Jan de Weryha-Wysoczański
 Jan de Weryha-Wysoczański w 2014 roku | |
| Data i miejsce urodzenia |
1 października 1950 |
|---|---|
| Narodowość |
polska |
| Dziedzina sztuki | |
| Nagrody | |
|
Prix du Jury, Salon Wiosenny w Luksemburgu | |
| Strona internetowa | |
Jan de Weryha-Wysoczański[1] (ur. 1 października 1950 w Gdańsku[2]) – polski artysta rzeźbiarz[3][4] reprezentujący nurt sztuki procesualnej[5] oraz sztuki konkretnej[6].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Absolwent V Liceum Ogólnokształcącego im. Stefana Żeromskiego w Gdańsku[7]. W 1976 otrzymał dyplom gdańskiej Akademii Sztuk Pięknych w pracowni prof. Alfreda Wiśniewskiego i prof. Adama Smolany[3][4]. Od 1981 mieszka i pracuje w Hamburgu[3]. W 1998 został laureatem I nagrody, Prix du Jury, ufundowanej przez Ministerstwo Kultury, w Salonie Wiosennym 98, Luksemburg[3][4][8]. W 1999 zaprojektował i zrealizował pomnik Polaków Deportowanych z Powstania Warszawskiego w Hamburgu 1944 dla muzeum miejsca pamięci byłego obozu koncentracyjnego w hamburskiej dzielnicy Neuengamme[3][4][9][10], a w 2012 pomnik ku czci robotników przymusowych wywiezionych w większości ze Związku Radzieckiego, Polski i Francji w latach 1939–1945 do III Rzeszy, wzniesionego w centrum Bergedorfu (dzielnicy Hamburga)[11][12]. Brał udział w wielu wystawach w USA, Polsce, Luksemburgu, Niemczech, Szwajcarii, Belgii, Austrii, Wielkiej Brytanii, a jego prace znajdują się w wielu zbiorach publicznych i prywatnych[4]. Był reprezentowany przez Galerie Kellermann w Düsseldorfie[13].
Prace artysty znajdują się m.in. w: Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku, Muzeum Narodowym w Szczecinie i Muzeum Sztuki Współczesnej w Radomiu. Wiele dzieł artysty znajduje siȩ w Sammlung de Weryha w Hamburgu, gdzie są prezentowane w stałej wystawie. Kolekcja wspierana jest przez Freundeskreis der Sammlung de Weryha e.V.[14]
W 2022 de Weryha-Wysoczański został laureatem Złotej Sowy Polonii w kategorii Sztuki wizualne[15].
Ważniejsze wystawy (wybór)
[edytuj | edytuj kod]- 1978: 60 rocznica powstania wielkopolskiego w plastyce, Arsenał, BWA, Poznań[3]
- 1989: Herbstsalon, Kunsthaus Hamburg, Hamburg[3]
- 1990: Germany in Montana, Gallery of Visual Arts, Missoula, Montana[3]
- 1993: Selected Art Work from the Federal Republic of Germany and The United States: A Traveling Exhibition, Paris Gibson Square Museum of Art, Great Falls, Montana[3]
- 1998: Salon de Printemps '98, Lëtzebuerger Artisten Center, Théâtre Municipal, Luksemburg[3]
- 2004: Strenges Holz. Heiner Szamida, Helga Weihs, Jan de Weryha, Kunsthalle Wilhelmshaven, Wilhelmshaven[3]
- 2004: Jan de Weryha-Wysoczański – Drewniany kubik, z cyklu: kubiki, Galeria Kaplica, Centrum Rzeźby Polskiej, Orońsko[3]
- 2005: Jan de Weryha-Wysoczański – Drewno – archiwum, Patio Galeria Sztuki, Łódź[3]
- 2005: Jan de Weryha-Wysoczański – Epifanie natury w późno-nowoczesnym świecie, Galeria Szyb Wilson, Katowice[3]
- 2006: Jan de Weryha-Wysoczański – Objawienia w drewnie – Orońsko 2006, Muzeum Rzeźby Współczesnej, Centrum Rzeźby Polskiej, Orońsko[16]
- 2006: Jan de Weryha-Wysoczański – Objawienia w drewnie, Galeria BWA, Jelenia Góra[17]
- 2006: XV Międzynarodowe Triennale Rzeźby w Poznaniu – Wrażliwość, Centrum Kultury „Zamek”, Poznań[17]
- 2008: Alfabet rzeźby DEF..., Muzeum Rzeźby Współczesnej, Centrum Rzeźby Polskiej, Orońsko[16]
- 2009: Jan de Weryha-Wysoczański – Tabularium, Gdańska Galeria Miejska, Gdańsk[17]
- 2009: XVI Międzynarodowe Triennale Rzeźby – Kryzys gatunku, Centrum Kultury "Zamek", Poznań[7]
- 2010: Drewno jako materia rzeźby, Muzeum Rzeźby Współczesnej, Centrum Rzeźby Polskiej, Orońsko[16]
- 2011: Hamburg Art Week 2011, Chilehaus, Hamburg[7]
- 2013: NordArt 2013, Carlshütte, Büdelsdorf[7]
- 2013: Project Berlin Reload, Factory-Art Gallery, Berlin[7]
- 2014: London Calling 2014, Dray Walk Gallery, Londyn[7]
- 2015: Alfabet rzeźby VWZŹ..., Muzeum Rzeźby Współczesnej, Centrum Rzeźby Polskiej, Orońsko[18]
- 2015: Mailights 2015: Günther Uecker, Otto Piene, Heinz Mack, Jan de Weryha, Manfred Binzer, Joanna Jesse, Galerie Kellermann, Düsseldorf[19]
