Z–P
Australian Open	A	A	A	A	A	A	A	2R	A	A	A	A	A	A	A	0 / 1	1 – 1
French Open	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	1R	A	A	0 / 1	0 – 1
Wimbledon	A	A	QF	A	A	A	A	A	A	A	2R	1R	A	A	2R	0 / 4	5 – 4
US Open	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	1R	A	A	A	0 / 1	0 – 1
																0 / 7	6 – 7

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
1988 – 2008
	Kategoria I
	Kategoria II
	Kategoria III
	Kategoria IV
	Kategoria V

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Finalistka	1.	11 marca 1990	Boca Raton	Twarda	Gabriela Sabatini	4:6, 5:7
Finalistka	2.	8 kwietnia 1990	Hilton Head	Ceglana	Martina Navrátilová	2:6, 4:6
Zwyciężczyni	1.	28 października 1990	Dorado	Twarda	Zina Garrison	5:7, 6:4, 6:2
Zwyciężczyni	2.	4 sierpnia 1991	San Diego	Twarda	Monica Seles	4:6, 6:1, 7:6(2)
Zwyciężczyni	3.	11 sierpnia 1991	Toronto	Twarda	Katerina Maleewa	6:2, 6:3
Finalistka	3.	17 listopada 1991	Filadelfia	Dywanowa (hala)	Monica Seles	5:7, 1:6
Zwyciężczyni	4.	2 sierpnia 1992	Barcelona	Ceglana	Steffi Graf	3:6, 6:3, 6:4
Zwyciężczyni	5.	30 sierpnia 1992	San Diego	Dywanowa	Conchita Martínez	6:3, 6:2
Finalistka	4.	22 sierpnia 1993	Toronto	Twarda	Steffi Graf	1:6, 6:0, 3:6
Finalistka	5.	3 listopada 1993	Chicago	Dywanowa (hala)	Jana Novotná	4:6, 6:3, 1:6
Finalistka	6.	12 stycznia 1997	Sydney	Twarda	Martina Hingis	1:6, 7:5, 1:6
Zwyciężczyni	7.	22 maja 1999	Strasburg	Ceglana	Jelena Lichowcewa	6:1, 6:3
Zwyciężczyni	8.	7 listopada 1999	Québec	Dywanowa (hala)	Chanda Rubin	4:6, 6:1, 6:2
Zwyciężczyni	9.	1 października 2000	Luksemburg	Dywanowa (hala)	Magdalena Maleewa	4:6, 6:1, 6:4
Finalistka	7.	5 listopada 2000	Québec	Dywanowa (hala)	Chanda Rubin	4:6, 2:6
Zwyciężczyni	10.	28 stycznia 2001	Australian Open	Twarda	Martina Hingis	6:4, 6:3
Finalistka	8.	25 lutego 2001	Oklahoma City	Twarda (hala)	Monica Seles	3:6, 7:5, 2:6
Finalistka	9.	31 marca 2001	Miami	Twarda	Venus Williams	6:4, 1:6, 6:7(4)
Zwyciężczyni	11.	22 kwietnia 2001	Charleston	Ceglana	Martina Hingis	6:0, 4:6, 6:4
Finalistka	10.	13 maja 2001	Berlin	Ceglana	Amélie Mauresmo	4:6, 6:2, 3:6
Zwyciężczyni	12.	9 czerwca 2001	French Open	Ceglana	Kim Clijsters	1:6, 6:4, 12:10
Finalistka	11.	19 sierpnia 2001	Toronto	Twarda	Serena Williams	1:6, 7:6(7), 3:6
Zwyciężczyni	13.	27 stycznia 2002	Australian Open	Twarda	Martina Hingis	4:6, 7:6(7), 6:2
Finalistka	12.	3 marca 2002	Scottsdale	Twarda	Serena Williams	2:6, 6:4, 4:6
Finalistka	13.	1 kwietnia 2002	Miami	Twarda	Serena Williams	5:7, 6:7(4)
Finalistka	14.	18 sierpnia 2002	Montreal	Twarda	Amélie Mauresmo	4:6, 1:6
Finalistka	15.	29 marca 2003	Miami	Twarda	Serena Williams	6:4, 4:6, 1:6
Finalistka	16.	27 lipca 2003	Stanford	Twarda	Kim Clijsters	6:4, 4:6, 2:6
Zwyciężczyni	14.	22 sierpnia 2003	New Haven	Twarda	Lindsay Davenport	6:2, 4:0 krecz
Finalistka	17.	16 maja 2004	Rzym	Ceglana	Amélie Mauresmo	6:3, 3:6, 6:7(6)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Zwyciężczyni	1.	12 maja 1991	Rzym	Ceglana	Monica Seles	Nicole Bradtke Elna Reinach	7:5, 6:2
Finalistka	1.	16 czerwca 2003	Eastbourne	Trawiasta	Magüi Serna	Lindsay Davenport Lisa Raymond	3:6, 2:6

Rok	Rezultat	Rywalka	Wynik
1990	I runda	Steffi Graf	3:6, 7:5, 3:6
1991	Ćwierćfinał	Gabriela Sabatini	1:6, 4:6
1992	I runda	Gabriela Sabatini	1:6, 6:3, 4:6
2000	I runda	Anna Kurnikowa	4:6, 4:6
2001	Ćwierćfinał	Sandrine Testud	3:6, 6:4, 3:6
2002	Półfinał	Serena Williams	6:2, 4:6, 4:6
2003	Półfinał	Kim Clijsters	6:4, 3:6, 0:6

Rok	Rezultat	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik
1992	Półfinał	Gigi Fernández	Łarysa Neiland Jana Novotná	2:6, 5:7

Runda	Przeciwniczka	Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Barcelonie 1992, reprezentując państwo  Stany Zjednoczone [3]
I runda	Południowa Afryka: Elna Reinach [WC]	6:1, 6:0
II runda	Argentyna: Patricia Tarabini	6:4, 6:1
III runda	Indonezja: Yayuk Basuki	6:3, 6:4
Ćwierćfinał	Niemcy: Anke Huber [7]	6:3, 7:6(1)
Półfinał	Hiszpania: Arantxa Sánchez Vicario [2]	6:3, 3:6, 6:1
O złoty medal	Niemcy: Steffi Graf [1]	3:6, 6:3, 6:4

Końcowy wynik	Rok	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Zwyciężczyni	1989	French Open	Ceglana	Eva Švíglerová	6:4, 6:0
Zwyciężczyni	1989	US Open	Twarda	Rachel McQuillan	6:2, 6:3

Końcowy wynik	Rok	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Zwyciężczyni	1989	Wimbledon	Trawiasta	Meredith McGrath	Andrea Strnadová Eva Sviglerova	6:4, 6:2
Zwyciężczyni	1989	US Open	Twarda	Meredith McGrath	Jo-Anne Faull Rachel McQuillan	6:0, 6:3

• Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2018-05-02]  (ang.).
• Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2018-05-02]  (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2018-05-02]  (ang.).