[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Joseph Putz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Joseph Putz
pułkownik pułkownik
Data i miejsce urodzenia

24 kwietnia 1895
Bruksela

Data i miejsce śmierci

28 stycznia 1945
Grussenheim

Przebieg służby
Lata służby

1914–1945

Siły zbrojne

Francuskie Siły Zbrojne
Brygady Międzynarodowe
Siły Wolnych Francuzów
Francuska Armia Wyzwolenia

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa,
hiszpańska wojna domowa,
II wojna światowa

Odznaczenia
Oficer Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Order Wyzwolenia (Francja) Krzyż Wojenny 1939–1945 (Francja) Krzyż Wojenny 1914–1918 (Francja)

Joseph Putz (ur. 24 kwietnia 1895 w Brukseli, zm. 28 stycznia 1945 w Grussenheim) – francuski wojskowy, pułkownik, uczestnik pierwszej i drugiej wojny światowej, żołnierz Brygad Międzynarodowych w czasie wojny domowej w Hiszpanii.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Został powołany w czasie pierwszej wojny światowej i dołączył do armii francuskiej w szeregach piechoty. Po wzięciu udziału w kilku bitwach na terenie Alzacji, wstąpił do kawalerii, opancerzonej jednostki, w której uczestniczył do końca wojny w stopniu porucznika. Opuścił armię i pracował w związku zawodowym Confédération générale du travail unitaire (CGTU), w ramach administracji miejskiej.

W chwili wybuchu wojny domowej w Hiszpanii w 1936, przyłączył się do Brygad Międzynarodowych w obronie legalnego rządu republikańskiego. Został przydzielony do XIV Brygady, dowodził batalionem Henri Barbusse, następnie zastąpił Karola Świerczewskiego jako dowódca brygady[1] i Aldo Morandi jako szefa sztabu. Był także dowódcą 1 Dywizji w obronie Bilbao w Kraju Basków. Został ranny kilkakrotnie i promowany w ramach Brygad do stopnia podpułkownika, powrócił do Francji, by w końcu przenieść się do Algierii jako urzędnik miejski.

Inwazja hitlerowskich Niemiec Francję zastała go w Algierii. Zmobilizowany w randze kapitana, wstąpił do francuskich zmotoryzowanych jednostek w Afryce Północnej, III batalion RMT, ale szybka klęska Francji uniemożliwiła mu walkę. Z lądowaniem aliantów w Afryce Północnej w 1942 roku, wraz z gaullistami i hiszpańskimi republikanami na uchodźstwie zorganizował oddział, który walczył przeciwko nazistom w Maroku. Oddział, już jako batalion kontynuował działalność w następnym roku w Tunezji. Jego batalion został włączony, w skład 3. batalionu pułku piechoty Czadu. Ze swoją jednostką uczestniczył w inwazji na Normandię, zginął w walce w Grussenheim kilka miesięcy przed końcem wojny.

Odznaczony Krzyżem Oficerskim Legii Honorowej[2], krzyżami wojennymi (czterokrotnie Croix de Guerre 1914-1918 oraz czterokrotnie Croix de Guerre 1939-1945) i Orderem Wyzwolenia (na mocy dekretu z 24 marca 1945)[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Rémi Skoutelsky, L'espoir guidait leurs pas, Paris, Grasset, 1998.
  2. Officier de la Légion d'Honneur, cf. Evelyn Mesquida, La Nueve 24 aout 1944 – Ces républicains espagnols qui ont libéré Paris, Le Cherche Midi, 2011.
  3. Joseph Putz. ordredelaliberation.fr. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-11-26)]. [w:] ordredelaliberation.fr

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]