- 2015: NordArt 2015, Carlshütte, Büdelsdorf[20]
- 2016: ZERO 2.0: Otto Piene, Heinz Mack, Günther Uecker, Caspar Dietrich, Jan de Weryha, Janina Lamberty, Galerie Kellermann, Düsseldorf[21]
- 2017: Geschnitten, gebrochen, gespalten, wystawa indywidualna, hit-Technopark, Hamburg[22]
- 2018: Rzeźba w drewnie w twórczości polskich artystów 1918-2018, Miejska Galeria Sztuki im. Wł. hr. Zamoyskiego w Zakopanem, m.in. ze zbiorów Zachęty Narodowej Galerii Sztuki w Warszawie i Państwowej Galerii Sztuki w Sopocie[23]
- 2020: Gewachsen. Gespalten. Gestaltet. Bemerkungen zum Holzwerk von Jan de Weryha, Sammlung de Weryha, Hamburg[24]
- 2021: NordArt 2021, Carlshütte, Büdelsdorf[25]
- 2021: Salon international d'art contemporain, Monaco[26]
- 2022: NordArt 2022, Polski Pawilon, Magdalena Abakanowicz, Sylwester Ambroziak, Natalia LL, Jan de Weryha-Wysoczański i inni, Carlshütte, Büdelsdorf[27]
- 2023: NordArt 2023, Carlshütte, Büdelsdorf[28]
- 2024: NordArt 2024, Carlshütte, Büdelsdorf[29]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Genealogisches Handbuch des Adels, Adelige Häuser XXX, Limburg a. d. Lahn 2008, t. 145, str. 412-420
- ↑ Axel Feuß, Allgemeines Künstlerlexikon. Die Bildenden Künstler aller Zeiten und Völker'' (AKL), t. 116, Berlin, Boston 2022, s. 2-3, ISBN 978-31-1077-593-8, OCLC 464627280.
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n Encyklopedia polskiej emigracji i Polonii, Toruń 2005, t. V, str. 234-235
- ↑ a b c d e Polak w świecie. Leksykon Polonii i Polaków za granicą, Warszawa 2001, str. 336
- ↑ Jan de Weryha-Wysoczański – Objawienia w drewnie – Orońsko 2006, Orońsko: Muzeum Rzeźby Współczesnej, Centrum Rzeźby Polskiej 2006, str. 6
- ↑ Daniel Spanke, Strenges Holz. Heiner Szamida, Helga Weihs, Jan de Weryha, Bielefeld 2004, str. 7
- ↑ a b c d e f Gedanopedia WERYHA-WYSOCZAŃSKI JAN DE
- ↑ Kürschners Handbuch der Bildenden Künstler. Deutschland, Österreich, Schweiz, Monachium 2005, t. II, str. 864
- ↑ Taz Hamburg, 27 kwietnia 1999
- ↑ Hamburger Abendblatt, 27 kwietnia 1999
- ↑ Bild, 22 września 2012
- ↑ Hamburger Morgenpost, 22 września 2012
- ↑ artnet Galerie Kellermann: Artistes
- ↑ Rafał kawaler de Weryha-Wysoczański, A Chevalier from Poland. The Memoirs of Chevalier Rafael de Weryha-Wysoczański, Kibworth Beauchamp 2016, str. 46, ISBN 978-1785891618.
- ↑ Beata Dżon-Ozimek, Każda nagroda dowodzi, że spośród bardzo wielu zauważamy jedynie tak niewielu. Zamiast Gali Złotych Sów, Angora-Peryskop, nr 16 (17 IV 2022), str. 76
- ↑ a b c Maria Pajek, Katalog rzeźb, obiektów przestrzennych i medali z kolekcji Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku, Orońsko 2013, str. 236
- ↑ a b c Iwona Bigos, Tabularium – Jan de Weryha-Wysoczański, Gdańska Galeria Miejska 2009, str. 35-36
- ↑ Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku ALFABET RZEŹBY – VWZŻ WYSTAWA ZBIOROWA
- ↑ Rheinische Post, 23 kwietnia 2015
- ↑ NordArt 2015, International Art Exhibition, 06/06 – 04/10 2015, Rendsburg 2015, str. 207
- ↑ Rheinische Post, 23 czerwca 2016
- ↑ Hamburger Abendblatt, Aus Holz und doch nicht hölzern. Jan de Weryha stellt unter dem Titel „Geschnitten, gebrochen, gespalten“ im Hit-Technopark aus, 19 stycznia 2017
- ↑ Rzeźba w drewnie w twórczości polskich artystów 1918-2018, Zakopiańskie Centrum Kultury 2018, str. 32
- ↑ Bergedorfer Zeitung/Reinbeker Zeitung, Kunst aus Rinde, „die Bäume vor dem Bösen beschützt hat“, 25 sierpnia 2020
- ↑ NordArt 2021, International Art Exhibition, 05/06 – 10/10 2021, Rendsburg 2021, str. 185
- ↑ Fotoreportaż na stronie internetowej Sammlung de Weryha.
- ↑ NordArt 2022, International Art Exhibition, 04/06 – 09/10 2022, Rendsburg 2022, s. 32
- ↑ Jan de Weryha-Wysoczański na stronie internetowej NordArt w 2023 r.
- ↑ Jan de Weryha-Wysoczański na stronie internetowej NordArt w 2024 r.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Axel Feuß, Weryha-Wysoczański, Jan de, [w:] Allgemeines Künstlerlexikon. Die Bildenden Künstler aller Zeiten und Völker (AKL), t. 116, Berlin, Boston: de Gruyter 2022, s. 2-3, ISBN 978-3-11-077593-8.