Jan Rzepa

Jan Rzepa
	porucznik
Data i miejsce urodzenia	14 czerwca 1899 ; Ćmachowo, Cesarstwo Niemieckie
Data i miejsce śmierci	23 marca 2005 ; Wronki, III RP
	Przebieg służby
Lata służby	1916–1921, 1939
Siły zbrojne	Armia Cesarstwa Niemieckiego; Wojsko Polskie
Formacja	Armia Wielkopolska
Jednostki	Armia „Poznań”
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa: bitwa pod Verdun; powstanie wielkopolskie,; wojna polsko-bolszewicka,; II wojna światowa: kampania wrześniowa;
	Odznaczenia

Jan Rzepa (ur. 14 czerwca 1899 w Ćmachowskich Hubach, zm. 23 marca 2005 we Wronkach) – porucznik Wojska Polskiego, najdłużej żyjący uczestnik powstania wielkopolskiego.

Życiorys

W czasie I wojny światowej walczył w szeregach armii niemieckiej. Został ranny w bitwie pod Verdun. Podczas powstania wielkopolskiego brał udział w zdobyciu stacji kolejowej w Miałach koło Wronek. Po zwycięstwie powstania brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Lata międzywojenne spędził w Pożarowie i Wartosławiu.

W 1939 brał udział w wojnie obronnej w szeregach Armii „Poznań”, trafił do obozu jenieckiego, spędził pewien czas na przymusowych robotach. Po 1945 mieszkał i pracował w Poznaniu, a od 1959 we Wronkach; był zatrudniony w przedsiębiorstwie gospodarki komunalnej.

W czerwcu 2001 został awansowany przez prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego do stopnia porucznika i obdarowany pamiątkową szablą oficerską. Wielokrotnie brał udział w obchodach jubileuszowych związanych z powstaniem wielkopolskim, m.in. w 2000 w uroczystościach nadania imienia powstańców Zespołowi Szkół Zawodowych nr 1 we Wronkach. Przez ostatnie pół roku życia był ostatnim znanym żyjącym uczestnikiem walk powstańczych.

Upamiętnienie

25 marca 2005 za wybitne zasługi dla niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej, za działalność społeczną został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski^[1].

Z dniem 24 kwietnia 2010 imię por. Jana Rzepy przyjął batalion dowodzenia 17 Brygady Zmechanizowanej w Międzyrzeczu^[2].

Życie prywatne

Miał czworo dzieci (z czego dwoje zmarło za jego życia). Doczekał się 18 wnuków, 35 prawnuków i 3 praprawnuków. Jego wnukiem jest polityk Jarosław Rzepa^[3].

Przypisy

↑ M.P. z 2005 r. nr 43, poz. 595
↑ Decyzja Nr 84/MON Ministra obrony Narodowej z dnia 17 marca 2010 r. w sprawie przejęcia dziedzictwa tradycji, nadania nazwy wyróżniającej oraz imienia patrona batalionowi dowodzenia 17. Wielkopolskiej Brygady Zmechanizowanej im. gen. broni Józefa Dowbora-Muśnickiego w: Dziennik Urzędowy MON Nr 5 z 9 kwietnia 2010 r., poz. 56. Decyzja weszła w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, czyli w dniu 24 kwietnia 2010 r.
↑ Rzepa Jarosław. W: Encyklopedia Szczecina. Szczecin: Szczecińskie Towarzystwo Kultury, 2015, s. 722. ISBN 978-83-942725-0-0.

[1] M.P. z 2005 r. nr 43, poz. 595

[2] Decyzja Nr 84/MON Ministra obrony Narodowej z dnia 17 marca 2010 r. w sprawie przejęcia dziedzictwa tradycji, nadania nazwy wyróżniającej oraz imienia patrona batalionowi dowodzenia 17. Wielkopolskiej Brygady Zmechanizowanej im. gen. broni Józefa Dowbora-Muśnickiego w: Dziennik Urzędowy MON Nr 5 z 9 kwietnia 2010 r., poz. 56. Decyzja weszła w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, czyli w dniu 24 kwietnia 2010 r.

[3] Rzepa Jarosław. W: Encyklopedia Szczecina. Szczecin: Szczecińskie Towarzystwo Kultury, 2015, s. 722. ISBN 978-83-942725-0-0.

[1]

[2]

[3]